1.Samuel 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Modlitwa Anny

1 Anna zaś modliła się tymi słowy: Moje serce weseli się w JHWH, mój róg podniósł się w JHWH!* Mój uśmiech?* Szeroki wobec wrogów! Bo raduję się z Twojego zbawienia.

2 Nikt nie jest tak święty jak JHWH, gdyż nie ma nikogo prócz Ciebie – nikt nie jest taką skałą,* jak nasz Bóg!

3 Nie mnóżcie swych dumnych przechwałek!* Zuchwalstwo płynie z waszych ust! Tak! JHWH jest Bogiem poznania i On rozlicza złośliwości!*

4 Łuk bohaterów – złamany, a spychani? Opasani w moc!

5 Syci wynajmują się za chleb, a głodni kończą.* Gdy niepłodna rodzi siódemkę, wielodzietna omdlewa.

6 JHWH uśmierca i ożywia, strąca i wyciąga z Szeolu,

7 JHWH zubaża i wzbogaca, poniża, lecz także wywyższa.

8 Podnosi biedaka z prochu, nędzarza – z kupy śmieci, by posadzić go z dostojnymi i przyznać zaszczytne krzesło. Bo do JHWH należą słupy ziemi, On na nich umieścił świat.

9 Strzeże kroków swych wiernych,* bezbożni zaś milkną w mroku, bo człowiek mężnieje nie przez [własną] moc.

10 JHWH rozbije wiodących* z Nim spór, przeciwko nim zagrzmi [On] na niebie. JHWH osądzi krańce ziemi, udzieli mocy swojemu królowi i wzniesie róg swojego pomazańca.*

Służba Samuela przy Helim

11 Potem Elkana poszedł do Ramy, do swojego domu, a chłopiec posługiwał JHWH przy kapłanie Helim.

12 A synowie Helego byli synami Beliala,* nie znali oni JHWH.

13 Taki zaś był zwyczaj* tych kapłanów względem ludu, [względem] każdego, kto składał ofiarę. Otóż gdy gotowało się mięso, przychodził sługa kapłana z trójzębnym widelcem* w ręku

14 i wtykał go do kadzi lub do misy, lub do kotła, lub do garnka,* [i] wszystko, co widelec wydobył, kapłan brał dla siebie. Tak czynili całemu Izraelowi, [wszystkim] przychodzącym tam do Szilo.

15 Również zanim spalili tłuszcz, przychodził sługa kapłana i mówił do ofiarującego człowieka: Daj mięso na pieczeń dla kapłana, bo nie weźmie od ciebie mięsa gotowanego, a tylko surowe!

16 A jeśli taki człowiek odpowiedział: Niech najpierw spalą tłuszcz, a potem bierz sobie, czego pragnie twoja dusza, to mówił: Nie,* raczej daj to teraz, a jeśli nie, to zabiorę siłą.

17 I grzech tych młodzieńców stał się bardzo wielki przed obliczem JHWH, gdyż ludzie* lekceważyli składanie ofiar JHWH.

18 Samuel zaś posługiwał przed obliczem JHWH jako chłopiec odziany w lniany efod.

19 Jego matka sporządzała mu też mały płaszcz i przynosiła mu go rok w rok, gdy przychodziła ze swoim mężem, aby składać doroczną ofiarę.

20 A Heli błogosławił Elkanie oraz jego żonie. Mawiał: Niech JHWH wzbudzi ci potomstwo* z tej kobiety w zamian za tę [spełnioną] prośbę, którą wyprosiła* dla JHWH. Potem szli* do swojej miejscowości.

21 I rzeczywiście JHWH nawiedził Annę, i poczęła, i urodziła [jeszcze] trzech synów i dwie córki. A chłopiec Samuel dorastał przy JHWH.

22 Heli bardzo się zestarzał,* słyszał zaś o wszystkim, co jego synowie czynili całemu Izraelowi, oraz o tym, że obcowali* z kobietami, które według porządku służyły* u wejścia do namiotu spotkania,*

23 i powiedział do nich: Dlaczego dopuszczacie się takich rzeczy, rzeczy niegodziwych, o których słyszę od całego tego ludu?

24 Nie, moi synowie, niedobra to wieść, którą słyszę rozpowszechnianą przez lud JHWH.*

25 Jeśli zgrzeszy człowiek przeciw człowiekowi, jego rzecznikiem jest Bóg, lecz jeśli człowiek zgrzeszy przeciw JHWH, kto się za nim wstawi? Ale nie posłuchali głosu swego ojca, gdyż JHWH upodobało się* ich uśmiercić.

26 A chłopiec Samuel coraz bardziej rósł i był miły zarówno JHWH, jak i ludziom.

27 Przyszedł też pewien mąż Boży do Helego i powiedział do niego: Tak mówi JHWH: Wyraźnie objawiłem się domowi twego ojca, gdy byli w Egipcie poddani domowi faraona.

28 I wybrałem go sobie spośród wszystkich plemion Izraela na kapłana, aby składał ofiary na moim ołtarzu, aby spalał kadzidło i aby nosił przede Mną efod.* Dałem też domowi twego ojca wszystkie wdzięczne dary synów Izraela.*

29 Dlaczego wzgardziliście* moją ofiarą rzeźną i moją ofiarą z pokarmów, które przykazałem [składać w mojej] siedzibie? [Ty] zaś wielbisz swoich synów bardziej niż Mnie, by tuczyć się z pierwocin wszystkich ofiar z pokarmów [składanych przez] Izraela, mój lud!

30 Dlatego – oświadczenie JHWH, Boga Izraela – wprawdzie zapowiedziałem twojemu domowi i domowi twojego ojca, że będą pełnić [obowiązki] przed moim obliczem na wieki, lecz teraz – oświadczenie JHWH – precz Mi z tym!* Tak, czczących Mnie uczczę, ale gardzącymi Mną wzgardzę.*

31 Oto idą dni, gdy odetnę twoje ramię* i ramię domu twego ojca, by nie było już starca w twoim domu.

32 Wtedy spojrzysz przygnębiony na [tę] siedzibę* przy wszystkim, w czym poszczęści się Izraelowi, a w twoim domu nie będzie starca już po wszystkie dni.

33 Kogoś* jednak nie odetnę ci od mego ołtarza, by nie zgasić twych oczu* i nie pogrążyć twej duszy,* lecz cały przyrost twego domu – ci umrą jako mężczyźni.*

34 A to będzie ci znakiem, który przyjdzie do obu twych synów, do Chofniego i Pinechasa: Obaj umrą w jednym dniu.

35 I wzbudzę sobie kapłana wiernego, który będzie postępował według tego, co jest w moim sercu i w mojej duszy,* i zbuduję mu dom trwały* – i będzie posługiwał przed moim pomazańcem po wszystkie dni.*

36 I stanie się tak, że każdy, kto pozostanie z twojego domu, przyjdzie mu się pokłonić dla okruszyny srebra i bochenka chleba, i powie: Przyłącz mnie, proszę, do jednego z urzędów kapłańskich, bym się posilił kawałkiem chleba.

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny © 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).