Jesaja 25 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń wdzięczności

1 JHWH, Ty jesteś moim Bogiem! Będę Cię wywyższał, wielbił Twoje imię, bo dokonałeś cudu – planów* odwiecznych – [w] niezachwianej wierności.*

2 Bo miasto zamieniłeś w gruzy, warownię w rumowisko, gród niedostępny w ruinę; pałac obcych* miasta, by go na wieki nie odbudowano.

3 Dlatego będzie Cię czcić lud potężny, miasto* budzących lęk narodów bać się będzie Ciebie.

4 Gdyż byłeś schronieniem biednemu, schronieniem potrzebującemu w jego niedoli, ucieczką przed ulewą, cieniem przed upałem, bo duch budzących lęk jest jak ulewa dla muru,*

5 jak upał dla zeschłej ziemi. Wrzawę obcych stłumiłeś, [jak] upał cieniem obłoku, pieśń budzących grozę przerwałeś.*

Zapowiedź wielkiej uczty

6 I wyprawi JHWH Zastępów wszystkim ludom na tej górze ucztę sutą, ucztę z wystałych win,* sutą od szpiku [i] niezmąconą – z winem klarownym.

7 I pochłonie na tej górze zasłonę rozpostartą, zasłonę nad wszystkimi ludami* i przykrycie rozciągnięte nad wszystkimi narodami.

8 Pochłonie śmierć na wieki* i otrze Pan JHWH łzę z każdego oblicza, i hańbę swego ludu usunie znad całej ziemi – gdyż [tak] JHWH postanowił.

9 I [ktoś] powie* w tym dniu: Oto nasz Bóg,* zaufaliśmy Mu* i wybawił nas! To JHWH! Zaufaliśmy Mu!* Weselmy się! Radujmy się* z Jego zbawienia!

Los Moabu

10 Gdyż ręka JHWH spocznie na tej górze! Moab natomiast będzie zdeptany* na swym [miejscu], jak deptana* jest słoma w* gnojowisku.

11 A gdy [ktoś] rozciągnie w nim ręce, jak rozciąga je pływak, by pływać, upokorzy jego dumę mimo ruchów* jego rąk.

12 I zegnie umocnienia wyniosłych twoich murów, obali, zrzuci* na ziemię – w proch.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).