Hesekiel 31 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Przyszłość faraona i jego armii

1 W jedenastym roku, w trzecim [miesiącu], w pierwszym dniu tego miesiąca* stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

2 Synu człowieczy! Powiedz faraonowi, królowi Egiptu, oraz jego armii: Kogo przypominasz w swej wielkości?

3 Oto Asyria* – cedr na Libanie, o pięknych konarach, z cieniem [niczym] leśny,* o wielkiej wysokości, pośród obłoków* ze swoim wierzchołkiem.

4 Wody zapewniły mu wzrost, otchłań wyniosła wysoko, jej strumienie opływały miejsce jego zasadzenia, a [tylko] jej potoki* sięgały do wszystkich [innych] drzew pól.

5 Dlatego sięgał swą wysokością wyżej niż inne drzewa pól i bujały jego gałęzie,* i wydłużały się konary* dzięki obfitym wodom w czasie jego rozrostu.

6 W jego gałęziach gnieździło się wszelkie ptactwo niebios, a pod jego konarami rodził wszelki polny zwierz, a w jego cieniu siadywały wszystkie wielkie narody.

7 I wypiękniał w swojej wielkości dzięki swym coraz dłuższym gałęziom, gdyż sięgał jego korzeń do obfitych wód.

8 Cedry go nie przyćmiewały w ogrodzie Bożym, cyprysy nie przypominały jego gałęzi i platany* nie były jak jego konary. Żadne drzewo w ogrodzie Bożym nie przypominało go w jego pięknie.

9 Uczyniłem go pięknym* dzięki jego licznym gałęziom i zazdrościły mu wszystkie drzewa Edenu, które były w ogrodzie Bożym.

10 Dlatego tak mówi Pan JHWH: Ponieważ wyrósł wysoko i sięgał wierzchołkiem między obłoki, i jego serce stało się wyniosłe z powodu jego wielkości,

11 to wydałem go w ręce wodza narodów, na pewno postąpi z nim według jego bezbożności – wypędziłem go.*

12 I wycięli go cudzoziemcy, najsrożsi spośród narodów, i porzucili go. Jego gałęzie popadały po górach i po wszystkich dolinach, a jego konary leżały połamane we wszystkich rozpadlinach ziemi. I odeszły* spod jego cienia wszystkie ludy ziemi, i porzuciły go.

13 Na jego ściętym pniu zamieszka wszelkie ptactwo niebios, a w jego konarach będą wszelkie polne zwierzęta,

14 aby z powodu swej wysokości nie wynosiło się żadne drzewo nad wodami i swoim wierzchołkiem nie sięgało między chmury, i nie stawało ponad nimi w swej wysokości żadne pijące wodę. Gdyż wszystkie one wydane są na śmierć – do krainy podziemnej, pomiędzy synów ludzkich, tych, którzy zstąpili do grobu.

15 Tak mówi Pan JHWH: W dniu jego zstąpienia do Szeolu wywołałem płacz, zamknąłem nad nim otchłań i wstrzymałem jego strumienie, i przestały płynąć wielkie wody. I sprawię, że w mroku nad nim pogrąży się Liban, i wszystkie drzewa polne powiędną.

16 Na odgłos jego upadku wstrząsnę narodami, gdy strącę go do Szeolu, do tych, którzy zstąpili do grobu. I pocieszone zostaną w krainie podziemnej wszystkie drzewa Edenu, wybrane i najlepsze na Libanie, wszystkie, które piły wodę.

17 Także one zstąpiły z nim do Szeolu, do przebitych mieczem, i jego potomstwo,* zamieszkały w jego cieniu pośród narodów.*

18 Do kogo jesteś podobny, tak chwałą jak i wielkością, pośród drzew Edenu?* A [przecież] będziesz strącony z drzewami Edenu do podziemnej krainy. Legniesz wśród nieobrzezanych wraz z przebitymi mieczem. Oto i faraon i cała jego armia – oświadczenie Pana JHWH.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).