Hosea 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Hosea 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zapowiedź kresu świąt i uroczystości

1 Nie ciesz się, Izraelu! Nie wesel się jak ludy, gdyż odstąpiłeś w nierządzie od swojego Boga, lubiłeś zapłatę za nierząd na wszystkich klepiskach zbożowych. 2 Klepisko i prasa ich nie wykarmi, a moszcz ich* zawiedzie. 3 Nie pozostaną w ziemi JHWH: Efraim pójdzie do Egiptu, a w Asyrii będą jeść pokarm nieczysty. 4 Nie będą wylewali wina w ofierze dla JHWH, nie sprawią Mu przyjemności swoimi ofiarami. [Będą one] niczym chleb żałoby, wszyscy, którzy go spożyją, staną się nieczyści. Tak, ich chleb [będzie] dla ich dusz, nie wejdzie do domu JHWH. 5 Co będziecie robić w uroczysty dzień i w dzień święta JHWH? 6 Bo oto poszli* z powodu spustoszenia, Egipt ich zbierze, Memfis ich pogrzebie. Ich srebrne kosztowności odziedziczy pokrzywa, a w ich namiotach – głóg. 7 Nadeszły* dni nawiedzenia! Nadeszły dni odpłaty! Izrael pozna,* czy prorok jest głupcem, czy szaleńcem jest człowiek [mający] ducha – z powodu twojej wielkiej winy i wielkiej wrogości. 8 Efraim jest stróżem? Prorokiem u mego Boga?* Sidło ptasznika jest na wszystkich jego drogach, wrogość jest w domu* jego Boga. 9 Pogrążyli się głęboko, zepsuli* się jak za dni Gibei.* [On] wspomni ich winę, nawiedzi za ich grzechy.

Zapowiedź odrzucenia i niewoli

10 Znalazłem Izraela jak [niedojrzałe] winne grona na pustyni, widziałem waszych ojców z początku jak wczesną figę na figowcu. Lecz przyszli do Baal-Peor i poświęcili się hańbie,* i stali się obrzydliwością jak ich ukochanie. 11 Efraim – jak ptak odleci jego chwała – bez urodzeń, bez ciąży, bez poczęcia. 12 A choćby odchowali swoich synów, uśmiercę im ich, [tak że] nikt nie zostanie. Bo też biada im, gdy się od nich odwrócę. 13 Efraim, jak widziałem, [skazany] na oblężenie, [on] zasadzony na niwie,* Efraim też będzie musiał wyprowadzić swoich synów zabijającemu.* 14 Daj im, JHWH, co im masz dać: niepłodne łono i wyschnięte piersi! 15 Całe ich zło w Gilgal! Tak, tam ich znienawidziłem. Za zło ich czynów wypędzę ich z mego domu. Nie będę ich już więcej kochał – wszyscy ich książęta to buntownicy. 16 Efraim powalony, ich korzeń usechł, owocu już nie wydają – a nawet gdy porodzą, uśmiercę kosztowności* ich łona. 17 Mój Bóg ich odrzuci, gdyż Go nie słuchali* – i będą tułaczami wśród narodów.