3.Mose 7 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Postanowienia dotyczące ofiary za przewinienie

1 A takie jest prawo dotyczące ofiary za przewinienie: Jest ona świętością nad świętościami.

2 W miejscu, gdzie zarzynają ofiarę całopalną, zarzynać też będą ofiarę za przewinienie, a jej krwią [kapłan] obleje ołtarz dookoła.

3 Złoży [on] też [w ofierze] cały jej tłuszcz z niej [pochodzący], ogon i tłuszcz pokrywający wnętrzności,

4 i obie nerki, i tłuszcz, który jest na nich, który jest na polędwicach, i płat wątroby nad nerkami – oddzieli je.

5 I spali je kapłan na ołtarzu jako wdzięczny dar dla JHWH – jest to ofiara za przewinienie.

6 Każdy mężczyzna spośród kapłanów może ją spożywać. Będzie spożywana w miejscu świętym. Jest to świętość nad świętościami.

Przynależność pozostałych części ofiar za przewinienie, całopalnej i z pokarmów

7 Zarówno do ofiary za grzech, jak i do ofiary za przewinienie odnosi się to samo prawo. Należeć ona będzie do kapłana, który dokonuje nią przebłagania.

8 A kapłan, który składa za kogoś ofiarę całopalną – skóra ofiary całopalnej, którą składa, będzie dla kapłana, należeć będzie do niego.

9 Każda też ofiara z pokarmów, którą piecze się w piecu, i wszystko, co przyrządza się w garnku albo na patelni,* będzie dla kapłana, który ją składa – należeć będzie do niego.

10 Ale każda ofiara z pokarmów rozczyniona oliwą albo sucha, należeć będzie do wszystkich synów Aarona w równej części.

Postanowienia dotyczące ofiary pokoju

11 A takie jest prawo dotyczące rzeźnej ofiary pokoju, którą składać się będzie* JHWH:

12 Jeśli [ktoś] składa ją jako ofiarę dziękczynną, to złoży przy tej rzeźnej ofierze dziękczynnej przaśne bułki rozczynione oliwą i przaśne placki namaszczone oliwą – a bułki rozczynione oliwą będą wyrobione z najlepszej [pszennej] mąki.

13 Wraz z bułkami złoży przy swej dziękczynnej, rzeźnej ofierze pokoju, chleb zakwaszony, jako swoją ofiarę.

14 Z niego zaś złoży jeden z każdej ofiary, jako szczególny dar* dla JHWH, dla kapłana, który oblewał krwią ofiary pokoju – do niego będzie [on] należał.

Postanowienia dotyczące spożywania mięsa

15 A mięso jego dziękczynnej, rzeźnej ofiary pokoju zostanie spożyte w dniu jego ofiarowania, nic z niego nie odłoży* do rana.

16 Lecz jeśli jego ofiara jest darem ślubowanym albo dobrowolnym, wówczas może być jedzona w dniu jej ofiarowania oraz nazajutrz; wtedy to, co z niej pozostanie, można jeść.

17 Ale to, co pozostanie z mięsa tej rzeźnej ofiary do dnia trzeciego, będzie spalone w ogniu.

18 Bo jeśli rzeczywiście zje się [coś] z mięsa jego rzeźnej ofiary pokoju w trzecim dniu, to ten, który ją złożył, nie zyska przychylności, nie będzie mu ona zaliczona, będzie nieczystością,* i każdy, kto coś z niej zje, obciąży się swoją winą.

19 Mięsa, które dotknęło czegokolwiek nieczystego, nie wolno spożywać, będzie spalone w ogniu. A co do mięsa, to każdy, kto jest czysty, może jeść mięso.

20 A kto* spożywa mięso z rzeźnej ofiary pokoju, która należy do JHWH, a jest na nim jego nieczystość,* ktoś taki zostanie odcięty od swojego ludu.

21 A ten, kto dotknie czegokolwiek nieczystego: nieczystości ludzkiej lub nieczystego zwierzęcia, lub jakiejkolwiek nieczystej obrzydliwości,* a zje coś z mięsa rzeźnej ofiary pokoju, która należy do JHWH, ktoś taki zostanie odcięty od swojego ludu.

Postanowienia dotyczące spożywania tłuszczu i krwi

22 I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

23 Przemów do synów Izraela: Nie będziecie jedli żadnego tłuszczu z bydlęcia, owcy ani kozy.

24 Tłuszcz [zwierzęcia] padłego* i tłuszcz [zwierzęcia] rozszarpanego może być użyty przy wszelkiej pracy, ale spożywać go nie wolno.

25 Każdy bowiem,* kto spożywa tłuszcz z bydła, z którego składa* wdzięczny dar dla JHWH, ten, kto go spożywa, zostanie odcięty od swojego ludu.

26 Żadnej krwi nie będziecie spożywali w żadnej ze swoich siedzib – ani z ptactwa, ani z bydła.

27 Każdy, kto będzie spożywał jakąkolwiek krew, zostanie odcięty od swojego ludu.

Postanowienia dotyczące ofiary pokoju i podziału jej części

28 I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

29 Przemów do synów Izraela:* Kto chce złożyć JHWH swoją rzeźną ofiarę pokoju, niech przyniesie do JHWH ofiarowaną część swojej rzeźnej ofiary pokoju.

30 Jego ręce niech przyniosą wdzięczne dary dla JHWH, niech przyniosą Mu tłuszcz wraz z mostkiem – mostek* dla zakołysania nim w ofierze kołysanej* przed JHWH.

31 Kapłan zaś spali tłuszcz na ołtarzu, a mostek pozostanie dla Aarona i jego synów.

32 Prawą łopatkę* dacie zaś kapłanowi jako szczególny dar z waszych rzeźnych ofiar pokoju.

33 Prawa łopatka, jako [jego] część, będzie należała do tego spośród synów Aarona, który [akurat] złoży [w ofierze] krew i tłuszcz ofiary pokoju.

34 Gdyż mostek ofiary kołysanej i łopatkę szczególnego daru wziąłem od synów Izraela, z ich* krwawych ofiar pokoju, i dałem je Aaronowi, kapłanowi, oraz jego synom mocą wieczystej ustawy od synów Izraela.

35 To poświęcona część* [dla] Aarona i poświęcona część dla jego synów [pochodząca] z wdzięcznych darów JHWH od dnia, gdy ich poświęcił do kapłaństwa dla JHWH.

36 To [też] przykazał JHWH, aby im dawać [już] w dniu ich namaszczenia, od synów Izraela – jest to wieczysta ustawa dla ich pokoleń.

37 Takie jest prawo dotyczące ofiary całopalnej, ofiary* z pokarmów, ofiary za grzech, ofiary za przewinienie, ofiary wyświęcenia i rzeźnej ofiary pokoju,

38 które JHWH nadał Mojżeszowi na górze Synaj w dniu, gdy przykazał On synom Izraela składać JHWH ich ofiary na pustyni Synaj.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).