1.Korinther 7 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Sprawy pożycia małżeńskiego

1 Co do spraw, o których pisaliście: Dobrze człowiekowi nie dotykać kobiety;* 2 jednak z powodu nierządu niech każdy ma swoją żonę i niech każda ma własnego męża. 3 Niech mąż oddaje powinność* żonie i podobnie żona mężowi. 4 Nie żona rozporządza własnym ciałem, lecz mąż; podobnie nie mąż rozporządza własnym ciałem, lecz żona. 5 Nie odmawiajcie sobie nawzajem, chyba że może za obopólną zgodą na [krótki]* czas, aby oddać się* modlitwie, a potem znów być ze sobą, aby nie kusił* was szatan z powodu waszej niepowściągliwości. 6 To zaś, co mówię, jest przyzwoleniem, nie nakazem.* 7 Chciałbym zaś, aby wszyscy ludzie byli jak ja, każdy jednak ma od Boga własny dar łaski – jeden tak, a drugi tak. 8 Nieżonatym natomiast, niezamężnym* i wdowom mówię: Dobrze im [będzie], jeśli pozostaną jak ja. 9 Jeśli zaś nie panują nad sobą, niech się pobierają, lepiej jest bowiem pobrać się, niż płonąć [niezaspokojonym pragnieniem pożycia małżeńskiego]. 10 Tym zaś, którzy są w małżeństwie, polecam, nie ja, lecz Pan, żonie od męża nie odchodzić* – 11 a jeśliby odeszła, niech pozostaje niezamężna albo niech się z mężem pojedna – i mężowi żony nie oddalać. 12 Pozostałym zaś mówię ja,* nie Pan: Jeśli jakiś brat ma niewierzącą żonę, a ta pragnie z nim mieszkać, niech jej nie oddala; 13 i żona, jeśli ma niewierzącego męża, a ten pragnie z nią mieszkać, niech męża nie oddala. 14 Gdyż niewierzący mąż został uświęcony przez żonę i niewierząca żona została uświęcona przez brata, [który jest jej mężem]; w przeciwnym razie wasze dzieci byłyby nieczyste, a tak są święte.* 15 Jeśli jednak niewierzący chce odejść, niech odchodzi; brat lub siostra nie są w takich [przypadkach] zniewoleni;* Bóg przecież powołał was do [życia] w pokoju. 16 Bo skąd wiesz, żono, że zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, że zbawisz żonę? 17 Tylko* niech każdy tak postępuje, jak mu przydzielił Pan, [według tego], jak każdego powołał Bóg. I tak zarządzam we wszystkich zgromadzeniach. 18 Był ktoś powołany [jako] obrzezany? Niech nie ukrywa obrzezania. W nieobrzezaniu został ktoś powołany? Niech się nie obrzezuje. 19 Obrzezanie jest niczym i nieobrzezanie jest niczym, tylko przestrzeganie przykazań Boga. 20 Każdy w powołaniu, w którym został powołany – w tym niech pozostanie. 21 Zostałeś powołany, będąc niewolnikiem? Nie martw się; ale jeśli i możesz stać się wolny, raczej korzystaj. 22 Kto bowiem jako niewolnik został powołany w Panu, ten jest wyzwoleńcem Pana; podobnie kto jako wolny został powołany, jest niewolnikiem Chrystusa. 23 Drogo zostaliście kupieni; nie stawajcie się niewolnikami ludzi. 24 Każdy w tym, w czym został powołany, bracia, w tym niech pozostaje u Boga. 25 Co do dziewic zaś nakazu Pańskiego nie mam, daję jednak radę jako ten, który dzięki okazanemu przez Pana miłosierdziu jest godny zaufania. 26 To zatem uważam za dobre przy obecnej udręce,* że tak jest człowiekowi dobrze: 27 Zostałeś związany z żoną? Nie szukaj rozłączenia. Zostałeś rozłączony z żoną?* Nie szukaj żony. 28 A jeśli się i ożeniłeś, nie zgrzeszyłeś, i jeśli dziewica wyszła za mąż, nie zgrzeszyła; tacy jednak będą mieli ucisk w ciele, a ja chciałbym wam tego oszczędzić. 29 To zaś mówię, bracia: Czas został skrócony; przez to, co pozostało, niech również ci, którzy mają żony, będą, jakby nie mieli; 30 a ci, którzy płaczą, jakby nie płakali; a ci, którzy się cieszą, jakby się nie cieszyli; a ci, którzy kupują, jakby nie posiadali; 31 a ci, którzy używają świata, jakby go nie wykorzystywali; przemija bowiem postać* tego świata. 32 Chcę, abyście byli wolni od trosk; kto jest bez żony, troszczy się o sprawy Pana, [o to], jak przypodobać się Panu; 33 a kto się ożenił, troszczy się o sprawy świata, [o to], jak przypodobać się żonie – 34 i jest rozdarty. Również kobieta niezamężna i dziewica troszczy się o sprawy Pana, aby być świętą i ciałem, i duchem; mężatka zaś troszczy się o sprawy świata, jak przypodobać się mężowi. 35 To zaś dla waszej własnej korzyści mówię, nie aby pętlę na was zarzucać, lecz abyście w piękny sposób, z poświęceniem, bez rozterek [trwali] w Panu. 36 A jeśli ktoś uważa, że postąpiłby niestosownie względem swojej dziewicy, gdyby miała przekroczyć swe lata,* oraz że tak powinno się stać, to niech czyni, co chce – nie grzeszy, niech się pobierają. 37 Kto zaś postanowił w swoim sercu, mocno, bez przymusu, a panuje nad swoją wolą i rozstrzygnął to w swoim sercu, że zachowa swoją dziewicę, dobrze uczyni. 38 Tak więc ten, kto poślubia swoją dziewicę, dobrze czyni, a ten, kto nie poślubia, lepiej czyni.* 39 Żona jest związana tak długo, jak długo żyje jej mąż; a jeśli jej mąż zaśnie, jest wolna, by wyjść za kogo chce, byle w Panu. 40 Ale według mojej rady jest szczęśliwsza, jeśli tak pozostanie; a sądzę, że i ja mam Ducha Bożego.