1.Petrus 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Zasady nowego życia
1Odrzuciwszy więc wszelką złość i wszelki podstęp, i obłudę, i zazdrość,* i wszelką obmowę,2jako nowo narodzone niemowlęta zapragnijcie niesfałszowanego, duchowego* mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu,*3skoro zakosztowaliście, że dobry jest Pan,4do którego zbliżając się, do Kamienia Żywego, przez ludzi wprawdzie odrzuconego, lecz u Boga [uznanego] za wybrany i kosztowny,5i wy sami, niczym żywe kamienie, jesteście budowani* [jako] dom duchowy, do świętego kapłaństwa, do składania duchowych ofiar miłych Bogu* przez Jezusa Chrystusa.6Dlatego wyraża w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, kosztowny, a kto wierzy w Niego, na pewno nie będzie zawstydzony.7Dla was zatem, wierzących, jest on cenny; natomiast dla niewierzących kamień ten, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym8oraz kamieniem potknięcia i skałą obrazy;* potykają się niewierzący Słowu – na co też są przeznaczeni.9Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem dozachowania, abyście rozgłaszali cnoty Tego, który was powołał z ciemności do swego zdumiewającego światła;10wy, którzy niegdyś byliście nie-ludem, teraz jesteście ludem Bożym, [wy], dla których nie było zmiłowania, teraz zmiłowania dostąpiliście.11Ukochani, zachęcam, abyście jako obcy i wychodźcy powstrzymywali się od cielesnych żądz, które walczą przeciw duszy;12postępowanie wasze wśród narodów* niech będzie szlachetne, aby w tym, w czym pomawiają was jako złoczyńców, dzięki przyglądaniu się waszym szlachetnym czynom uwielbili Boga w dniu nawiedzenia.
Stosunek do władzy
13Bądźcie ulegli wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana, czy to królowi jako nadrzędnemu,14czy też namiestnikom jako posłanym przez niego do karania złoczyńców, a chwalenia czyniących dobrze.15Gdyż taka jest wola Boga, abyście czyniąc dobrze, uciszali niewiedzę ludzi nierozumnych,16jako wolni, a nie jako ci, którzy wolność mają za przykrywkę zła – lecz jako słudzy Boga.17Wszystkich szanujcie, braterstwo kochajcie, Boga się bójcie,* króla poważajcie.
Stosunek niewolników do panów i jego uzasadnienie
18Domownicy,* z wszelką bojaźnią bądźcie ulegli panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale i pokrętnym.19Gdyż to jest łaska, gdy ktoś ze względu na sumienie wobec Boga znosi przykrości, cierpiąc niewinnie.20Bo co to za honor, jeśli grzeszycie i znosicie bicie pięściami? Ale gdy czynicie dobrze i znosicie cierpienia – jest to łaska u Boga.21Na to bowiem zostaliście powołani, gdyż i Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam przykład, abyście poszli Jego śladami –22[Tego,] który grzechu nie popełnił ani w Jego ustach nie znaleziono podstępu;23który, gdy Mu ubliżano, nie ubliżał, gdy cierpiał, nie groził, lecz przekazywał [sprawę] Temu, który sądzi sprawiedliwie;24który nasze grzechy sam zaniósł w swoim ciele na drzewo, abyśmy jako umarli grzechom żyli dla sprawiedliwości, którego sińcami zostaliście uleczeni.*25Byliście bowiemzbłąkani jak owce, lecz teraz nawróciliście się do Pasterza i Stróża waszych dusz.
Słowo Życia
1Dlatego porzućcie wszelką złość, fałsz, obłudę, zazdrość i obmawianie innych.2Jako nowo narodzone niemowlęta pragnijcie czystego, duchowego mleka, które pomoże wam dojrzewać w wierze i osiągnąć zbawienie.3Sami bowiem przekonaliście się, że Pan jest dobry.
Żywe kamienie i lud wybrany
4Przyjdźcie do Chrystusa, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale wybranym przez Boga i bardzo cennym.5Wy również jesteście żywymi kamieniami, z których powstaje duchowy dom. Jesteście świętymi kapłanami, którzy—dzięki Jezusowi Chrystusowi—składają duchowe ofiary, podobające się Bogu.6Pismo mówi bowiem: „Kładę na górze Syjon kamień węgielny —wybrany i bardzo cenny. Ten, kto mu uwierzy, nie zawiedzie się”.7Dla was, którzy Mu wierzycie, jest on bardzo cenny. Dla niewierzących jest On natomiast: „Kamieniem odrzuconym przez budujących, który stał się kamieniem węgielnym,8ale także kamieniem, o który się potkną, i skałą, z powodu której upadną”. Niewierzący nie są posłuszni słowu Bożemu, więc potykają się i upadają—takie jest ich przeznaczenie.9Wy natomiast zostaliście wybrani przez Boga. Jesteście więc kapłanami Króla, świętym narodem i Bożą własnością. Dlatego macie opowiadać innym o tym, jak wspaniały jest Bóg, który wyprowadził was z ciemności i pokazał wam swoje cudowne światło.10Dawniej nie należeliście do Boga, ale teraz staliście się Jego ludem. Wcześniej nie mieliście też pojęcia o Jego miłości, a teraz doświadczacie jej.11Kochani, wzywam was, abyście nie poddawali się pragnieniom waszego ciała, które szkodzą duszy. Pamiętajcie, że nie należycie do tego świata i jesteście tu tylko cudzoziemcami.12Będąc wśród pogan, zachowujcie się nienagannie. Gdy bowiem nadejdzie dzień powrotu Pana, nie będą już niesłusznie was oskarżać, ale przypomną sobie wasze dobre czyny i będą wielbić Boga.
Posłuszeństwo wobec władzy
13Ze względu na Pana, bądźcie poddani wszelkiej ludzkiej władzy: zarówno głowie państwa,14jak i urzędnikom państwowym. Ich zadaniem jest bowiem karanie przestępców, a nagradzanie dobrych obywateli.15Jeśli będziecie czynić dobro—a tego oczekuje od was Bóg—to ci, którzy są nierozumni i nie znają prawdy, nie będą mieli podstaw do oskarżania was.16Postępujcie jak ludzie naprawdę wolni, dla których wolność nie jest jedynie przykrywką do czynienia zła. Zachowujcie się jednak jak niewolnicy Boga.17Szanujcie wszystkich ludzi, kochajcie wierzących, miejcie respekt dla Boga, ale okazujcie także szacunek głowie państwa.18Niewolnicy, szanujcie i słuchajcie swoich panów—nie tylko dobrych i wyrozumiałych, ale także złych.19Bóg obdarza bowiem swoją łaską tych, którzy niewinnie cierpią za to, że są Mu posłuszni.20Co to za zaszczyt, jeśli cierpicie z powodu swojego grzechu? Jeśli jednak cierpicie z powodu waszego dobrego postępowania, to Bóg obdarzy was swoją łaską.21On powołał was bowiem właśnie do takiego życia, dlatego Chrystus—cierpiąc za was—zostawił wam wzór do naśladowania.22On nie popełnił żadnego grzechu i nigdy nie skłamał.23Gdy Go znieważano, nie odpowiadał zniewagą, a gdy zadawano Mu cierpienia, nie odgrażał się. Powierzył się bowiem Bogu, który jest sprawiedliwym sędzią.24On sam wziął na siebie ciężar naszych grzechów i zaniósł je na krzyż. Uczynił to, aby uwolnić nas od win i dać nam moc do nowego, prawego życia. To dzięki Jego ranom zostaliście uleczeni!25Byliście bowiem jak zabłąkane owce, ale teraz wróciliście do Pasterza i Opiekuna waszych dusz.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.