Esra 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Esra 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Odpowiedź króla Dariusza

1 W związku z tym król Dariusz wydał rozkaz i przeszukano dom ksiąg, w którym przechowywano skarby tam w Babilonie. 2 I znaleziono w Achmecie,* w twierdzy leżącej w prowincji medyjskiej, pewien zwój, a w nim tak było napisane: Przypomnienie:* 3 W pierwszym roku [panowania] króla Cyrusa. Król Cyrus wydał dekret: Dom Boży w Jerozolimie: Dom ten ma być odbudowany na miejscu, gdzie składano ofiary.* Niech też zostaną położone fundamenty* [trzydziestu łokci ich]* wysokości, sześćdziesięciu łokci [długości] i sześćdziesięciu łokci ich szerokości,* 4 z trzech warstw kamienia obrabianego* i z jednej warstwy drewna, a koszt ma być pokryty z domu króla. 5 Również złote i srebrne naczynia domu Bożego, które Nebukadnesar zabrał z przybytku w Jerozolimie i sprowadził do Babilonu, mają być zwrócone i mają pójść do przybytku w Jerozolimie, na swoje miejsce, i złożysz je w domu Bożym. 6 Dlatego [ty], Tattenaju, namiestniku Zarzecza, i [ty], Szetar-Boznaju, wraz z waszymi towarzyszami, urzędnikami z Zarzecza, trzymajcie się stamtąd z dala. 7 Zostawcie [w spokoju] pracę nad tym domem Bożym.* Niech namiestnik Judei i starsi judejscy odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. 8 Ode mnie też wychodzi rozkaz, co macie zrobić w związku z tymi starszymi judejskimi [w sprawie] budowy tego domu Bożego: z dochodów królewskich, [z] daniny Zarzecza, niezwłocznie wydatek ma być pokryty tym ludziom, aby [pracy] nie wstrzymać. 9 Czego natomiast potrzeba: cielców i baranów, i jagniąt na ofiary całopalne dla Boga niebios, pszenicy, soli, wina i oliwy, według słów kapłanów z Jerozolimy, niech będzie im dawane dzień w dzień bez zaniedbania, 10 aby mogli składać wonności* Bogu niebios i zanosić modły za życie króla i jego synów. 11 Ponadto ode mnie wychodzi rozkaz, że każdy człowiek, który zmieni to zarządzenie, to zostanie wyrwana z jego domu belka, a [on] podniesiony ma być ukarany na niej,* jego dom natomiast ma być za to zamieniony w kupę gruzu.* 12 A Bóg, który uczynił tam mieszkanie dla swojego imienia, niech powali każdego króla i lud, który wyciągnąłby swą rękę, aby zmienić [to zarządzenie] i zburzyć ten dom Boży, który jest w Jerozolimie. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz, który należy dokładnie wykonać.

Świątynia: koniec odbudowy, poświęcenie i pierwsze święta

13 W związku z tym Tattenaj, namiestnik Zarzecza, i Szetar-Boznaj oraz ich towarzysze, ponieważ to zostało przysłane przez króla Dariusza, dokładnie według tego postąpili. 14 A starsi judejscy budowali i wiodło im się pomyślnie* zgodnie z proroctwem Aggeusza, proroka, i Zachariasza, syna Iddo – i ukończyli budowę według rozkazu Boga Izraela oraz postanowienia Cyrusa i Dariusza, i Artachszasta, królów perskich. 15 I ukończony został ten dom trzeciego dnia miesiąca Adar, w szóstym roku panowania króla Dariusza.* 16 Wtedy synowie Izraela, kapłani i Lewici oraz pozostali [dawni] wygnańcy z radością dokonali poświęcenia* tego domu Bożego. 17 I złożyli na ofiarę przy poświęceniu tego domu Bożego sto cielców, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę za grzech za całego Izraela dwanaście kozłów, według liczby plemion Izraela. 18 Potem wyznaczyli kapłanów w grupach i Lewitów w oddziałach do służby Bogu w Jerozolimie, jak napisano w księdze Mojżesza.* 19 I urządzili [dawni] wygnańcy Paschę czternastego dnia pierwszego miesiąca, 20 gdyż oczyścili się kapłani i Lewici, wszyscy jak jeden mąż byli czyści. I zabili [baranka] paschalnego za wszystkich [dawnych] wygnańców oraz za swoich braci kapłanów i za samych siebie. 21 Spożywali* [go] natomiast synowie Izraela, którzy powrócili z wygnania, oraz każdy, kto odłączył się od nieczystości narodów w tej ziemi [i przystał] do nich, aby szukać JHWH, Boga Izraela.* 22 Przez siedem dni obchodzili też z radością Święto Przaśników, gdyż rozradował ich JHWH i zwrócił ku nim serce króla asyryjskiego,* aby wspierał ich ręce przy pracy nad domem Boga – Boga Izraela.