Micha 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zapowiedź ukarania ciemięzców

1 Biada obmyślającym nieprawość i czyniącym zło na swych posłaniach! Popełniają je w świetle poranka, gdyż jest to w ich mocy.*

2 Pragną pól? Grabią je. Domów? Przejmują je. Gnębią gospodarza i jego dom, człowieka i jego dziedzictwo.

3 Dlatego tak mówi JHWH: Oto Ja obmyślam dla tego rodu nieszczęście, przed którym nie zdołacie usunąć swych* karków ani ujść dumnie,* gdyż będzie to czas niedoli.*

4 W tym dniu zanucą nad wami przysłowie i wzniosą* tren takiej treści: Jesteśmy doszczętnie zniszczeni! Dział mego ludu zamienia,* ach! Jakże mi odbiera!* Nasze pola przydziela odstępcy!

5 Dlatego nie będzie już miał kto rzucić sznura, aby zmierzyć to, co przypadło ci losem w zgromadzeniu Pana!

Hardość ciemięzców

6 Przestańcie sączyć!* Że też nam sączą! Przestańcie sączyć o tym, [że nas] nie ominą zniewagi!

7 Czy powiedziano, domu Jakuba,* że zniecierpliwił się JHWH?* Czy to Jego dzieła? Czy moje słowa nie wychodzą na dobre temu, kto postępuje w sposób prawy?*

8 Lecz ostatnio mój lud powstaje niczym wróg. Zdzieracie ozdoby z szat ufnych przechodniów, dalekich od walki;*

9 kobiety mego ludu wypędzacie z ich pięknych domów, zabieracie ich dzieciom mą ozdobę na zawsze.

10 Wstańcie i odejdźcie! Bo to nie miejsce spoczynku! Ponieważ stało się nieczyste, będzie zniszczone, zniszczenie zaś będzie bolesne.

11 Gdyby jakiś człowiek, lekkoduch i oszust, okłamał:* Poprorokuję ci do wina i piwa – to byłby kaznodzieją dla tego ludu!*

Nadzieja dla reszty

12 Na pewno zbiorę cię, Jakubie – całego, na pewno zgromadzę resztę Izraela. Razem skupię go jak owce w zagrodzie, jak stado w środku jego pastwiska, gwarne z powodu ludzi.

13 Wstąpił przed nimi burzyciel, przedarli się, przeszli przez bramę i przez nią wyszli. Przeszedł też przed nimi ich król i JHWH – na ich czele.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).