Hiob 26 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
Job: Odległa doskonałość i bliskie cierpienie
1Wtedy Job odezwał się w te słowa:2Ale pokrzepiłeś bezsilnego! [Dobrze] wzmocniłeś osłabione ramię!3Ale doradziłeś niemającemu mądrości! Zapoznałeś go z wielkim rozsądkiem!4Za czyją sprawą* wypowiedziałeś te słowa, czyj dech wywiódł je z ciebie?5Cienie zmarłych drżą spod wód – i ich mieszkańcy.6Odkryty jest przed Nim Szeol i brak okrycia Abaddonowi.*7Rozpościera północ nad pustką, zawiesza ziemię nad nicością.*8Wiąże wody w swoich obłokach, a jednak chmura nie pęka pod nimi.9Zasłania widok swojego tronu* rozpościeraniem* nad nim swojego obłoku.10Zakreślił okrąg nad powierzchnią wód aż po granice światła i ciemności.11Kolumny niebios chwieją się,* milkną w osłupieniu przed Jego upomnieniem.12Swoją mocą uspokoił morze, a swoją mądrością zmiażdżył Rahaba.13Swoim podmuchem sprawia przejrzystość na niebiosach, Jego ręka przebiła zwinnego węża.*14Oto te sprawy to [tylko] obrzeża Jego dróg i niczym szept słyszymy Jego słowo, kto więc pojmie grom Jego potęgi?
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.