Matthäus 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Rozesłanie Dwunastu

1 I przywołał swoich dwunastu uczniów, dał im władzę nad duchami nieczystymi, aby je wyganiali i aby uzdrawiali wszelką chorobę i wszelkie niedomaganie.* 2 A te są imiona dwunastu apostołów:* pierwszy Szymon zwany Piotrem i jego brat Andrzej, Jakub, syn Zebedeusza, i jego brat Jan, 3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz, celnik, Jakub, syn Halfeusza, i Tadeusz, 4 Szymon Kananejczyk* i Judasz Iskariot,* który Go też wydał.

Instrukcje Jezusa

5 Tych dwunastu posłał Jezus i polecił im, mówiąc: Nie wyruszajcie w drogę do pogan* i nie wchodźcie* do miasta Samarytan. 6 Idźcie raczej do owiec, które zginęły z domu Izraela. 7 Idąc, głoście, mówiąc: Przybliżyło się Królestwo Niebios. 8 Słabych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie. 9 Nie wkładajcie w wasze trzosy ani złota, ani srebra, ani miedzi; 10 [nie bierzcie] ani torby* na drogę, ani dwóch koszul, ani sandałów, ani laski; gdyż godzien jest robotnik swojego wyżywienia.* 11 A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, wywiedzcie się, kto jest w nich godzien, i tam pozostańcie, aż wyjdziecie. 12 Wchodząc zaś do domu, pozdrówcie go. 13 I jeśli ten dom jest godzien, niech spocznie na nim wasz pokój,* a jeśli nie jest godzien, niech wasz pokój powróci do was. 14 Ktokolwiek zaś was nie przyjmie ani nie zechce słuchać waszych słów, wychodząc z tego domu lub miasta, strząśnijcie proch z waszych nóg.* 15 Zapewniam was, w dniu sądu lżej będzie ziemi Sodomy i Gomory niż temu miastu.*

Zapowiedź prześladowań

16 Oto Ja posyłam was jak owce między wilki, bądźcie zatem przemyślni* jak węże i niewinni* jak gołębice.* 17 Strzeżcie się zaś ludzi, gdyż będą was wydawać sądom* i biczować w swoich synagogach.* 18 Ze względu na Mnie będą was też prowadzać przed namiestników i królów, na świadectwo im i narodom. 19 A gdy was wydadzą, nie martwcie się, w jaki sposób i co macie powiedzieć; ponieważ w tej godzinie będzie wam dane to, co macie mówić; 20 gdyż nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch waszego Ojca, który mówi w was. 21 Wyda zaś na śmierć brat brata i ojciec dziecko i powstaną dzieci przeciw rodzicom i uśmiercą ich. 22 Z powodu mojego imienia będziecie też nienawidzeni przez wszystkich, kto jednak wytrwa do końca,* ten będzie ocalony. 23 A gdyby was prześladowali w jednym mieście, uciekajcie do drugiego; bo zapewniam was, nie skończycie miast Izraela,* a Syn Człowieczy przyjdzie. 24 Nie ma ucznia nad nauczyciela ani sługi nad jego pana; 25 wystarczy uczniowi, by stał się jak jego nauczyciel, a słudze jak jego pan; jeśli gospodarza nazwali Beelzebulem,* tym bardziej jego domowników!

Odwagi!

26 Nie bójcie się ich zatem; nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, co by nie miało być poznane. 27 Co mówię wam w ciemności, opowiedzcie w świetle; a co słyszycie na ucho, rozgłoście na dachach.* 28 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy zaś zabić nie są w stanie; bójcie się raczej Tego, który jest w stanie i duszę, i ciało zgubić w Gehennie. 29 Czyż dwóch wróbli nie sprzedają za assariona?* A ani jeden z nich nie spadnie na ziemię wbrew waszemu Ojcu. 30 Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone. 31 Nie bójcie się więc; wy jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. 32 Do każdego więc, który przyzna się do Mnie przed ludźmi, i Ja przyznam się przed moim Ojcem w niebie; 33 tego jednak, który wyprze się Mnie przed ludźmi, i Ja wyprę się przed moim Ojcem w niebie.

Zapowiedź podziałów

34 Nie sądźcie, że przyszedłem rzucić pokój na ziemię; nie przyszedłem rzucić pokoju, ale miecz.* 35 Bo przyszedłem poróżnić człowieka z jego ojcem, córkę z jej matką i synową z jej teściową. 36 I wrogami człowieka będą jego domownicy. 37 Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien; i kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien; 38 i kto nie bierze swojego krzyża* i nie idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. 39 Kto szuka swojej duszy, zgubi ją, a kto zgubi swoją duszę ze względu na Mnie, znajdzie ją. 40 Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. 41 Kto przyjmuje proroka w imię proroka,* weźmie zapłatę proroka; i kto przyjmuje sprawiedliwego w imię sprawiedliwego, weźmie zapłatę sprawiedliwego. 42 A ktokolwiek napoi jednego z tych małych tylko kubkiem zimnej [wody] w imię ucznia, zapewniam was, na pewno nie straci swojej zapłaty.*

Słowo Życia

Jezus posyła Dwunastu

1 Pewnego dnia Jezus przywołał dwunastu uczniów i dał im władzę uwalniania ludzi od złych duchów i uzdrawiania wszelkich chorób i dolegliwości. 2 Byli to: Szymon (zwany też Piotrem) i Andrzej—jego brat, Jakub i Jan—synowie Zebedeusza, 3 Filip, Bartłomiej, Tomasz, Mateusz (poborca podatkowy), Jakub—syn Alfeusza, Tadeusz, 4 Szymon Gorliwy i Judasz z Kariotu—ten, który później wydał Jezusa. 5 Tych dwunastu uczniów Jezus posłał, dając im następujące wskazówki: —Nie chodźcie do pogan ani do miast Samarii. 6 Idźcie jedynie do Izraelitów, którzy jak zagubione owce odeszli od Boga. 7 Mówcie im: „Nadchodzi królestwo niebieskie!”. 8 Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie zmarłych, leczcie trędowatych i uwalniajcie od demonów. Róbcie to za darmo, bo za darmo to otrzymaliście! 9 Nie bierzcie ze sobą pieniędzy, 10 torby z zapasową odzieżą i obuwiem ani laski podróżnej. Ten bowiem, kto pracuje, powinien otrzymać to, co mu się należy. 11 Wchodząc do jakiegoś miasta lub wsi, dowiedzcie się, kto tam jest godnym człowiekiem. Pozostańcie u niego aż do opuszczenia tej miejscowości. 12 Wchodząc do jego domu, pozdrówcie tych, którzy w nim mieszkają. 13 Jeśli to pobożni ludzie, Bóg obdarzy ich pokojem. Jeśli nie—pokój pozostanie z wami. 14 Jeśli nie zostaniecie przyjęci i nie będą chcieli was słuchać, odchodząc z tego domu i miasta, strząśnijcie z nóg nawet tamtejszy kurz. 15 Zapewniam was: W dniu sądu złym mieszkańcom Sodomy i Gomory lżej będzie niż temu miastu. 16 Posyłam was jak owce między wilki. Bądźcie więc sprytni jak węże, ale nieskazitelni jak gołębie. 17 Uważajcie na siebie! Postawią was przed sądami, będą was biczować w synagogach 18 oraz oskarżać przed władzami za to, że Mnie naśladujecie. Będzie to dla was okazja do przedstawienia im dobrej nowiny. W ten sposób dotrze ona do wielu narodów. 19 Nie martwcie się jednak, co i jak macie mówić. We właściwym czasie otrzymacie stosowne słowa. 20 Bo to nie wy będziecie mówić, lecz Duch waszego Ojca będzie mówił przez was! 21 Bracia będą wzajemnie się wydawać na śmierć, ojcowie zdradzą własne dzieci, a dzieci—rodziców. 22 Wszyscy was znienawidzą za to, że należycie do Mnie. Ale ci, którzy wytrwają do końca i nie zaprą się Mnie, zostaną uratowani! 23 Gdy spotka was prześladowanie w jednym mieście, uciekajcie do drugiego! Zapewniam was: Nie zdążycie obejść wszystkich miast Izraela, a Ja, Syn Człowieczy powrócę.

Ostrzeżenia

24 Uczeń nie przewyższa nauczyciela, a sługa—swego pana. 25 Wystarczy, że będą jak ich nauczyciel lub pan. Skoro Mnie, pana domu, nazwano Belzebubem, władcą demonów, to tym bardziej spotka to domowników. 26 Ale nie bójcie się ich! Nie ma bowiem niczego ukrytego, co by ostatecznie nie wyszło na jaw. 27 To, co teraz mówię wam pod osłoną nocy, rozpowiadajcie z nastaniem dnia. To, co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie publicznie! 28 Nie bójcie się tych, którzy uśmiercają ciało, lecz nie mogą zabić duszy! Lękajcie się Boga, który i duszę, i ciało może zatracić w piekle. 29 Ile kosztuje para wróbli? Można ją kupić już za kilka drobnych monet. A jednak żaden z nich nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca w niebie. 30 Przecież On wie nawet ile macie włosów na głowie! 31 Nie bójcie się więc! Jesteście dla Niego cenniejsi niż całe stado wróbli! 32 Jeśli więc jakiś człowiek wyzna przed innymi ludźmi, że należy do Mnie, to i Ja przyznam się do Niego przed moim Ojcem w niebie. 33 Lecz jeśli ktoś wyprze się Mnie wobec ludzi, i Ja się go wyprę przed moim Ojcem w niebie. 34 Nie myślcie, że przyszedłem przynieść na ziemię pokój! Wręcz przeciwnie—miecz podziału! 35 Przyszedłem poróżnić syna z ojcem, córkę—z matką, a synową—z teściową. 36 Nawet najbliżsi staną się wrogami! 37 Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jesteś Mnie godny. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godny. 38 Kto nie bierze swojego krzyża i nie idzie ze Mną, nie jest Mnie godny. 39 Kto zabiega o swoje życie, utraci je. Lecz ten, kto poświęci życie dla Mnie, odnajdzie je. 40 Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Ojca, który Mnie posłał. 41 Kto przyjmuje proroka—dlatego, że jest on prorokiem—otrzyma nagrodę należną prorokowi. Kto przyjmuje prawego człowieka—dlatego, że jest on prawy—otrzyma nagrodę należną prawemu człowiekowi. 42 Nawet jeśli ktoś poda kubek wody najmniejszemu z moich uczniów—właśnie dlatego, że jest on moim uczniem—zapewniam was: nie ominie go nagroda!

Matthäus 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Słowo Życia