Hosea 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zapowiedź ostatecznej odnowy

1 I będzie* liczba synów Izraela jak piasek morski,* którego nie można zmierzyć ani zliczyć.* I w miejscu,* gdzie do nich mówiono: Nie-mój-lud, będą mówić: Synowie Boga żywego.

2 I zebrani będą synowie Judy, i synowie Izraela razem [połączeni], i ustanowią sobie jedną głowę, i ruszą [w górę] z ziemi!* Tak! Wielki [to] będzie dzień Boże-zasiej!

3 Mówcie do swoich braci: Mój-lud! A do swoich sióstr: Litość-jej-okazano!

Zapowiedź nadchodzącego sądu

4 Oskarżajcie waszą matkę, oskarżajcie, gdyż* ona nie jest moją żoną, a ja nie jestem jej mężem. Niech usunie nierząd ze swej twarzy i cudzołóstwo spomiędzy swych piersi,

5 bym nie obnażył jej do naga i nie ukazał jej jak w dniu jej narodzin, i nie uczynił jej podobną do pustyni, i nie zamienił jej w suchą ziemię, i nie uśmiercił pragnieniem.

6 A jej dzieci* nie otoczę litością, gdyż są one dziećmi nierządu.

7 Tak, uprawiała nierząd ich matka, mnożyła wstyd ich rodzicielka. Tak, mówiła: Pójdę za moimi kochankami, dającymi mi chleb i wodę, wełnę i len, oliwę i napitek.

8 Dlatego oto zagrodzę jej drogę cierniami i wymuruję przed nią mur, tak że nie odnajdzie swych ścieżek.

9 Gdy będzie gonić za swymi kochankami, nie dogoni ich, a gdy szukać ich będzie, nie znajdzie. Wtedy powie: Ach, pójdę i wrócę do mojego pierwszego męża, gdyż wtedy było mi lepiej niż teraz.

10 A nie wie ona, że to Ja dawałem jej zboże, moszcz, świeżą oliwę, obsypywałem ją srebrem i złotem – i oni używali tego dla Baala.*

11 Dlatego wrócę i odbiorę im moje zboże w jego czasie i mój moszcz w jego porze, i odejmę moją wełnę i mój len do okrywania jej nagości.

12 I wkrótce* obnażę jej lubieżność na oczach jej kochanków, i nikt nie wyrwie jej z mojej ręki.

13 I położę kres każdemu jej weselu, jej świętu, jej nowiom, jej szabatom i wszelkim jej rocznicom.

14 I spustoszę jej winnice i figowce, o których mówiła: To ich zapłata dla mnie,* którą dali mi moi kochankowie – więc zamienię je w leśne gąszcza, paść się w nich będzie polne zwierzę.

15 I nawiedzę ją za dni baalów,* którym spalała ofiary i [dla których] stroiła się w kolczyki i klejnoty, i chodziła za swoimi kochankami, a o Mnie zapomniała – oświadczenie JHWH.

16 Dlatego oto Ja zwabię ją i zaprowadzę na pustynię, i przemówię do jej serca.

17 I dam jej tam jej winnice, a Dolinę Niepokoju* zamienię w bramę nadziei, i zaśpiewa mi* tam jak za dni swej młodości i jak w dniu swojego wyjścia z ziemi egipskiej.

Zapowiedź trwałej odnowy, trwałego przymierza i powodzenia

18 I stanie się w tym właśnie dniu* – oświadczenie JHWH – że zawołasz do Mnie: Mój Mężu! I już nie zawołasz do Mnie: Mój Baalu!*

19 I usunę z jej ust imiona baalów, i już nie będą wspominane ich imiona.

20 W tym dniu zawrę dla niej przymierze z polnymi zwierzętami, podniebnymi ptakami i z tym, co pełza po ziemi, a łuk i miecz, i wojnę wyrwę z ziemi, i sprawię, że ułożą się do snu bezpiecznie.

21 I zaręczę* cię z sobą na wieki, i zaręczę cię z sobą w* sprawiedliwości, prawie, łasce i miłosierdziu.

22 I zaręczę cię z sobą w wierności, i [wtedy] uznasz* JHWH.*

23 I stanie się w tym dniu, że odpowiem* – oświadczenie JHWH – odpowiem niebiosom, a one odpowiedzą ziemi,

24 a ziemia odpowie zbożu, moszczowi i oliwie, a te odpowiedzą Boże-zasiej!

25 I zasieję ją sobie w ziemi, i zlituję się nad Litości-jej-odmówioną, i powiem do Nie-mojego-ludu: Jesteś Moim-ludem, a on odpowie: Boże mój!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).