1.Samuel 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Dawid i Jonatan przyjaciółmi
1A gdy skończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida i pokochał go Jonatan jak własną duszę.2Saul zaś zabrał go tego dnia i nie dał mu już wrócić do domu swego ojca.3Jonatan natomiast zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak własną duszę.4Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, i dał go Dawidowi, oraz swoją tunikę – aż do swego miecza i łuku, i pasa.5A [ilekroć] Dawid wyruszał, dokądkolwiek posyłał go Saul, radził sobie mądrze,* tak że Saul ustanowił go [dowódcą] nad wojownikami. Lud uznał to w swych oczach za dobre. Również słudzy Saula uznali to w swych oczach [za dobre].
Zazdrość Saula o sławę Dawida
6Kiedy zaś oni nadciągali, w czasie powrotu Dawida po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły na spotkanie króla Saula* ze śpiewem i tańcami, przy wtórze tamburyn, z radością i z cymbałkami.*7Kobiety, w zabawie, śpiewały przy tym sobie: Pobił Saul gromady,* a Dawid – miriady.*8Gniewało to Saula bardzo. Uważał te słowa za niewłaściwe w swoich oczach, bo powiedział: Dały Dawidowi miriady, a mnie dały gromady.* Brakuje mu już tylko królewskiej [władzy]!9Od tego dnia i przez dalsze Saul zaczął być podejrzliwy* w stosunku do Dawida.10Już następnego dnia spoczął na Saulu duch Boży zły, tak że prorokował* u siebie w domu. Dawid – jak zawsze – grał tego dnia [na strunach] swoją ręką, a Saul miał w ręku włócznię.11Wtem Saul rzucił włócznią i powiedział: Przygwożdżę Dawida do ściany! Lecz Dawid – dwukrotnie – przed nim uskoczył.12I Saul zaczął bać się Dawida, ponieważ JHWH był z nim, a od Saula odstąpił.13Potem Saul usunął go od siebie, a ustanowił go księciem oddziału,* tak że [w różnych sprawach] wychodził i przychodził* na czele tych ludzi.14Na każdej zaś swojej drodze Dawid radził sobie mądrze i JHWH był z nim.15A gdy Saul widział, że radzi on sobie bardzo mądrze, drżał przed nim.16Cały zaś Izrael i Juda kochali Dawida, gdyż to on wychodził i przychodził [przy różnych zadaniach] na ich czele.
Dawid i Merab
17I powiedział Saul do Dawida: Oto moja starsza córka Merab, dam ci ją za żonę, tylko bądź mi waleczny i prowadź wojny JHWH. Bo Saul mówił [sobie]: Niech moja ręka nie będzie przeciw niemu, niech będzie przeciw niemu ręka Filistynów.18Dawid jednak odpowiedział Saulowi: Kim ja jestem i czym jest mój ród* – rodzina mojego ojca w Izraelu – że miałbym zostać zięciem króla?!19A gdy przyszedł czas, by dać Merab, córkę Saula, Dawidowi, dano ją za żonę Adrielowi Mecholatycie.
Dawid zięciem Saula
20Dawida natomiast pokochała córka Saula Michal. Gdy doniesiono o tym Saulowi, uznał to za korzystne w swoich oczach.21Bo Saul powiedział [sobie]: Dam mu ją i niech stanie się dla niego sidłem, i niech ręka Filistynów będzie przeciw niemu. Potem Saul powiedział do Dawida: Dziś po raz drugi [mówię, że] możesz zostać moim zięciem.22Saul przy tym rozkazał swoim sługom: Porozmawiajcie z Dawidem poufnie. Powiedzcie: Oto podobasz się królowi i kochają cię wszyscy jego słudzy, możesz więc teraz zostać zięciem króla.23I słudzy Saula powtórzyli te słowa w obecności* Dawida. Ale Dawid powiedział: Czy zostać zięciem króla to w waszych oczach drobnostka? Ja przecież jestem człowiekiem ubogim i nieznacznym.24I donieśli to słudzy Saula swemu [panu]. Powiedzieli: Dawid wyraził się w takich, jak te, słowach.25A Saul powiedział: Tak powiedzcie Dawidowi: Nie wiano byłoby dla króla przyjemnością, ale sto filistyńskich napletków, aby zemścić się na wrogach króla. Saul bowiem dążył do tego, aby Dawid wpadł w ręce Filistynów.26A gdy jego słudzy donieśli Dawidowi te słowa, Dawid uznał zostanie zięciem króla za rzecz słuszną w swoich oczach i zanim wypełniły się dni,27Dawid powstał i poszedł, on oraz jego ludzie, i pobił u Filistynów dwustu* mężczyzn, po czym Dawid sprowadził ich napletki i [przekazał] w pełnej [liczbie] królowi, by móc zostać zięciem króla. I Saul dał mu Michal, swoją córkę, za żonę.28A gdy Saul zobaczył i przekonał się, że JHWH jest z Dawidem, a Michal, córka Saula, pokochała go,*29Saul tym bardziej obawiał się Dawida – i stał się Saul wrogiem Dawida na resztę dni.30A książęta filistyńscy wychodzili [do walk]. Lecz ilekroć wychodzili, Dawid radził sobie lepiej niż wszyscy inni słudzy Saula, tak że jego imię nabierało wielkiego znaczenia.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.