Nahum 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Krajobraz po upadku Niniwy

1 Biada miastu krwi!* Całe jest oszustwem. Wypełnia je gwałt,* nie ustaje grabież.*

2 Trzask bicza i odgłos turkotu kół, galop konia i podskakujące rydwany.

3 Wkracza jeździec i ostrze miecza,* i błysk oszczepu! Mnóstwo przebitego,* masa trupów, nie ma końca zwłokom* – potykają* się o ich zwłoki.*

4 Z powodu licznych wszeteczeństw nierządnicy, czarującej wdziękiem, mistrzyni czarów,* zaprzedającej* narody w swej rozpuście oraz rodziny w swoich czarach –

5 oto wystąpię przeciw tobie – oświadczenie JHWH Zastępów – obnażę – twe suknie [podwinę] ci na twarz i ukażę narodom twoją nagość, a królestwom twój wstyd.*

6 I obrzucę cię nieczystościami, znieważę cię i zrobię z ciebie widowisko.*

7 I stanie się, że ktokolwiek cię zobaczy, ucieknie od ciebie i powie: Niniwa spustoszona! Kto jej pożałuje? Gdzie znajdę współczujących tobie?*

8 Czyś ty lepsza niż* No-Ammon,* leżące między [odnogami] Nilu,* otoczone zewsząd przez wodę, z morzem jako wałem i morzem jako jego murem?*

9 Kusz był jej siłą* oraz Egipt – bez końca; Put* i Libijczycy byli twą* pomocą.

10 Ono też na wygnanie! Poszło do niewoli. Jego dzieci też roztrzaskiwano na rogach wszystkich ulic. O jego możnych* rzucano los, a wszystkich jego wielkich zakuto w kajdany.

11 Ty również się upijesz,* zostaniesz* przykryta;* ty też będziesz szukać schronienia przed nieprzyjacielem.

12 Wszystkie twoje umocnienia to figowce z wczesnymi owocami;* gdy się nimi potrząśnie, wpadają do ust jedzącego.

13 Oto twój lud to kobiety* pośród ciebie dla twych wrogów.* Szeroko otworzą bramy twojej ziemi, ogień pożre twoje zasuwy.

14 Naczerp sobie wody na oblężenie, wzmocnij swoje mury, wejdź* w glinę i udepcz zaczyn, napraw formę do cegieł.

15 Pochłonie cię tam ogień, wytnie cię miecz, pożre cię jak szarańcza! Rozmnóż się jak szarańcza, rozmnóż się jak konik polny!

16 Namnożyłaś swoich handlarzy więcej niż gwiazd* na niebie; szarańcza rozciągnęła skrzydła i odleciała.

17 Twoi książęta jak szarańcza, a twoi urzędnicy jak roje koników polnych, które zalegają mury w chłodzie dnia: Słońce wzeszło – [szarańcza] odleciała i nie wiadomo, gdzie jej miejsce.

18 Posnęli twoi pasterze, królu asyryjski, zdrzemnęli się twoi możni! Rozproszył się twój lud po górach i nikt go nie pozbiera.

19 Nie ma lekarstwa na twoje zranienie,* poważna twoja rana. Każdy, kto słyszy wieść o tobie, klaszcze nad tobą w dłonie. Bo na kogo nie przychodziła ustawicznie twa niegodziwość?

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).