1.Mose 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Upadek moralny ludzkości

1 A gdy ludzie zaczęli rozmnażać się na ziemi, a przy tym rodziły im się córki, 2 synowie Boży zauważyli, że córki ludzkie są piękne. Wzięli sobie zatem za żony te wszystkie, które im się spodobały. 3 PAN powiedział wówczas: Nie będzie przebywał* mój duch* w człowieku na zawsze, ponieważ jest on tylko ciałem. Ograniczę więc czas jego życia do stu dwudziestu lat. 4 W tym czasie — a także potem, gdy synowie Boży obcowali z córkami ludzi i rodzili się im potomkowie — żyli na ziemi nefilici,* okryci sławą od najdawniejszych czasów. 5 PAN zaś widział, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi. Zauważył, że każda myśl ludzkiego serca jest ustawicznie zła. 6 Dlatego żałował PAN, że stworzył na ziemi człowieka, bolał nad tym w swym sercu. 7 Postanowił zatem: Zgładzę z powierzchni ziemi człowieka, którego stworzyłem. Usunę także bydło, płazy oraz ptaki, bo żałuję, że powołałem to wszystko do istnienia! 8 Noe jednak znalazł łaskę w oczach PANA.

Noe i arka

9 Oto dzieje rodu Noego: Noe był człowiekiem sprawiedliwym. Na tle swojego pokolenia był nieskazitelny. Noe przyjaźnił się z Bogiem. 10 Urodziło mu się także trzech synów: Sem, Cham i Jafet. 11 Ziemia natomiast była wobec Boga skażona. Panowały na niej gwałt i przemoc. 12 Bóg patrzył na ziemię i widział jej zepsucie, ponieważ wszystko, co żyło, postępowało niegodziwie. 13 Postanowiłem położyć kres wszystkiemu, co żyje — powiedział Bóg do Noego. — Ludzie napełnili ziemię gwałtem. Zniszczę ich razem z nią. 14 Zbuduj sobie arkę z żywicznego drewna, przygotuj w niej klatki,* a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj smołą. 15 Wymiary arki mają być takie: długość — trzysta łokci, szerokość — pięćdziesiąt łokci; wysokość — trzydzieści łokci.* 16 Arkę pokryj dachem, niech wystaje na łokieć ku górze,* z jej boku umieść wejście, a w środku zrób trzy pokłady. 17 Ja natomiast sprowadzę na ziemię potop, zaleję ją wodą. Zniszczę pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia,* wszystko, co jest na ziemi, zginie. 18 Z tobą jednak ustanowię* moje przymierze. Wejdziesz więc do arki ty, twoi synowie, twoja żona i żony twoich synów. 19 Ponadto ze wszystkiego, co żyje, z każdej żywej istoty, wprowadzisz do arki po parze, samca i samicę, by je zachować przy życiu. 20 Dotyczy to ptactwa, bydła oraz płazów — wszystkich stworzeń według ich rodzajów. Niech wejdą do arki po parze, po to, aby nie zginąć. 21 Przygotuj też stosowne pożywienie i zgromadź odpowiednie zapasy, tak abyś miał co jeść zarówno ty, jak i wszystkie zwierzęta. 22 Noe postąpił tak, jak mu polecił Bóg — dokładnie i we wszystkim.