2.Könige 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny) Słowo Życia

2.Könige 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Hiskiasz królem Judy

1 W trzecim* roku panowania Hoszei, syna Eli, króla Izraela, władzę objął Hiskiasz,* syn Achaza, króla Judy. 2 Miał dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Abi* [i była] córką Zachariasza. 3 Czynił on to, co prawe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynił Dawid, jego ojciec. 4 Usunął wzniesienia, porozbijał [święte] pomniki, ściął Aszerę* i przekuł miedzianego węża, którego sporządził Mojżesz, bo do tego czasu synowie Izraela kadzili mu i nazywali go Nechusztan.* 5 Ufał też JHWH, Bogu Izraela, i po nim nie było już takiego jak on wśród wszystkich królów Judy i [wśród wszystkich], którzy byli przed nim. 6 Lgnął on do JHWH, nie odstępował od Niego i przestrzegał Jego przykazań, które JHWH nadał Mojżeszowi. 7 I JHWH był z nim. Cokolwiek przedsięwziął,* wiodło mu się. Zbuntował się on przeciw królowi Asyrii i przestał mu służyć.* 8 On [też] pobił Filistynów aż po Gazę i jej granice – od wieży strażniczej aż po warowne miasto.*

Upadek Samarii

9 W czwartym roku panowania Hiskiasza – a był to siódmy rok [rządów] Hoszei,* syna Eli,* króla Izraela – Salmanasar,* król Asyrii, wyruszył na Samarię, obległ ją 10 i po trzech latach ją zdobył. W szóstym roku [panowania] Hiskiasza – a był to dziewiąty rok [rządów] Hoszei, króla Izraela – Samaria została pokonana.* 11 Król Asyrii uprowadził Izraelitów* do Asyrii i osadził ich w Chelach i nad Chaborem, rzeką Gozanu, oraz w miastach medyjskich,* 12 za to, że nie słuchali głosu JHWH, swojego Boga, i przekroczyli Jego przymierze, a tego wszystkiego, co przykazał Mojżesz, sługa JHWH, nie słuchali ani nie czynili.

Najazd Asyrii na Judę

13 W czternastym* roku [panowania] króla Hiskiasza wyruszył Sancheryb, król Asyrii, przeciw wszystkim warownym miastom Judy i zdobył je. 14 Wtedy Hiskiasz, król Judy, wysłał* do króla Asyrii, do Lakisz, wiadomość: Zgrzeszyłem, lecz odstąp ode mnie, a co na mnie nałożysz, poniosę. I król Asyrii nałożył na Hiskiasza, króla Judy, trzysta talentów* srebra i trzydzieści talentów* złota. 15 Hiskiasz oddał wówczas całe srebro znajdujące się w domu JHWH oraz w skarbcach domu królewskiego. 16 W tym czasie Hiskiasz odarł drzwi świątyni JHWH i filary, które król Judy Hiskiasz pokrył [wcześniej złotem], i oddał je królowi Asyrii. 17 Jednak król Asyrii wysłał z Lakisz do Jerozolimy,* do króla Hiskiasza, [swojego] hetmana,* kasztelana* i kanclerza* wraz z potężnym wojskiem. Wyruszyli oni i przybyli pod Jerozolimę, a gdy wyruszyli i przybyli,* zatrzymali się przy kanale Górnego Stawu, położonego przy gościńcu* Pola Pilśniarza.* 18 Stamtąd wezwali króla, lecz wyszedł do nich Eliakim,* syn Chilkiasza,* który stał nad pałacem,* Szebna,* pisarz, oraz Joach,* syn Asafa,* kanclerz.*

Mowa kanclerza asyryjskiego

19 Wtedy kanclerz [Asyrii] powiedział do nich: Powiedzcie, proszę, Hiskiaszowi: Tak mówi wielki król, król Asyrii: Co to za nadzieja, której zaufałeś?* 20 Mówisz, że słowo warg już [jest] radą – a siła w walce?* Komu to teraz zaufałeś, że zbuntowałeś się przeciwko mnie? 21 Otóż zaufałeś teraz tej zgniecionej lasce z trzciny, Egiptowi, na którym gdy się człowiek oprze, wchodzi mu w dłoń i przebija ją, bo taki właśnie jest faraon, król Egiptu, dla wszystkich, którzy mu ufają. 22 A jeśli chcecie mi powiedzieć: Ufamy JHWH, naszemu Bogu, to czy nie jest to ten, którego wzniesienia i ołtarze Hiskiasz pousuwał i powiedział Judzie oraz Jerozolimie: Kłaniajcie się przed tym ołtarzem, w Jerozolimie? 23 [Jeśli tak,] to załóż się teraz z moim panem, królem Asyrii: Dam dwa tysiące koni, jeśli zdołasz posadzić na nich jeźdźców! 24 To jak [ty] chcesz zmusić do odwrotu* namiestnika, jednego z najmniejszych sług mojego pana, a ufać Egiptowi co do rydwanów i rumaków? 25 Poza tym, czy to nie inaczej niż ze względu na JHWH wyruszyłem przeciwko temu miejscu, aby je zniszczyć? To JHWH powiedział do mnie: Wyrusz przeciwko tej ziemi i zniszcz ją! 26 Wtedy Eliakim, syn Chilkiasza, Szebna i Joach powiedzieli do kanclerza: Prosimy, przemawiaj do swoich sług po aramejsku, gdyż my to rozumiemy,* i nie rozmawiaj z nami po judejsku w obecności tego ludu,* który jest na murze. 27 Ale kanclerz im odpowiedział: Czy to [tylko] do twojego pana i do ciebie posłał mnie mój pan, abym wygłosił te słowa? Czy nie także do tych ludzi siedzących na murze, aby wraz z wami jeść swój kał* i pić swój mocz?* 28 Po czym kanclerz stanął i zawołał donośnym głosem po judejsku. Przemówił i powiedział: Słuchajcie słowa wielkiego króla, króla Asyrii: 29 Tak mówi król: Niech Hiskiasz nie zwodzi was, bo nie zdoła was wyrwać z mojej* ręki. 30 Niech Hiskiasz nie zmusza was do zaufania JHWH: Na pewno JHWH nas wyrwie, a to miasto nie zostanie wydane w rękę króla Asyrii. 31 Nie słuchajcie Hiskiasza, gdyż tak mówi król Asyrii: Uczyńcie [sobie] ze mną błogosławieństwo* i wyjdźcie do mnie – i [wtedy] jedzcie każdy ze swojej winorośli i każdy ze swojego figowca, i pijcie każdy ze swojej studni,* 32 aż przyjdę i zabiorę was do ziemi podobnej do waszej, ziemi zboża i moszczu, ziemi chleba i winnic, ziemi oliwników, świeżej oliwy i miodu – i będziecie żyć, a nie umierać. Tylko nie słuchajcie Hiskiasza, gdy zwodzi was słowami: JHWH nas wyrwie! 33 Czy rzeczywiście bogowie narodów wyrwali, każdy swoją ziemię, z ręki króla Asyrii? 34 Gdzie są bogowie Chamat i Arpadu? Gdzie bogowie Sefarwaim, Heny i Iwy? Czy wyrwali Samarię z mojej ręki? 35 Którzy spośród wszystkich bogów tych ziem wyrwali swoją ziemię z mojej ręki, że JHWH miałby wyrwać z mojej ręki Jerozolimę? 36 Lud zaś milczał i nie odpowiedział mu ani słowem, gdyż taki był rozkaz królewski: Nie odpowiadajcie mu! 37 I przyszedł Eliakim, syn Chilkiasza, który stał nad pałacem, i Szebna, pisarz, i Joach, syn Asafa, kanclerz, do Hiskiasza w rozdartych szatach i donieśli mu słowa kanclerza [Asyrii].