2.Korinther 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Dowód apostolskiego powołania Pawła
1Czy znów zaczynamy polecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was lub od was?2Wy jesteście naszym listem, napisanym w naszych sercach, rozpoznawanym i czytanym przez wszystkich ludzi,3dla których jest jasne, że jesteście listem Chrystusa sporządzonym przez naszą usługę, napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na tablicach żywych serc.
Charakter posługi nowego przymierza
4Taką zatem mamy ufność przez Chrystusa względem Boga.5Nie że sami jesteśmy zdolni przedsięwziąć coś jakby z samych siebie, lecz nasza zdolność jest z Boga,6który też uzdolnił nas do bycia sługami nowego przymierza, nie litery, lecz Ducha, gdyż litera zabija, Duch zaś ożywia.7Jeśli zaś posługa śmierci, wyryta literami na kamieniach, została zapoczątkowana w chwale, tak że synowie Izraela nie byli w stanie spojrzeć w twarz Mojżesza z powodu chwały jego twarzy – [chwały] przemijającej –8czy w ten sposób tym bardziej posługa Ducha nie będzie w chwale?9Jeśli bowiem w posłudze potępienia jest chwała, o wiele bardziej obfituje w chwałę posługa sprawiedliwości.10W tym względzie bowiem nie zostało obdarzone chwałą to, co zostało obdarzone chwałą – z powodu chwały przewyższającej.11Jeśli bowiem to, co przemija, [rozpoczęło się] za sprawą chwały, tym bardziej jest w chwale to, co trwa.12Mając więc taką nadzieję, poczynamy sobie z wielką śmiałością,13a nie tak, jak Mojżesz, który kładł zasłonę na swoją twarz, aby synowie Izraela nie patrzyli na koniec tego, co przemijające.14Ale ich umysły przestały być wrażliwe. Gdyż aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona pozostaje przy czytaniu starego przymierza, nieodsłonięta, ponieważ usuwana jest w Chrystusie.15Tak jest aż do dzisiaj: ilekroć czytany jest Mojżesz, zasłona leży na ich sercu;16ilekroć zaś nawróci się do Pana,* zasłona zostaje usunięta.17Pan natomiast jest Duchem; gdzie zaś Duch Pana, tam wolność.18My wszyscy zaś, odsłoniętym obliczem odzwierciedlający chwałę Pana,* przeobrażamy się na obraz jej samej, z chwały w chwałę,* dokładnie tak jak od Pańskiego Ducha.*
Słowo Życia
1Czy będziemy teraz zachwalać samych siebie? Czy—podobnie jak inni—potrzebujemy listów polecających dla was lub od was?2To przecież wy jesteście naszym listem polecającym—wszystko macie wypisane w sercach i każdy może to przeczytać!3Powszechnie wiadomo, że jesteście jak list od samego Chrystusa, napisany—dzięki naszej służbie—nie przez jakiegoś człowieka, ale przez Ducha żyjącego Boga. List ten nie jest też wyryty na kamiennych tablicach, jak przykazania Prawa Mojżesza, lecz zapisany w żywych ludzkich sercach.4Tak właśnie wyraża się nasze zaufanie, jakie dzięki Chrystusowi pokładamy w Bogu.5Nie uważamy, że sami z siebie jesteśmy w stanie czegoś dokonać, ale ufamy wyłącznie Bogu!6To On uczynił nas sługami nowego przymierza, które nie opiera się na przykazaniach Prawa Mojżesza, ale na Bożym Duchu. Przykazania Prawa prowadzą bowiem do śmierci, natomiast Boży Duch daje życie!
Chwała nowego przymierza
7Stare przymierze, którego przykazania były wyryte na kamiennych tablicach, ostatecznie doprowadziło ludzi do śmierci. Mimo to zawarciu tego przymierza towarzyszyła tak wielka chwała, że Izraelici nie mogli patrzeć na twarz Mojżesza—jaśniała bowiem Bożą chwałą, choć tylko przez pewien czas.8Pomyślcie więc, o ile większa chwała będzie towarzyszyła służbie Ducha Świętego!9Skoro Boża chwała objawiła się w tym, co prowadziło do potępienia, to o ile większa chwała objawi się w tym, co prowadzi do uniewinnienia z grzechów!10Stare przymierze blednie i niknie w porównaniu z nowym przymierzem.11A jeśli przemijającemu przymierzu towarzyszyła tak wielka chwała, to jak cudowna chwała będzie towarzyszyła przymierzu, które jest wieczne!12Mając więc taką nadzieję, możemy prowadzić służbę z pełną swobodą i otwartością13—nie tak, jak Mojżesz, który zasłaniał twarz, aby Izraelici nie patrzyli na jej przemijający blask.14Niestety ludzie ci stali się uparci i po dziś dzień nie mogą dostrzec prawdy, gdy słuchają Prawa Mojżesza. Tylko Chrystus może bowiem sprawić, że zaczną widzieć.15Po dziś dzień, gdy czytają pisma Mojżesza, nie widzą prawdy, bo jest przed nimi zasłonięta.16Ale gdy ktoś z nich zwraca się do Pana, zasłona znika.17Pan jest bowiem duchem, a gdziekolwiek pojawia się Jego Duch, niesie ludziom wolność.18My zaś z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w chwałę Pana i dzięki Jego Duchowi coraz bardziej się do Niego upodabniamy.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.