1.Mose 22 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Ofiarowanie Izaaka i potwierdzenie błogosławieństwa

1 Po tych wydarzeniach Bóg wystawił Abrahama na próbę. Zwrócił się do niego: Abrahamie! On zaś odpowiedział: Słucham. 2 Wtedy usłyszał: Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego tak kochasz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria. Złóż go tam w ofierze całopalnej na jednej z gór, którą ci wskażę. 3 Abraham wstał więc wcześnie rano, osiodłał swojego osła, wziął ze sobą dwóch służących i syna Izaaka, przygotował drewno do ofiary całopalnej i wyruszył w drogę do miejsca, które wskazał mu Bóg. 4 Trzeciego dnia Abraham spojrzał i zobaczył to miejsce z oddali. 5 Zostańcie tu z osłem — polecił służącym. — Ja i chłopiec udamy się tam, a po złożeniu ofiary wrócimy tutaj do was. 6 Następnie Abraham wziął drewno potrzebne przy ofierze całopalnej, włożył je na swego syna Izaaka, zabrał z sobą ogień i nóż i razem ruszyli w drogę. 7 Po drodze Izaak zapytał swego ojca: Ojcze! Abraham na to: Słucham cię, mój synu. — Mamy ogień i drewno, ale gdzie jagnię na ofiarę całopalną? 8 Abraham odpowiedział: Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu. I szli dalej razem. 9 Gdy przybyli na miejsce, które wskazał mu Bóg, Abraham zbudował tam ołtarz i ułożył na nim drewno. Potem związał swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drewnie. 10 Następnie Abraham wyciągnął rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna. 11 Wtedy z nieba rozległ się głos. Zawołał Anioł PANA: Abrahamie! Abrahamie! Słucham — odpowiedział. 12 Nie podnoś ręki na chłopca! — usłyszał. — Nie czyń mu żadnej krzywdy. Tak! Teraz wiem, że boisz się Boga,* bo nie odmówiłeś Mi nawet swego syna, swego jedynaka. 13 Po tych słowach Abraham rozejrzał się wokół siebie i zobaczył za sobą baranka, który zaplątał się w gąszczu rogami. Podszedł więc, wziął go i — zamiast swojego syna — złożył w ofierze całopalnej. 14 Następnie Abraham nadał temu miejscu nazwę: PAN widzi.* Dlatego do dzisiaj mówi się: Na górze PANA widać wszystko.* 15 Anioł PANA znów przemówił do Abrahama: 16 Przysięgam na siebie samego — oświadcza PAN — ponieważ nie odmówiłeś Mi swego syna, swojego jedynaka, 17 będę ci szczególnie błogosławił i obficie rozmnożę twoje potomstwo — niczym gwiazdy na niebie i niczym piasek nad brzegiem morza. Twoje potomstwo zwycięży swoich wrogów.* 18 W twoim też potomstwie błogosławić się będą wszystkie narody ziemi za to, że byłeś Mi posłuszny. 19 Potem Abraham wrócił do służących. Razem zebrali się i ruszyli do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham w Beer-Szebie.

Potomkowie Nachora

20 Po tych wydarzeniach doniesiono Abrahamowi: Milka również urodziła synów twojemu bratu Nachorowi. 21 Pierworodny miał na imię Us. Jego braćmi byli Buz i Kemuel, ojciec Arama. 22 Poza nimi Milka urodziła też Keseda, Chazo, Pildasza, Jidlafa i Betuela, 23 którego córką była Rebeka. Tych ośmiu urodziła Nachorowi, bratu Abrahama, Milka. 24 Reuma natomiast, jego nałożnica, urodziła mu Tebacha, Gachama, Tachasza i Maakę.