Psalm 78 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Przestroga przed niewiarą

1 Maskil* Asafa.* Słuchaj, mój ludu, mego Prawa, Skłońcie ucho* ku słowom moich ust!

2 Do przypowieści* otworzę moje usta, Sprawię, że trysną zagadki sprzed wieków –

3 Tego, czego słuchaliśmy i co poznaliśmy,* O czym opowiadali nam nasi ojcowie,

4 Nie zataimy przed ich synami! Przyszłemu pokoleniu opowiemy* o przejawach chwały JHWH i o Jego mocy, Oraz o cudach, których On dokonał.

5 Utwierdził świadectwo* w Jakubie I ustanowił w Izraelu Prawo, Które nadał naszym ojcom, Aby w nie wprowadzali swoich synów,

6 Tak, aby je znało następne pokolenie, A synowie, którzy zostaną zrodzeni, Powstali i przekazali je swoim dzieciom,

7 Aby złożyli nadzieję* w Bogu I nie zapominali o Bożych dziełach, Ale strzegli Jego przykazań;

8 Żeby nie byli, jak ich ojcowie, Pokoleniem upartym i zbuntowanym, Pokoleniem niestałego serca,* Niewiernym Bogu w swoim duchu.

9 Synowie Efraima,* zbrojni łucznicy, Uciekli w dniu bitwy.*

10 Nie dotrzymali przymierza z Bogiem I odmówili postępowania według Jego Prawa.

11 Zapomnieli o Jego czynach I o cudach, które im ukazał.

12 Wobec ich ojców dokonał cudu W ziemi egipskiej, na polach Soanu.*

13 Rozdzielił morze i ich przeprowadził, Ustawił wody niczym ścianę.

14 Za dnia prowadził ich w obłoku, A całą noc w świetle ognia.

15 Rozłupał skały na pustyni I dał im pić niczym z wielkich głębi.

16 Sprawił, że ze skały popłynęły strumienie I spłynęły niczym potoki wód.

17 Lecz oni wciąż mnożyli grzech wobec Niego, Buntując się przeciw Najwyższemu [jeszcze] na pustyni.

18 Poddawali Boga próbie w swoim sercu,* Domagając się pożywienia dla [pragnień] swojej duszy.*

19 Mówili przeciw Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na pustyni?

20 Owszem, uderzył w skałę, Trysnęły wody i popłynęły rzeki – Ale czy może dać również chleb? Czy przygotuje mięso swojemu ludowi?

21 Dlatego JHWH to usłyszał i rozgniewał się,* Ogień został rozniecony przeciw Jakubowi, Gniew wybuchł również przeciw Izraelowi,

22 Ponieważ nie uwierzyli Bogu Ani nie zaufali Jego zbawieniu.

23 Rozkazał więc obłokom w górze I otworzył bramy niebios.

24 Skropił ich manną, aby jedli, I dał im zboże niebios.

25 Człowiek jadł chleb anielski – Zesłał im na prowiant chleba w obfitości.

26 Wzbudził na niebie wiatr wschodni I swoją mocą sprowadził południowy.

27 Spuścił na nich mięso niczym pył, Ptactwo skrzydlate niczym piasek morski.

28 Spadło ono w środku Jego obozu, Wokół Jego namiotów.

29 Jedli i nasycili się bardzo; I zaspokoił ich zachciankę.

30 Nie porzucili jednak swej zachcianki, Pomimo że pokarm wciąż jeszcze mieli w swych ustach,

31 Dlatego spadł na nich gniew Boga I dokonał zniszczenia między najtęższymi* spośród nich, I powalił młodzież Izraela.

32 Ale mimo tego wszystkiego nadal grzeszyli I nie uwierzyli Jego cudom.

33 Dlatego doprowadził do końca ich dni jak tchnienie,* A ich lata – w trwodze.

34 Gdy ich zabijał, szukali Go, Nawracali się i pragnęli znaleźć Boga.

35 Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką, Że Bóg Najwyższy jest ich Odkupicielem.

36 Schlebiali Mu ustami I okłamywali Go językiem,

37 Ich serce nie było szczere wobec Niego I nie byli wierni Jego przymierzu.

38 Lecz On, miłosierny, przykrywał ich winę i nie zniszczył. Często powstrzymywał swój gniew i nie rozniecał swej zapalczywości.

39 Pamiętał, że są tylko ciałem, Duchem,* który wychodzi i nie wraca.

40 Ile razy buntowali się przeciw Niemu na pustyni I sprawiali Mu ból na pustkowiu!

41 Wciąż na nowo poddawali Boga próbie I prowokowali Świętego Izraela.

42 Nie pamiętali Jego ręki – Dnia, w którym ich wyzwolił od ciemięzcy,

43 Kiedy to czynił w Egipcie swoje znaki I swoje cuda na polach Soanu,

44 Kiedy przemienił w krew ich potoki Oraz kanały – tak, że nie mogli pić.

45 Zesłał na nich roje [owadów], które ich pożerały, I żaby, które ich niszczyły.

46 Wydał chrząszczom ich plony I owoce ich trudu – szarańczy.

47 Zniszczył gradem ich winnice, A ich sykomory szronem.

48 Wydał na pastwę gradu ich bydło, A ich stada – błyskawicom.

49 Spuścił na nich żar swego gniewu, Złość, oburzenie i udrękę, Oddział złych aniołów.*

50 Zrobił ścieżkę swojemu gniewowi, Nie ochronił od śmierci ich duszy, A ich życie wydał zarazie.

51 Pobił wszystkich pierworodnych w Egipcie, Pierwociny męskiej tężyzny w namiotach Chama.

52 Następnie wyprowadził jak owce swój lud I prowadził jak stado po pustyni.

53 Prowadził ich bezpiecznie – i nie bali się, A ich wrogów przykryło morze!

54 Wprowadził ich w swoje święte granice, Do góry, którą nabyła Jego prawa ręka.

55 Wypędził przed nimi narody, Przydzielił im sznurem dziedzictwo I osadził w ich namiotach plemiona Izraela.

56 Lecz oni prowokowali i lekceważyli Boga, Najwyższego, I nie przestrzegali Jego świadectw,

57 Raczej odstępowali i postępowali zdradliwie jak ich ojcowie; Zawiedli jak łuk z obwisłą [cięciwą].*

58 Drażnili Go swoimi wzgórzami i swoimi bożkami budzili Jego zazdrość.

59 Bóg usłyszał to i rozgniewał się – I całkowicie odrzucił Izraela.

60 Porzucił siedzibę w Szilo,* Namiot, w którym mieszkał wśród ludzi.

61 Oddał w niewolę swą* siłę, Swą* wspaniałość w ręce nieprzyjaciela.

62 Wydał swój lud na pastwę miecza I rozgniewał się na swoje dziedzictwo.

63 Jego młodzieńców pochłonął ogień, A jego dziewic nie podziwiano.*

64 Jego kapłani padli od miecza, A wdowy po nich ich nie opłakiwały.

65 Lecz Pan obudził się jakby ze snu, Niczym wojownik pokonany przez wino,*

66 I uderzył na tył* swoich nieprzyjaciół, Ściągnął na nich wieczną hańbę.

67 Wzgardził namiotem Józefa I nie wybrał plemienia Efraima.

68 Wybrał natomiast plemię Judy I górę Syjon, którą pokochał.

69 Zbudował sobie świątynię niczym wysokość,* Niczym ziemię, którą posadowił na wieki.

70 Wybrał też Dawida, swego sługę, Wziął go z zagrody dla owiec,

71 Sprowadził go od [chodzenia] za karmiącymi, Aby pasł Jakuba, Jego lud, I Izraela, Jego dziedzictwo.

72 I on pasł ich w prawości* swego serca, Przewodził im według zręczności swojej dłoni.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).