4.Mose 16 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Bunt Koracha

1 I wziął Korach, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, synowie Rubena,

2 [ludzi] i stanęli przed Mojżeszem, wraz z ludźmi z synów Izraela, z dwustu pięćdziesięcioma książętami zgromadzenia, wyznaczonymi przez zebranie, ludźmi poważanymi,*

3 połączyli się przeciw Mojżeszowi i Aaronowi i powiedzieli do nich: Dość [już] was! Całe zgromadzenie, wszyscy oni są święci i JHWH jest pośród nich; dlaczego więc wynosicie się nad społeczność JHWH?

4 Gdy Mojżesz to usłyszał, padł na twarz,

5 a potem przemówił do Koracha i do całego jego zgromadzenia: Rano JHWH ukaże, kto jest Jego, kto jest święty i może zbliżyć się do Niego, a kogo sobie wybierze, temu pozwoli zbliżyć się do siebie.

6 Tak uczyńcie: Weźcie sobie kadzielnice, Korachu i [wy], całe jego zgromadzenie,

7 i włóżcie w nie ogień, i nałóżcie na ogień kadzidło jutro, przed obliczem JHWH, a ten człowiek, którego wybierze JHWH, ten będzie święty – dość [już] was, synowie Lewiego!

8 I powiedział Mojżesz do Koracha: Posłuchajcie, synowie Lewiego!

9 Czy mało wam było, że Bóg Izraela oddzielił was od zgromadzenia Izraela, aby was przybliżyć do siebie, byście mogli sprawować służbę w przybytku JHWH i stawać przed zgromadzeniem, aby im służyć?

10 Pozwolił ci też, i wszystkim twoim braciom, synom Lewiego, wraz z tobą, zbliżać się do siebie, a wy zabiegacie jeszcze o kapłaństwo?!

11 Czy dlatego ty i całe twoje zgromadzenie połączyliście się przeciw JHWH? A Aaron, kim on jest, że szemracie przeciwko niemu?

12 I posłał Mojżesz, by przywołać Datana i Abirama, synów Eliaba, lecz oni odpowiedzieli: Nie przyjdziemy!

13 Czy mało tego, że nas wywiodłeś z ziemi opływającej w mleko i miód, aby nas doprowadzić do śmierci na pustyni, że jeszcze chcesz narzucić się nam jako władca?

14 Przecież do ziemi opływającej w mleko i miód nas nie wprowadziłeś ani nie dałeś nam w posiadanie pola ani winnicy. Czy chcesz tym ludziom wyłupić oczy?* Nie przyjdziemy!

15 Wtedy Mojżesz bardzo się oburzył i powiedział do JHWH: Nie zważaj na ich ofiarę z pokarmów. Nie wziąłem od nich ani jednego osła, ani też nikogo z nich nie skrzywdziłem.

16 Następnie Mojżesz powiedział do Koracha: Ty i całe twoje zgromadzenie bądźcie jutro przed obliczem JHWH – ty i oni, i Aaron.

17 Weźcie też każdy swoją kadzielnicę i nałóżcie na nią kadzidła, i przynieście je przed oblicze JHWH, każdy swoją kadzielnicę, [czyli] dwieście pięćdziesiąt kadzielnic; również ty i Aaron – każdy swoją kadzielnicę.

18 I wziął każdy swoją kadzielnicę, włożyli na nie ogień, nałożyli na ogień kadzidła i stanęli u wejścia do namiotu spotkania – także Mojżesz i Aaron.

19 A Korach zgromadził naprzeciw nich całe zgromadzenie u wejścia do namiotu spotkania i wtedy całemu zgromadzeniu ukazała się chwała JHWH.

20 I JHWH przemówił do Mojżesza i do Aarona tymi słowy:

21 Odłączcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę ich w [krótkiej] chwili.

22 Lecz oni upadli na twarze i powiedzieli: Boże, Boże duchów wszelkiego ciała! Czy jeśli zgrzeszy jeden człowiek, będziesz się gniewał na całe zgromadzenie?

23 Wtedy JHWH przemówił do Mojżesza tymi słowy:

24 Przemów do zgromadzenia tak: Odstąpcie z obrębu siedzib Koracha, Datana i Abirama.

25 Mojżesz wstał więc i poszedł do Datana i Abirama, a za nim poszli starsi Izraela.

26 I przemówił do zgromadzenia tymi słowy: Odstąpcie, proszę, od namiotów tych bezbożnych ludzi. I nie dotykajcie niczego, co do nich należy, abyście nie zostali zmieceni przez wszystkie ich grzechy.

27 I oddalili się z obrębu siedzib Koracha, Datana i Abirama. A Datan i Abiram wyszli i stanęli u wejścia do swoich namiotów ze swoimi żonami, swoimi synami i swoim potomstwem.*

28 Wtedy Mojżesz powiedział: Po tym poznacie, że JHWH posłał mnie, abym dokonał wszystkich tych dzieł, i że nie [wyszły] one z mojego serca:

29 Jeśli oni umrą taką śmiercią jak wszyscy ludzie i nawiedzi ich kolej [rzeczy] taka, jak wszystkich ludzi, to nie JHWH mnie posłał.

30 Lecz jeśli JHWH dokona rzeczy [niezwykłej]* i ziemia otworzy swoją paszczę i pochłonie ich oraz wszystko, co do nich należy, i żywi zstąpią do Szeolu, to poznacie, że ci zbezcześcili JHWH.

31 I stało się, gdy [tylko] skończył wypowiadać wszystkie te słowa, że rozstąpiła się ziemia, która była pod nimi.

32 I rozwarła ziemia swą paszczę, i pochłonęła ich oraz ich domy i wszystkich ludzi, którzy byli u Koracha, i cały dobytek.

33 I zeszli oni i wszystko, co mieli, żywi do Szeolu, a ziemia zamknęła się nad nimi i [tak] zginęli spośród społeczności.

34 A cały Izrael, który ich otaczał, uciekł ze względu na ich krzyk, gdyż [ludzie] mówili: Oby i nas nie pochłonęła ziemia!

35 Ogień też wyszedł od JHWH i pochłonął [tych] dwustu pięćdziesięciu ludzi, którzy ofiarowali* kadzidło.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).