Daniel 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

Daniel 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Uczta Belszazara

1 Król Belszazar* urządził wielką ucztę dla tysiąca swoich dostojników i przed tym tysiącem pił wino.* 2 A gdy Belszazar był pod działaniem wina,* powiedział, aby przynieść złote i srebrne naczynia, które sprowadził Nebukadnesar, jego ojciec, ze świątyni w Jerozolimie, aby pili z nich król i jego dostojnicy, jego żony i jego nałożnice.* 3 Wtedy przynieśli złote naczynia, które sprowadzili ze świątyni, z domu Bożego w Jerozolimie, i pili z nich: król i jego dostojnicy, jego żony i jego nałożnice. 4 Pili wino i wysławiali bogów ze złota, srebra, miedzi, żelaza, drewna i kamienia! 5 W tej samej chwili ukazały się palce ręki ludzkiej i pisały naprzeciw świecznika na tynku, na ścianie pałacu królewskiego. I król zauważył grzbiet ręki, która pisała. 6 Wówczas król – jego twarz się zmieniła,* a jego myśli go zaniepokoiły, stawy jego bioder zwiotczały, a jego kolana zaczęły bić jedno o drugie. 7 Król zawołał z mocą, żeby wprowadzono czarowników, Chaldejczyków i jasnowidzów. Król odezwał się i powiedział do mędrców babilońskich: Ktokolwiek przeczyta to pismo i poda mi jego wykład, zostanie odziany w purpurę i złoty łańcuch* na szyję i będzie rządził jako trzeci w królestwie. 8 Wówczas weszli wszyscy mędrcy króla, ale nie mogli odczytać pisma i zaznajomić króla z jego znaczeniem. 9 Wtedy król Belszazar bardzo się przestraszył, jego twarz się zmieniła, a jego dostojnicy byli zmieszani. 10 Z powodu słów króla i jego dostojników do domu uczty* weszła królowa-matka. Królowa-matka odezwała się i powiedziała: Królu, żyj na wieki! Niech cię nie trwożą twoje myśli i niech nie zmienia się twoja twarz! 11 Jest w twoim królestwie człowiek, w którym jest duch świętych bogów. Za dni twojego ojca u niego znajdowano światło i zrozumienie,* i mądrość jak mądrość bogów. Król Nebukadnesar, twój ojciec, ustanowił go przełożonym nad wróżbitami, czarownikami, Chaldejczykami i jasnowidzami – twój ojciec, królu – 12 dlatego że w nim znajdowano nadzwyczajnego ducha i wiedzę, i rozum do wykładania snów, do odgadywania zagadek i do rozwiązywania zawiłości, w Danielu, którego król nazwał imieniem Belteszasar. Niech teraz Daniel będzie przywołany i niech poda wykład. 13 Gdy Daniel został przyprowadzony przed króla, król odezwał się i powiedział do Daniela: Czy to ty jesteś Danielem z wygnańców judzkich, których przyprowadził król, mój ojciec, z Judy? 14 Otóż słyszałem o tobie, że jest w tobie duch bogów i że znajduje się u ciebie światło i zrozumienie, i nadzwyczajna mądrość. 15 Właśnie przyprowadzono przede mnie mędrców, czarowników, aby mi odczytali to pismo i zapoznali mnie z jego znaczeniem, lecz nie potrafili podać wyjaśnienia tego słowa. 16 Ale ja słyszałem o tobie, że umiesz podać wykład i rozwiązywać zawiłości. Teraz więc, jeśli umiesz odczytać to pismo i zaznajomić mnie z jego znaczeniem, będziesz odziany w purpurę ze złotym łańcuchem na swej szyi i będziesz panował jako trzeci w tym królestwie. 17 Wtedy odezwał się Daniel i powiedział wobec króla: Twoje dary niech się staną twoje, a swoje nagrody* daj komuś innemu, natomiast odczytam królowi to pismo i podam jego znaczenie. 18 O ty, królu! Bóg Najwyższy dał królestwo i wielkość, i cześć, i majestat twojemu ojcu Nebukadnesarowi. 19 A przed wielkością, której mu udzielił, wszystkie ludy, narody i języki drżały i bały się go, ponieważ kogo chciał, tego zabijał, a kogo chciał, zostawiał przy życiu, kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał. 20 Lecz gdy jego serce wzbiło się w pychę, a jego duch wzmocnił się zarozumiałością, został zdjęty z tronu swego królestwa i odebrano mu jego cześć. 21 I został wypędzony spośród synów ludzkich, a jego serce stało się podobne zwierzęcemu, jego legowisko było wśród dzikich osłów, karmiono go trawą jak bydło i jego ciało było zraszane rosą niebieską, aż poznał, że Bóg Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i ustanawia nad nim, kogo chce. 22 A ty, jego synu, Belszazarze, nie uniżyłeś swojego serca, pomimo że to wszystko wiedziałeś. 23 Lecz przeciwko Panu niebios podniosłeś się i przyniesiono przed ciebie naczynia z Jego domu, a ty i twoi dostojnicy, twoje żony i twoje nałożnice piliście z nich wino i wysławiałeś bogów ze srebra i złota, miedzi i żelaza, drewna i kamienia, które nie widzą ani nie słyszą i nic nie wiedzą, a Boga, w którego ręce jest twoje tchnienie i wszystkie twoje ścieżki, nie uwielbiłeś. 24 Dlatego przez Niego została posłana dłoń tej ręki i wypisany został ten napis. 25 A oto napis, który został wypisany: Mene, mene, tekel, uparsin.* 26 Taki jest wykład słowa: Mene: Policzył Bóg twoje panowanie i zakończył je. 27 Tekel – jesteś zważony na wadze i znaleziony zbyt lekkim. 28 Peres – twoje królestwo będzie podzielone i oddane Medom i Persom. 29 Wtedy Belszazar powiedział i odziano Daniela w purpurę, i złoty łańcuch [włożono] mu na szyję, i głoszono o nim, że jako trzeci ma być rządzącym w królestwie. 30 Tej samej [jednak] nocy Belszazar, król chaldejski, został zabity.*