Hosea 7 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Hosea 7 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zapowiedź zniszczenia

1 Gdy będę leczył Izraela, wtedy ujawni się wina Efraima i [całe] zło Samarii. Gdyż popełniają oszustwa! Złodziej nachodzi, na zewnątrz rabuje banda. 2 Wcale nie myślą w swoim sercu, że Ja pamiętam każde ich zło. Wkrótce ich czyny otoczą ich zewsząd, będą przed moim obliczem! 3 Rozweselają króla swoim złem, książąt zaś swoimi oszustwami.* 4 Wszyscy oni są cudzołożnikami. Są jak rozpalony piec, piekarz [może] odpocząć od rozniecania [ognia], [gdy] po zagnieceniu ciasta [czeka] do jego zakwaszenia. 5 [W] dniu [uroczystym] naszego króla* książęta upili się mocnym winem,* [a potem] ciągnął swą ręką naśmiewców.* 6 Gdy podeszli,* jak piec ich serce w ich spisku,* całą noc uśpiony ich piekarz.* Poranek? Płonie on jak ogień. 7 Wszyscy płoną jak piec – i pożerają swoich władców. Wszyscy ich królowie upadli. Nikt z nich nie woła do Mnie. 8 Efraim? Zmieszał się on z narodami! Efraim stał się jak nieobrócony placek. 9 Obcy pożarli jego siłę, a on [o tym] nie wie; nawet siwizna go przyprószyła, a on [o tym] nie wie. 10 I pycha Izraela świadczy przeciwko niemu, i nie nawracają się do JHWH, swego Boga, i nie szukają Go w tym wszystkim. 11 I stał się Efraim jak gołąb głupi i bez rozumu: wzywali Egipt, poszli do Asyrii. 12 Gdy tak chodzą, rozciągnę nad nimi swoją sieć, ściągnę ich w dół jak ptactwo niebieskie, ukarzę ich,* gdy usłyszę ich zgromadzenie.* 13 Biada im, że uciekli ode Mnie! Zguba im, gdyż zbuntowali się przeciwko Mnie. Ja ich wykupuję, lecz oni rozpowiadają o Mnie kłamstwa! 14 I nie wołają do Mnie w swym sercu, choć jęczą na swoich łożach, nad zbożem i moszczem się gromadzą* – odstępują ode Mnie. 15 A Ja ćwiczyłem,* wzmacniałem ich ramiona, a [oni] przeciwko Mnie obmyślali zło. 16 Zawrócili, [lecz] nie w górę,* stali się jak zawodny łuk. Ich książęta padną od miecza z powodu ich zuchwałego języka. To [będzie] ich pośmiewiskiem w ziemi egipskiej.