Psalm 77 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń o Bożej wierności w chwili załamania

Dla Jedutuna.

1 Dla prowadzącego chór. Asafowy. Psalm. 2 Skieruję do Boga mój głos i zawołam! Skieruję do Boga mój głos i On skłoni ku mnie swoje ucho. 3 Szukałem Pana w dniu mojej niedoli, Nocą wyciągałem ręce bez znużenia, Nic mej duszy nie mogło ukoić: 4 Co wspomnę o Bogu, to jęczę, Co pomyślę — mój duch omdlewa. Sela. 5 Nie dajesz mi zmrużyć powieki, Bezsenny* w milczeniu czekam. 6 Myślami wracam w przeszłość, Do odległych lat. 7 Wśród nocy wspominam mą pieśń. Całym sercem dociekam, W głębi ducha badam: 8 Czy Pan odrzuca na wieki? Czy może już więcej nie okazać przychylności? 9 Czy Jego łaska może wyczerpać się na zawsze? Czy może zabraknąć obietnic* dla kolejnych pokoleń? 10 Czy Bóg może zapomnieć o litości? Czy w gniewie może stłumił miłosierdzie? Sela. 11 I stwierdziłem: To mnie bardzo boli. Czyżby prawica Najwyższego mogła być zmienna?* 12 Przypomnę sobie lepiej dzieła PANA. Tak! Wspomnę Twoje dawne cuda. 13 Zagłębiłem się więc we wszystko, czego dokonałeś, I zacząłem rozważać Twoje czyny. 14 Boże, wszystko, co robisz, jest święte!* Który bóg jest tak wielki jak nasz Bóg? 15 Jesteś Bogiem, który czyni cuda! Całym ludom dałeś poznać swoją moc. 16 Silnym ramieniem odkupiłeś swój lud — Synów Jakuba i Józefa. Sela. 17 Zobaczyły Cię wody, o Boże, Zobaczyły — i wzniosły swe fale! Tak, uniosły się głębie! 18 Spłynęły wodą obłoki, Chmury wydały głos. Tak! Posypały się Twoje strzały! 19 Głos Twego grzmotu słychać w zawierusze, Błyskawice rozświetliły świat, Ziemia zatrzęsła się i zadrżała. 20 Twoja droga wiedzie przez morze, Twoja ścieżka przez wielkie wody, A Twoje ślady — nierozpoznane. 21 Prowadź nadal swój lud niczym stado, Jak dawniej ręką Mojżesza i Aarona.*