Jesaja 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Biada prawodawcom!

1 Biada ustanawiającym niegodziwe ustawy oraz wypisującym krzywdzące wyroki,*

2 aby odepchnąć biednych od sądu i pozbawić słusznego wyroku ubogich mojego ludu, aby wdowy stały się ich łupem i aby mogli ograbiać sieroty.

3 A co uczynicie w dniu nawiedzenia i zniszczenia, które nadchodzi z daleka?* Do kogo będziecie uciekali po pomoc i gdzie pozostawicie swe bogactwo?*

4 Nic, tylko skulić się pośród pojmanych* albo paść pod zabitymi!* Mimo to nie zawrócił Jego gniew, a Jego ręka pozostaje wyciągnięta!

Zapowiedź upadku Asyrii

5 Biada Asyryjczykowi, lasce mojego gniewu! W jego ręku jest rózga mojego wzburzenia!

6 Poślę go przeciw narodowi niegodziwemu i przeciw ludowi mojego gniewu wyprawiłem go, aby zgarniał łup i grabił zdobycz, i uczynił z niego miejsce deptane jak błoto na ulicy.

7 Jednak on nie tak to zrozumiał, a jego serce nie tak to pojęło, lecz [postanowił] w swym sercu zniszczyć i wytępić niemało narodów.

8 Mówi bowiem: Czyż wszyscy moi wodzowie nie są królami?

9 Czy z Kalne* nie stało się tak, jak z Karkemisz,* a z Arpadem tak, jak z Chamatem?* Czy z Samarią* nie tak, jak z Damaszkiem?*

10 Jak dosięgła moja ręka państw [należących do ich] bożków, a ich posągi były [okazalsze] od [tych] w Jerozolimie i Samarii –

11 czy nie podobnie jak uczyniłem Samarii i jej bożkom,* tak uczynię Jerozolimie i jej bóstwom?

12 Lecz stanie się – gdy Pan dokona całego swego dzieła na górze Syjon i w Jerozolimie – że nawiedzę* owoc pychy serca króla Asyrii i dumne spojrzenie jego oczu.*

13 Bo powiedział: Uczyniłem to mocą mojej ręki i dzięki mojej mądrości, gdyż jestem rozumny. Zniosłem granice ludów i to, co naskładali, zrabowałem, i sprowadziłem w dół mieszkańców, jak mocarz.*

14 I sięgnęła moja ręka jak do gniazda po bogactwo ludów; i jak zagarniają porzucone jajka, tak ja zagarnąłem całą ziemię – i nie było, kto by poruszył skrzydłem albo otworzył dziób i pisnął.

15 Czy siekiera puszy się przed tym, który nią rąbie? Czy piła wynosi się nad tego, który nią trze? Jak gdyby laska wywijała tym, który ją podnosi, jak gdyby kij podnosił tego, który nie jest z drewna!

16 Dlatego pośle Pan, JHWH Zastępów, na jego tuszę wychudzenie,* a pod jego potęgą zapłonie ogień jak płomień ognia.

17 I stanie się światło Izraela ogniem, a jego Święty płomieniem, i spali, i pochłonie jego ciernie i oset – w jednym dniu.

18 I wspaniałość jego lasu i sadu, od duszy do ciała wyniszczy, i będzie tak, jak gdyby rozpływał się chory.*

19 A reszty drzew lasu liczba będzie [taka], że chłopiec będzie mógł je spisać.

20 I stanie się w tym dniu, że już dłużej reszta Izraela i uratowani z domu Jakuba nie będą opierać się na tym, który ich bije, lecz opierać się będą na JHWH, Świętym Izraela – prawdziwie.

21 Reszta zawróci,* reszta Jakuba, do Boga Mocnego.

22 Bo choćby był twój lud, Izraelu, jak piasek morski, zawróci [tylko] jego reszta. Zagłada postanowiona, przelewa się sprawiedliwość.*

23 Gdyż zniszczenie i postanowienie czyni Pan JHWH Zastępów pośród całej ziemi.

24 Dlatego tak mówi Pan JHWH Zastępów: Nie bój się, mój ludu zamieszkujący Syjon, Asyrii, która cię bije laską i swój kij podnosi na ciebie w taki sposób, jak Egipt.

25 Gdyż jeszcze króciutka chwila, a ustanie wzburzenie, i mój gniew [będzie ku] ich zagładzie.

26 I wzniesie JHWH Zastępów bat nad nimi jak przy pobiciu Midianu przy Skale Oreba,* i swój kij nad morzem – w taki sposób, jak podniósł nad Egiptem.

27 I stanie się w tym dniu: Usunie jego brzemię z twoich barków i jarzmo z twojego karku, i będzie zniszczone jarzmo z powodu tłustości.*

28 [Asyryjczyk] najechał Ajat.* Przeszedł przez Migron, w Michmas zostawia swój tabor.

29 Przechodzą przez wąwóz. Geba nam* noclegiem. Drży Rama! Gibea Saulowa uciekła!

30 Piszcz swoim głosem, córko Galim! Nasłuchuj, Laiszo! O, biedne* Anatot!

31 Błąka się Madmena! Mieszkańcy Gebim* szukają schronienia!

32 Jeszcze dzisiaj na postój w Nob! Potrząśnie swą ręką górze córki* Syjonu, wzniesieniu Jerozolimy.*

33 Oto Pan JHWH Zastępów zetnie gałęzie korony* wstrząsającym uderzeniem!* Będą ścięte wybujałe wysoko, a wyniosłe zgięte nisko.

34 I zostanie wycięty gąszcz leśny żelazem, a Liban mimo majestatu* padnie!

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).