1.Könige 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Odstępstwo Salomona

1 Król Salomon,* obok córki faraona, pokochał* wiele cudzoziemskich kobiet: Moabitki, Ammonitki,* Edomitki, Sydonitki i Chetytki.* 2 [Pochodziły one] z narodów, co do których JHWH powiedział synom Izraela: Nie łączcie się z nimi* i niech one nie łączą się z wami, bo na pewno nakłonią wasze serca do [pójścia] za swoimi bogami – właśnie do nich przylgnął Salomon w miłości. 3 Miał zaś żon, księżniczek, siedemset, a nałożnic trzysta* i te jego kobiety zwiodły jego serce.* 4 Gdy nadszedł czas, że Salomon się zestarzał, jego kobiety nakłoniły jego serce do [pójścia] za innymi bogami, tak że jego serce nie było tak szczere wobec JHWH,* jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. 5 Poszedł więc Salomon za Asztoret,* boginią Sydończyków, i za Milkomem, obrzydliwością* Ammonitów.* 6 Salomon postępował źle w oczach JHWH i nie wytrwał [w podążaniu] za JHWH, tak jak [wytrwał] Dawid, jego ojciec. 7 Wtedy to właśnie Salomon zbudował wzniesienie dla Kemosza,* obrzydliwości Moabitów, na górze położonej na wschód od Jerozolimy,* i dla Molocha,* obrzydliwości synów Ammona. 8 Podobnie też czynił dla wszystkich swoich cudzoziemskich kobiet, które spalały [kadzidła] i składały rzeźne ofiary swoim bogom. 9 JHWH rozgniewał się zatem na Salomona za to, że odwiódł swoje serce od bycia przy JHWH, Bogu Izraela, który dwukrotnie mu się ukazał 10 i przykazał mu właśnie w tej sprawie, aby nie szedł za innymi bogami. Lecz on nie dotrzymał tego, co przykazał JHWH. 11 JHWH powiedział więc do Salomona: Ponieważ tak się z tobą stało i nie dotrzymałeś mojego przymierza ani moich ustaw, które ci nadałem, to nieuchronnie wydrę ci królestwo i dam je twojemu słudze. 12 Nie zrobię tego jednak za twojego życia, ze względu na Dawida, twojego ojca – wydrę je z ręki twojego syna. 13 Nie wydrę też całego królestwa. Dam twojemu synowi jedno plemię, ze względu na Dawida, mojego sługę, i ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem.

Hadad i Rezon – przeciwnicy Salomona

14 JHWH wzbudził więc Salomonowi przeciwnika,* Hadada* Edomitę,* był on z potomstwa króla, w Edomie. 15 Stało się bowiem tak, kiedy Dawid tępił* Edom, [a] Joab, wódz wojska, wyruszył, by pogrzebać przebitych, a pobił [on] wszystkich mężczyzn w Edomie, 16 Joab bowiem, i cały Izrael, przebywał tam przez sześć miesięcy, aż do wytępienia wszystkich mężczyzn, 17 że właśnie wtedy uciekł Hadad – on, a z nim [kilku] ludzi, Edomitów, spośród sług jego ojca – aby przedostać się do Egiptu; Hadad* zaś był wtedy małym chłopcem. 18 Wyruszyli zatem z Midianu i przybyli do Paran. Z Paran zaś wzięli z sobą [kilku] ludzi i przybyli do Egiptu, do faraona, króla Egiptu, [ten] zaś dał mu dom, zapewnił mu chleb i nadał mu ziemię.* 19 Hadad zaś znalazł wielką łaskę w oczach faraona, tak że dał mu za żonę siostrę swojej żony, siostrę królowej Tachpenes. 20 Siostra Tachpenes urodziła mu syna, Genubata, a Tachpenes wypiastowała go* w obrębie domu faraona, tak że Genubat przebywał w domu faraona, pośród synów faraona. 21 Gdy Hadad usłyszał w Egipcie, że Dawid zasnął ze swoimi ojcami i że umarł Joab, wódz wojska, powiedział Hadad do faraona: Poślij mnie, bym poszedł do swojej ziemi. 22 Wówczas faraon zapytał go: Czego ci u mnie brak, że chcesz oto iść do swojej ziemi? A [on] odpowiedział: Niczego,* ale poślij mnie, proszę. 23 Wzbudził mu też Bóg przeciwnika [w osobie] Rezona,* syna Eliady, który uciekł od Hadadezera, króla Soby, swojego pana. 24 Zebrał on przy sobie ludzi i został przywódcą hordy, [w czasie], gdy tępił ich Dawid. Naszli wówczas Damaszek, zamieszkali tam i obwołali go w Damaszku królem. 25 I był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona, [wyrządzał] zło, które [wyrządzał także] Hadad, i brzydził się Izraelem, panował zaś nad Aramem.*

Jeroboam i prorok Achiasz

26 Ponadto rękę przeciw królowi podniósł Jeroboam, syn Nebata, Efratejczyk z Seredy, sługa Salomona. Jego matce było na imię Serua* i była wdową. 27 Powód, dla którego podniósł on rękę przeciw królowi, był taki: Salomon budował twierdzę Millo, chciał zamknąć wyłom Miasta Dawida, swojego ojca. 28 A człowiek ten, Jeroboam, był sprawnym kierownikiem.* Gdy Salomon zauważył, że młodzieniec [dobrze] radzi sobie z pracą, ustanowił go nadzorcą nad całą ciężką [pracą] zleconą domowi Józefa. 29 W tym czasie zdarzyło się, że Jeroboam wyszedł z Jerozolimy i na drodze spotkał go Achiasz Szilonita, prorok, który odziany był w nowy płaszcz, znaleźli się zaś w polu sami. 30 Wówczas Achiasz chwycił nowy płaszcz, który miał na sobie, podarł go na dwanaście kawałków 31 i powiedział do Jeroboama: Weź sobie dziesięć kawałków, bo tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Oto wydzieram królestwo z ręki Salomona i dziesięć plemion daję tobie. 32 Jemu zaś zostanie jedno plemię,* ze względu na mojego sługę Dawida i ze względu na Jerozolimę, miasto, które wybrałem spośród wszystkich plemion Izraela. 33 [Uczynię tak] dlatego, że Mnie opuścili, kłaniali się Asztarot, bogini Sydończyków, Kemoszowi, bogu Moabu, i Milkomowi, bogu synów Ammona, nie kroczyli zaś moją drogą, by czynić to, co prawe w moich oczach, oraz [przestrzegać] moich ustaw i praw, jak to czynił Dawid, jego ojciec. 34 Nie wezmę też [teraz] całego królestwa z jego ręki, lecz pozostawię go księciem* po wszystkie dni jego życia, ze względu na Dawida, mojego sługę, którego wybrałem i który przestrzegał moich przykazań i ustaw. 35 Zabiorę natomiast władzę z ręki jego syna i tobie dam dziesięć plemion. 36 Jego synowi zaś dam jedno plemię,* po to, aby był lampą dla Dawida,* mojego sługi, po wszystkie dni, przede Mną, w Jerozolimie, w mieście, które sobie wybrałem, aby tam umieścić swoje imię. 37 Ciebie zaś wezmę i będziesz panował nad wszystkim, czego zapragnie twoja dusza – i zostaniesz królem nad Izraelem. 38 A jeśli będziesz słuchał wszystkiego, co ci nakazuję, kroczył moimi drogami, czynił to, co prawe w moich oczach, przestrzegając moich ustaw i przykazań, jak to czynił Dawid, mój sługa, to będę z tobą i zbuduję ci trwały dom,* jak zbudowałem Dawidowi – i oddam ci Izraela. 39 Przez to upokorzę potomstwo Dawida, jednak nie po wszystkie dni.* 40 Salomon próbował więc uśmiercić Jeroboama, lecz Jeroboam wstał i uciekł do Egiptu do Szyszaka, króla Egiptu, i pozostawał w Egipcie aż do śmierci Salomona. 41 Pozostałe zaś sprawy Salomona i wszystko, czego dokonał, i jego mądrość, czyż nie jest to spisane w zwoju Kronik* Salomona? 42 A dni, w których Salomon panował w Jerozolimie nad całym Izraelem, było czterdzieści lat. 43 Gdy Salomon zasnął ze swoimi ojcami, został pochowany w Mieście Dawida, swojego ojca,* a panowanie po nim przejął Rechabeam, jego syn.