2.Petrus 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Powitanie
1Szymon* Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy w sprawiedliwości* naszego Boga i Zbawcy, Jezusa Chrystusa,* otrzymali* wiarę równą naszej:2Oby łaska i pokój* zostały wam pomnożone w [dogłębnym] poznaniu* Boga i Jezusa, naszego Pana.
Wezwanie do rozwoju w wierze
3Jak wszystko, [co należy do] Boskiej Jego mocy, zostało nam do życia i pobożności* darowane przez [dogłębne] poznanie Tego, który nas powołał przez własną* chwałę i cnotę,*4przez które dane nam zostały drogocenne* i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury,* jako ci, którzy umknęli zepsuciu [obecnemu] na tym świecie w żądzach,*5tak też dlatego, dokładając wszelkiego starania, uzupełnijcie* waszą wiarę* cnotą, cnotę poznaniem,*6poznanie opanowaniem,* opanowanie wytrwałością,* wytrwałość pobożnością,*7pobożność braterstwem,* a braterstwo miłością.*8Bo gdy te będą u was obecne i pomnażane,* to nie dopuszczą, abyście byli bezczynni i bezowocni w [dogłębnym] poznaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.9Komu zaś ich brak, ten jest ślepy, krótkowzroczny – zapomniał,* że został oczyszczony od dawnych swoich grzechów.10Dlatego tym bardziej, bracia, pośpieszcie czynić* wasze pewne* powołanie i wybranie; bo te czyniąc,* nigdy* się nie potkniecie,11dzięki temu bowiem zostanie wam szeroko otwarte wejście do wiecznego Królestwa* naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.12Dlatego zamierzam wciąż wam przypominać o tych [sprawach], chociaż zostaliście uświadomieni i utwierdzeni w obecnej prawdzie.13Za słuszne zaś uważam, dopóki jestem w tym namiocie,* pobudzać was przez przypominanie,14świadomy, że zwinięcie mojego namiotu jest rychłe, jak mi to i nasz Pan Jezus Chrystus wyraźnie zaznaczył.15A dołożę też starań, abyście po moim odejściu stale sobie o tych sprawach przypominali.16Bo nie jako ci, którzy poszli za wymyślnymi mitami, zapoznaliśmy was z mocą i przybyciem* naszego Pana Jezusa Chrystusa, ale jako ci, którzy stali się naocznymi świadkami Jego wielkości.17Wziął bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki głos doszedł Go od Majestatu chwały: Ten jest moim Synem, moim ukochanym, w którym Ja znalazłem upodobanie.18Ten właśnie głos pochodzący z nieba my usłyszeliśmy, będąc wraz z Nim na świętej górze.19I mamy jeszcze mocniejsze, prorockie słowo – wspaniale czynicie trzymając się go jak lampy świecącej w ciemnym* miejscu, dopóki nie zaświta dzień i gwiazda poranna nie wzejdzie w waszych sercach,20to wiedząc przede wszystkim, że żadne proroctwo Pisma nie pochodzi z własnego wyjaśnienia;*21gdyż proroctwo nie było nigdy przyniesione z woli człowieka, lecz wypowiadali [je] ludzie od Boga, niesieni* przez Ducha Świętego.
Słowo Życia
Pozdrowienie
1Ja, Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, piszę do wszystkich, którzy—podobnie jak my—wierzą sprawiedliwemu Bogu i Zbawicielowi, Jezusowi Chrystusowi.2Niech Boża łaska i pokój wydają wśród was coraz większy owoc, pomagając wam lepiej poznawać Boga oraz Jezusa, naszego Pana!
Powołanie i wybór
3Bóg, w swojej mocy, dał nam wszystko, czego potrzebujemy do pobożnego życia. Pozwolił nam bowiem poznać Tego, który powołał nas do życia w swojej chwale i doskonałości.4Bóg spełnił swoje cudowne i wspaniałe obietnice, sprawiając, że Jego natura stała się waszą naturą, przez co wyrwaliście się z niewoli złych pragnień i uwolniliście się od wpływu tego zepsutego świata.5Starajcie się więc uzupełnić waszą wiarę prawością, duchowym rozeznaniem,6opanowaniem, wytrwałością, pobożnością,7przyjaźnią oraz miłością.8Jeśli nadal będziecie poznawać Jezusa Chrystusa, naszego Pana, i rozwijać w sobie te cechy, nie będziecie bierni, a wasze życie nie będzie bezowocne.9Kto jednak nie rozwija w sobie tych cech, jest duchowo ślepy i ograniczony—zapomniał bowiem o tym, że Bóg przebaczył mu grzechy!10Dlatego, przyjaciele, poprzez wasze życie starajcie się pokazać, że naprawdę jesteście ludźmi powołanymi i wybranymi przez Boga. Taka postawa uchroni was od upadku11i szeroko otworzy przed wami bramy wiecznego królestwa, należącego do naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
Znaczenie proroctw
12Chociaż dobrze znacie już Bożą prawdę i trzymacie się jej, to jednak zawsze będę ją wam przypominać.13Jestem bowiem przekonany, że dopóki żyję na tym świecie, powinienem w ten sposób umacniać waszą wiarę,14abyście pamiętali o tym także po mojej śmierci. Wiem bowiem—objawił mi to nasz Pan, Jezus Chrystus—że już wkrótce opuszczę ten świat.16Gdy mówiliśmy wam o mocy naszego Pana, Jezusa Chrystusa, i o Jego przyjściu, nie opowiadaliśmy wam jakichś zmyślonych bajek, ale mówiliśmy o tym, co widzieliśmy na własne oczy.17Bóg Ojciec otoczył Go bowiem chwałą i czcią, gdy przemówił do Niego jako Najwyższy Władca: „Oto mój ukochany Syn, moja największa radość”.18Usłyszeliśmy ten głos z nieba, gdy razem z Jezusem byliśmy na świętej górze.19W ten sposób Bóg potwierdził zapowiedzi proroków. Zanim nadejdzie dzień i w waszych sercach zabłyśnie Gwiazda Poranna, mocno trzymajcie się ich słów, są one bowiem jak światło świecące w ciemności.20Pamiętajcie jednak, że proroctw zapisanych w Piśmie nie można wyjaśniać według własnego uznania.21Nie są to bowiem jakieś ludzkie mądrości, ale słowa przekazane przez Ducha Świętego.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.