1.Johannes 3 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
1Zobaczcie, jak wielką miłość okazał nam Ojciec, abyśmy* zostali nazwani dziećmi Bożymi – i [nimi] jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że Jego nie poznał.2Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze nie okazało się, kim* będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.*3A każdy, kto pokłada w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, tak jak On jest czysty.4Każdy, kto popełnia grzech, popełnia bezprawie, grzech bowiem jest bezprawiem.*5A wiecie, że On się objawił, aby usunąć grzechy i w Nim grzechu nie ma.6Każdy, kto w Nim trwa, nie grzeszy;* każdy, kto grzeszy, nie widział Go ani Go nie poznał.7Dzieci,* niech was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy.8Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży – aby zniszczyć* dzieła diabła.9Każdy, kto został zrodzony z Boga, nie popełnia grzechu, gdyż trwa w nim Jego nasienie, i nie jest w stanie grzeszyć, gdyż został zrodzony z Boga.10Po tym rozpoznaje się dzieci Boga i dzieci diabła. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie kocha swojego brata.11Gdyż takie jest to przesłanie,* które słyszeliście od początku, abyśmy kochali się nawzajem.12Nie tak jak Kain, który był od złego i zamordował* swojego brata. A dlaczego go zamordował? Dlatego, że jego czyny były złe, a czyny jego brata sprawiedliwe.
Chrześcijańska codzienność
13I nie dziwcie się, bracia, jeśli was świat nienawidzi.14My jesteśmy świadomi, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ kochamy braci; ten, kto nie kocha, trwa w śmierci.15Każdy, kto nienawidzi swojego brata, jest mężobójcą, a jesteście świadomi, że żaden mężobójca nie ma życia wiecznego, które by w nim trwało.16Po tym rozpoznaliśmy miłość, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy kłaść duszę za braci.17Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga?18Dzieci, kochajmy nie słowem lub językiem, ale czynem i prawdą.*19Po tym też poznamy, że jesteśmy z prawdy, i upewnimy* przed Nim nasze serce,20że – jeśli oskarża nasze serce – że* Bóg jest większy niż nasze serce i wie wszystko.21Ukochani, jeśli nasze serce nie oskarża, mamy ufną odwagę* przed Bogiem22i otrzymujemy od Niego to, o co prosimy, gdyż zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co jest Mu miłe.23A to jest Jego przykazanie, abyśmy uwierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i kochali się wzajemnie – jak dał nam [na to] przykazanie.24A kto zachowuje Jego przykazania, trwa w Nim, a On w nim; to natomiast, że On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.
Słowo Życia
1Pomyślcie o wielkiej miłości, którą obdarzył nas Ojciec: możemy się nazywać Jego dziećmi! I naprawdę nimi jesteśmy! Świat jednak nie rozumie nas, bo nie poznał Pana.2Kochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, ale jeszcze nie wyszło na jaw to, kim będziemy w przyszłości. Wiemy jednak, że gdy Pan się objawi, będziemy do Niego podobni, gdyż zobaczymy Go takim, jakim jest.3Chrystus jest czysty, więc każdy, kto pokłada w Nim nadzieję, również staje się czysty.4Ten, kto grzeszy, popełnia przestępstwo, ponieważ łamie Prawo.5Jezus zaś objawił się po to, aby rozwiązać problem grzechu ludzi. Sam jednak nigdy nie zgrzeszył.6Ten, kto trzyma się Jezusa, nie jest w stanie żyć w grzechu. Jeśli zaś ktoś żyje w grzechu, znaczy to, że w ogóle nie spotkał ani nie poznał Chrystusa.7Dzieci, nie dajcie się oszukać! Ten, kto prowadzi prawe życie, jest prawy i naśladuje Jezusa.8Ten zaś, kto żyje w grzechu, należy do diabła, który zgrzeszył już na samym początku. Syn Boży przyszedł zaś po to, aby zniszczyć jego dzieło.9Ten, kto stał się dzieckiem Boga, nie jest w stanie dłużej żyć w grzechu, bo w jego sercu zostało zasiane Boże ziarno. Taki człowiek nie może trwać w grzechu, bo narodził się z Boga.10Łatwo więc rozpoznać, kto należy do Boga, a kto należy do diabła: ludzie, którzy nie są prawi i nie kochają innych, nie należą do Boga.
Wzajemna miłość
11Od samego początku wiecie, że wszyscy powinniśmy okazywać sobie miłość.12Nie bądźmy więc jak Kain, który należał do szatana i zabił swojego brata. Dlaczego to uczynił? Dlatego, że on sam postępował źle, a jego brat był prawym człowiekiem.13Nie dziwcie się więc, przyjaciele, że świat was nienawidzi.14Nasza wzajemna miłość świadczy o tym, że zostaliśmy uratowani od śmierci i otrzymaliśmy wieczne życie. Jeśli zaś ktoś nie kocha innych wierzących, znaczy to, że nie został jeszcze uratowany od śmierci.15Ten zaś, kto nienawidzi innych ludzi, jest przez Boga traktowany na równi z zabójcą. A dobrze wiecie, że żaden morderca nie ma w sobie życia wiecznego.16Chrystus, oddając za nas życie, pokazał nam, czym jest prawdziwa miłość. Teraz więc także my powinniśmy być gotowi oddać życie za innych wierzących.17Jeśli zaś ktoś z nas żyje w dostatku, a odwraca się od innego wierzącego, będącego akurat w potrzebie, to czy ma on w sobie Bożą miłość?18Dzieci, niech nasza wzajemna miłośc wyraża się nie tylko w pięknych słowach, ale także w konkretnym działaniu i w wierności prawdzie.19Pomagając innym, stajemy bowiem po stronie prawdy i osiągamy wewnętrzny pokój20—nawet wtedy, gdy mamy jakieś wyrzuty sumienia. Bóg bowiem i tak wszystko o nas wie.21Kochani, jeśli sumienie nas nie oskarża, możemy śmiało zwracać się do Boga,22a otrzymamy od Niego to, o co Go prosimy. Jesteśmy bowiem posłuszni Jego przykazaniom i czynimy to, co się Mu podoba.23On bowiem nakazał nam, abyśmy wierzyli Jego Synowi, Jezusowi Chrystusowi, i okazywali sobie miłość. Takie przykazanie zostawił nam również Jezus.24Ten, kto wypełnia Boże przykazania, trwa w jedności z Bogiem, a Bóg trwa w jedności z nim. Wiemy, że to prawda, poświadcza to bowiem Duch Święty, którego otrzymaliśmy od Boga.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.