Jeremia 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

PAN i fałszywe bóstwa

1 Słuchajcie Słowa, które JHWH kieruje do was, domu Izraela!

2 Tak mówi JHWH: Nie uczcie się drogi narodów* i nie bójcie się znaków niebieskich, choć boją się ich narody!

3 Gdyż ustawy* ludów są niczym! Tak, są drzewem z lasu! Wyciął je – pracą rąk rzemieślnika – siekierą!

4 Srebrem i złotem je upiększył, gwoździami i młotkami je wzmocnili – i się nie chwieje.

5 Są one jak straszak* na polu ogórkowym! I nie mówią! Trzeba się ich nanosić, bo nie zrobią kroku. Nie bójcie się ich, bo nie mogą zaszkodzić. Nie mogą również zrobić nic dobrego.

6 Nie ma takiego jak Ty, JHWH!* Jesteś wielki i wielkie jest w mocy Twe imię.*

7 Kto by się nie bał Ciebie, Królu narodów? Tak, Tobie się to należy, gdyż wśród wszystkich mędrców narodów i między wszystkimi ich królestwami nie ma takiego jak Ty.

8 To im wspólne: są tępi i głupi! Pouczenie [od tych] nicości? [Przecież] to drewno!*

9 Srebro sklepane, sprowadzone z Tarszisz, i złoto z Ufaz* – dzieło rzemieślnika i rąk złotnika;* ich szata z błękitnej i czerwonej purpury – wszystkie one sprawą znawców.

10 Ale JHWH jest Bogiem prawdy. On jest Bogiem żywym i Królem wiecznym. Od Jego gniewu drży ziemia, a narody nie są w stanie znieść Jego wzburzenia.

11 Tak mówcie o nich: Bogowie, którzy nie stworzyli niebios ani ziemi, ci znikną z ziemi i spod niebios.*

12 On natomiast stwarza ziemię swoją mocą, utwierdza świat swoją mądrością, a swoim rozumem rozpostarł niebiosa.

13 Gdy wyda głos* – szum wód na niebiosach; On sprawia, że obłoki wznoszą się z krańców ziemi, stwarza błyskawice na deszcz i wypuszcza wiatr ze swoich skarbców.*

14 Tępy jest każdy człowiek, bez poznania, zawstydzi się każdy złotnik z powodu posążka! Bo jego odlewy są kłamstwem i nie ma w nich ducha!

15 Są nicością, dziełem kpiny, w czasie swego nawiedzenia zginą!

16 Nie takim jak one jest Dział Jakuba, gdyż On jest Stwórcą wszystkiego, a Izrael Jego plemieniem* Jego dziedzictwa – JHWH Zastępów Jego imię.

Nadciągająca klęska

17 Podnieś z ziemi swój tobołek, ty, siedząca w oblężeniu!

18 Gdyż tak mówi JHWH: Oto Ja cisnę mieszkańcami tej ziemi tym razem i pognębię ich po to, by [szukali i] znaleźli.

19 Biada mi z powodu mego złamania! Osłabiający zadano mi cios. A ja mówiłem: Z pewnością tę słabość zniosę.

20 Mój namiot zniszczony i wszystkie moje sznury zerwane. Moi synowie odeszli ode mnie i ich nie ma. Nikt już nie rozbije mojego namiotu i nie rozciągnie moich zasłon.

21 Gdyż tępi byli pasterze i JHWH nie szukali, dlatego im się nie powiodło i całe ich stado rozproszone.

22 Słuchaj! Oto nadchodzi wieść i wielki zgiełk z ziemi północnej, by zamienić miasta Judy w pustkowie, w legowisko szakali!

23 Wiem, JHWH, że droga człowieka nie od niego zależy i że nikt, gdy idzie, nie kieruje własnym krokiem.

24 Karć mnie, JHWH, lecz według słusznej [miary], nie w swoim gniewie, abyś mnie nie zniweczył!

25 Wylej swe wzburzenie na narody, które Ciebie nie znają, i na plemiona, które nie wzywają Twojego imienia, gdyż pożarły Jakuba i pochłonęły go, i skończyły z nim, i spustoszyły jego niwę.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).