2.Mose 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Odwiedziny Jetry

1 Jetro, kapłan midiański, teść Mojżesza, usłyszał o wszystkim, co Bóg* uczynił dla Mojżesza i dla swego ludu, Izraela. Usłyszał, że PAN wyprowadził Izraela z Egiptu. 2 Na tę wieść Jetro, teść Mojżesza, wziął żonę Mojżesza, Syporę, wcześniej odesłaną, 3 oraz dwóch jej synów. Jednemu z nich było na imię Gerszom, gdyż przy jego urodzeniu Mojżesz powiedział: Byłem gościem w obcej ziemi. 4 Drugiemu było na imię Eliezer. Gdy się bowiem urodził, Mojżesz wyznał: Bóg mojego ojca przyszedł mi z pomocą i ocalił mnie przed mieczem faraona. 5 Z nimi, to jest z synami Mojżesza oraz z jego żoną, Jetro, teść Mojżesza, przybył do Mojżesza na pustynię tam, gdzie obozował, w okolicach góry Bożej. 6 Po przybyciu polecił przekazać Mojżeszowi: Ja, twój teść Jetro, przybyłem do ciebie z twoją żoną. Są też z nią dwaj jej synowie. 7 Mojżesz wyszedł na spotkanie swego teścia, pokłonił się* i ucałował go. Następnie jeden drugiego zaczął wypytywać o powodzenie — i tak weszli do namiotu. 8 Mojżesz wyliczył swojemu teściowi wszystko, co uczynił PAN faraonowi i Egipcjanom z powodu Izraela. Opowiedział mu też o wszystkich trudach, które spotkały ich w drodze, jak również o tym, jak ich PAN ratował. 9 Jetro cieszył się każdym dowodem dobroci PANA względem Izraela, tym, że wyratował go On z mocy Egipcjan. 10 W końcu podsumował: Błogosławiony niech będzie PAN, który wyrwał was z mocy Egipcjan i z mocy faraona — Ten, który wyratował swój lud spod ich władzy!* 11 Teraz wiem, że PAN jest większy niż wszyscy bogowie, bo położył kres dumnemu panowaniu Egipcjan nad ludem. 12 Następnie Jetro, teść Mojżesza, złożył Bogu całopalenie oraz ofiary rzeźne. Przybyli wówczas Aaron i wszyscy starsi Izraela, aby wraz z teściem Mojżesza wspólnie ucztować przed Bogiem.

Rada Jetry i ustanowienie sędziów

13 Następnego dnia Mojżesz zasiadł, aby rozstrzygać sprawy ludu. Ludzie stali przed Mojżeszem od rana do wieczora. 14 Gdy teść Mojżesza przyjrzał się temu wszystkiemu, co czyni on dla ludzi, zapytał: Z jakiego powodu czynisz to dla tego ludu? Dlaczego ty sam prowadzisz ich sprawy, podczas gdy oni wszyscy czekają ustawieni przed tobą od rana do wieczora? 15 Czynię to dlatego — zaczął tłumaczyć Mojżesz teściowi — że ludzie przychodzą do mnie szukać rady Boga. 16 Przychodzą, gdy mają jakąś sprawę i chcą, abym rozstrzygnął między jedną stroną a drugą. Ja natomiast zapoznaję ich z ustawami Boga i z Jego prawami. 17 Wtedy teść Mojżesza wyraził takie zdanie: Nie robisz tego w najwłaściwszy sposób. 18 Strasznie męczysz i siebie, i ten lud, któremu przewodzisz. Podjąłeś się rzeczy zbyt trudnej dla siebie. Nie będziesz w stanie podołać jej sam! 19 Posłuchaj teraz mojej rady i niech Bóg będzie z tobą. Otóż ty sam, ze względu na lud, pozostawaj blisko Boga. Również ty sam przedstawiaj Bogu ich sprawy. 20 Wdrażaj ich potem w ustawy* i prawa* — i ucz ich, w jaki sposób mają żyć i postępować. 21 Ale upatrz też sobie wśród ludu ludzi zdolnych,* bogobojnych, godnych zaufania, brzydzących się niegodziwym zyskiem, i tych ustanów nad ludem jako przełożonych tysięcy, setek, pięćdziesiątek i dziesiątek. 22 Niech oni sądzą lud w sposób stały. A gdy pojawi się jakaś ważna sprawa, niech z nią przychodzą do ciebie. W każdej pomniejszej niech rozstrzygają sami. W ten sposób ulżyj sobie i pozwól im nieść odpowiedzialność wraz z tobą. 23 Jeśli w tej sprawie postąpisz tak, jak ci radzę — a Bóg ci ją przecież powierzył — to będziesz w stanie jej sprostać, a też cały ten lud wróci do siebie w pokoju. 24 Mojżesz posłuchał rady swojego teścia i zgodnie z nią postąpił. 25 Wybrał z całego Izraela ludzi zdolnych i ustanowił ich naczelnikami nad ludem, przełożonymi tysięcy, setek, pięćdziesiątek i dziesiątek. 26 Zaczęli oni rozstrzygać sprawy ludu w sposób stały. Tylko sprawy trudne przedkładali bezpośrednio Mojżeszowi — w każdej sprawie pomniejszej radzili sobie sami. 27 Na koniec Mojżesz wyprawił w drogę swego teścia, a on udał się z powrotem do swego kraju.