2.Mose 16 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przepiórki i manna

1 Następnie wyruszyli z Elim i przybyli – całe zgromadzenie synów Izraela – na pustynię Syn, która rozciąga się między Elim a Synajem,* w piętnastym dniu drugiego miesiąca po ich wyjściu z ziemi egipskiej.

2 I szemrali na pustyni – całe zgromadzenie synów Izraela – przeciw Mojżeszowi i przeciw Aaronowi.

3 I powiedzieli do nich synowie Izraela: Obyśmy wówczas pomarli,* z ręki JHWH, w ziemi egipskiej, gdzie siadywaliśmy przy garnku z mięsem, gdzie mogliśmy jeść chleb do syta! Bo wyprowadziliście nas na tę pustynię, aby całą tę społeczność zamorzyć głodem.*

4 Wtedy JHWH powiedział do Mojżesza: Oto Ja spuszczę wam [niczym] deszcz chleb z nieba. I lud będzie wychodził i zbierał, ile trzeba, dzień w dzień, po to, bym go wypróbował, czy będzie żył* w moim prawie, czy też nie.

5 Ale stanie się w szóstym dniu, że gdy postawią to, co przyniosą, będzie tego dwa razy tyle, co zbieranego każdego dnia.

6 Mojżesz i Aaron powiedzieli więc do wszystkich synów Izraela:* [Przyjdzie] wieczór i przekonacie się,* że to JHWH wyprowadził was z ziemi egipskiej.

7 A poranek – i zobaczycie chwałę JHWH, bo usłyszał wasze szemranie przeciwko JHWH. A cóż my, że szemracie przeciwko nam?

8 Powiedział też Mojżesz: Gdy JHWH da wam wieczorem mięso do jedzenia, a rano chleb do nasycenia się, bo JHWH usłyszał wasze szemranie, które podnieśliście przeciw Niemu,* [to okaże się,] czym my jesteśmy. Nie przeciw nam jest wasze szemranie, lecz przeciw JHWH.

9 Potem Mojżesz powiedział do Aarona: Powiedz całemu zgromadzeniu synów Izraela: Zbliżcie się przed oblicze JHWH, bo usłyszał wasze szemranie.

10 I stało się, gdy Aaron przemawiał do całego zgromadzenia synów Izraela, że zwrócili się ku pustyni, a oto – chwała JHWH ukazała się w obłoku.

11 I przemówił JHWH do Mojżesza:

12 Usłyszałem szemrania synów Izraela. Przemów do nich tak: Pod wieczór* będziecie jedli mięso, a rano nasycicie się chlebem – i poznacie, że Ja, JHWH, jestem waszym Bogiem.

13 I stało się wieczorem, że nadleciały przepiórki i pokryły obóz, a z rana warstwa rosy leżała wokół obozu.

14 A gdy warstwa rosy podniosła się, oto powierzchnię pustyni zalegała drobna łuska,* drobna niczym szron na ziemi.

15 A gdy synowie Izraela to zobaczyli, mówili jeden do drugiego: Co to jest?* – bo nie wiedzieli, co to było. Mojżesz zaś powiedział do nich: To jest chleb,* który JHWH dał wam na pokarm.

16 Oto Słowo, w którym JHWH przykazał: Zbierajcie z niego, każdy według swej możności zjedzenia, omer* na głowę,* stosownie do liczby waszych dusz, każdy według tego, ile biorą w jego namiocie.

17 Synowie Izraela uczynili więc tak i zbierali, jedni więcej, drudzy mniej.*

18 A gdy to odmierzali w omerach, ten, który zebrał więcej, nie miał nadmiaru, a ten, który zebrał mniej, nie miał braku – każdy zebrał według swojej możności zjedzenia.

19 I powiedział do nich Mojżesz: Niech nikt nie pozostawia z tego nic do rana.

20 Ale nie posłuchali Mojżesza i pozostawili niektórzy ludzie z tego do rana, lecz pokryło się [to] robakami i zaśmierdło – i Mojżesz rozgniewał się na nich.

21 Zbierali więc to co rano, każdy według możności zjedzenia, a gdy słońce przygrzało, to topniało.

22 W dniu szóstym natomiast zbierali pokarm* w dwójnasób, po dwa omery na każdego. A wszyscy przełożeni zgromadzenia przyszli i donieśli [o tym] Mojżeszowi.

23 On im zaś powiedział: Tak zarządza JHWH: Jutro będzie odpoczynek, święty szabat dla JHWH. Co macie upiec, upieczcie, i co macie ugotować, ugotujcie – a cały nadmiar pozostawcie sobie na przechowanie do rana.

24 I pozostawili to [przez noc] do rana, tak jak przykazał Mojżesz, i nie zaśmierdło ani nie było w tym robactwa.

25 Wtedy powiedział Mojżesz: Zjedzcie [to] dziś, gdyż dziś jest szabat dla JHWH, dzisiaj nie znajdziecie tego na polu.

26 Przez sześć dni będziecie to zbierać, ale w siódmym dniu jest szabat – nie będzie tego w nim.

27 Ale stało się w dniu siódmym, że wyszli [niektórzy] z ludu, aby zbierać – i nie znaleźli.

28 Wówczas powiedział JHWH do Mojżesza: Jak długo będziecie odmawiać przestrzegania moich przykazań i moich praw?

29 Patrzcie, bo JHWH dał wam szabat, dlatego On daje wam też w dniu szóstym chleb na dwa dni. Zostańcie każdy na swoim miejscu, niech nikt w siódmym dniu* nie wychodzi ze swojego miejsca.

30 Odpoczywał więc lud w siódmym dniu.

31 I nazwał to dom Izraela manną,* a była ona jak ziarno kolendry, biała, a miała smak placka z miodem.*

32 I powiedział Mojżesz: To jest Słowo, w którym JHWH przykazuje: Pełny omer z tego ma być na przechowanie dla waszych [przyszłych] pokoleń, po to, aby zobaczyły chleb, którym karmiłem was na pustyni, gdy wyprowadziłem was z ziemi egipskiej.

33 I powiedział Mojżesz do Aarona: Weź jeden dzban* i włóż tam pełny omer manny, i złóż go przed JHWH – na przechowanie dla waszych pokoleń.

34 Tak jak przykazał JHWH Mojżeszowi, Aaron złożył go przed Świadectwem na przechowanie.*

35 A synowie Izraela jedli mannę przez czterdzieści lat, aż przybyli do ziemi zamieszkałej. Jedli mannę, aż przybyli do granic ziemi Kanaan.

36 A omer jest dziesiątą częścią efy.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).