2.Chronik 34 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

2.Chronik 34 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Jozjasz królem Judy

1 Jozjasz* miał osiem lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat. 2 Czynił [on] to, co prawe w oczach JHWH, kroczył drogami Dawida, swojego ojca, i nie zbaczał ani w prawo, ani w lewo.

Odnowa religijna za Jozjasza

3 W ósmym roku* swojego panowania – gdy był jeszcze chłopcem – zaczął szukać [woli] Boga Dawida, swojego ojca. W dwunastym zaś roku* zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę ze wzniesień i aszer, z posążków i odlewów. 4 Przed nim burzono ołtarze baalów, ścinał obeliski,* które wznosiły się w górę* nad nimi, rozbijał aszery, posążki i odlewy – kruszył je i rozsypywał [ich pył] na powierzchnię grobów tych, którzy im składali ofiary; 5 kości kapłanów palił na ich ołtarzach – i tak oczyścił Judę i Jerozolimę. 6 Również w miastach Manassesa, Efraima, Symeona, aż po [ziemię] Naftalego, w ich ruinach dookoła 7 burzył ołtarze i aszery, posążki kruszył na proch, pościnał w całej ziemi Izraela wszystkie obeliski, po czym wrócił do Jerozolimy.*

Odnowa świątyni

8 W osiemnastym roku* swojego panowania, po oczyszczeniu ziemi i świątyni,* [Jozjasz] wysłał Szafana,* syna Asaliasza,* Maasejasza,* zarządcę miasta, i Joacha,* syna Joachaza,* kanclerza, aby naprawili dom JHWH, jego Boga. 9 Gdy przyszli do Chilkiasza,* arcykapłana,* dali mu srebro przyniesione do domu Bożego, które Lewici strzegący progu zebrali z ręki Manassesa i Efraima i od całej reszty Izraela, i od całego Judy i Beniamina, i od mieszkańców* Jerozolimy. 10 Dali [je] następnie na rękę wykonujących pracę, ustanowionych dla domu JHWH, [ci] zaś dali je wykonującym pracę, którzy pracowali w domu JHWH, by zreperować* i naprawić świątynię, 11 [to jest] dali je cieślom* i budowniczym* na zakup ciosanego kamienia i drewna na wiązary,* i na pokrycia domów, które królowie Judy zniszczyli. 12 Ludzie ci wykonywali pracę uczciwie,* a postawieni nad nimi byli: Jachat i Obadiasz, Lewici z synów Merariego [oraz] Zachariasz i Meszulam z synów Kehatytów, aby [nimi] kierować. Lewici też – wszyscy biegli [w grze] na instrumentach muzycznych – 13 [stali] też nad tragarzami oraz kierowali wszystkimi wykonującymi pracę przy wszelkiego rodzaju robocie.* Niektórzy zaś z tych Lewitów byli pisarzami, urzędnikami i odźwiernymi.

Odnalezienie zwoju Prawa

14 A gdy [pewnego razu] wyjmowano srebro przyniesione do domu JHWH, kapłan Chilkiasz znalazł zwój Prawa JHWH,* [podanego] za pośrednictwem Mojżesza. 15 Chilkiasz odezwał się więc i powiedział do pisarza Szafana: Znalazłem w domu JHWH Prawo. I Chilkiasz dał zwój Szafanowi. 16 Potem Szafan przyniósł ten zwój do króla i jeszcze zdał sprawę królowi, tymi słowy: Twoi słudzy wykonują wszystko, co powierzono ich ręce. 17 Wysypali* srebro znajdujące się w domu JHWH i dali je na rękę nadzorujących i na rękę wykonujących pracę. 18 Następnie jednak pisarz Szafan doniósł królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi zwój. I Szafan zaczął z niego czytać wobec króla. 19 A gdy król usłyszał słowa Prawa, rozdarł swoje szaty 20 i rozkazał Chilkiaszowi i Achikamowi,* synowi Szafana, i Abdonowi,* synowi Michy,* i pisarzowi Szafanowi, i Asajaszowi, królewskiemu słudze: 21 Idźcie, szukajcie [woli] JHWH co do mnie i co do pozostałych w Izraelu i w Judzie w związku ze słowami zwoju, który został znaleziony, bo wielki [musi być] gniew JHWH, który rozlał się przeciwko nam za to, że nasi ojcowie nie przestrzegali Słowa JHWH i nie postępowali według tego, co jest napisane w tym zwoju. 22 Poszedł więc Chilkiasz i ci, których król [wskazał], do Chuldy,* prorokini, żony Szalluma,* syna Tokhata,* syna Chasry,* strzegącego szat – a mieszkała ona w Jerozolimie w Drugiej [Dzielnicy]* – i przedstawili jej, o co chodzi. 23 Wtedy [ona] powiedziała do nich: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Powiedzcie człowiekowi, który przysłał was do mnie: 24 Tak mówi JHWH: Oto Ja sprowadzę nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców, wszystkie przekleństwa* zapisane w zwoju, który odczytano przed królem Judy, 25 za to, że Mnie opuścili i kadzili innym bogom po to, by Mnie drażnić wszystkimi dziełami swoich rąk, stąd też rozlał się mój gniew na to miejsce i nie zgaśnie. 26 A królowi Judy, który was posyła, aby szukać [woli] JHWH, powiedzcie: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela, co do słów, które słyszałeś: 27 Ponieważ twoje serce zmiękło i ukorzyłeś się przed obliczem Boga, kiedy usłyszałeś Jego słowa o tym miejscu i o jego mieszkańcach, i ukorzyłeś się przede Mną, i rozdarłeś swoje szaty, i zapłakałeś przede Mną, to i Ja [cię] wysłuchałem – oświadczenie JHWH. 28 Oto Ja przyłączę cię do twoich ojców i w pokoju zostaniesz złożony w swoim grobie, i twoje oczy nie zobaczą całego tego nieszczęścia, które Ja sprowadzę na to miejsce i na jego mieszkańców. I zanieśli to Słowo królowi.

Odnowa przymierza

29 Wtedy król posłał i zebrał wszystkich starszych Judy i Jerozolimy. 30 Następnie król udał się do domu JHWH, a wraz z nim wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i Lewici oraz cały lud od największego do najmniejszego. Tam w ich obecności* odczytano wszystkie słowa zwoju Przymierza, znalezionego w domu JHWH. 31 Potem król stanął na swoim miejscu* i zawarł przymierze przed obliczem JHWH, że będą kroczyć za JHWH i przestrzegać Jego przykazań, postanowień i ustaw z całego serca i z całej duszy, czyniąc zadość słowom tego przymierza, które zostało spisane w tym zwoju. 32 I kazał przystąpić [do przymierza] wszystkim, którzy znajdowali się w Jerozolimie i w Beniaminie, a mieszkańcy Jerozolimy postąpili zgodnie z przymierzem Boga, Boga swoich ojców. 33 Następnie Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem, które należały do synów Izraela, i nakazał wszystkim, którzy znajdowali się w Izraelu, służyć JHWH, ich Bogu – [i] po wszystkie jego dni nie odstąpili [od kroczenia] za JHWH, Bogiem swoich ojców.