Psalm 65 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń wdzięczności za urodzaj

Psalm Dawida.

1 Dla prowadzącego chór. Pieśń. 2 Tobie słusznie należy się pieśń chwały,* Boże na Syjonie, I Tobie słusznie warto spełniać śluby.* 3 Ty jesteś tym, który wysłuchuje modlitwy,* I do Ciebie garnie się wszystko, co żyje. 4 Gdy spisy przewinień urosną przede mną,* Ty za nasze nieprawości dokonujesz przebłagania. 5 O, jak szczęśliwy jest ten, którego wybierasz i dopuszczasz, By mieszkał na Twoich dziedzińcach. Sycimy się bowiem dobrami Twego domu, Twojego świętego przybytku. 6 Dziełami, które przyprawiają o drżenie, w sprawiedliwości nam odpowiedziałeś, Boże naszego zbawienia, Ty, źródło ufności dla wszystkich krańców ziemi, dla ludzi zza odległych mórz; 7 Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, Pełen siły — 8 Ty, który uśmierzasz szum morza, Huk jego fal oraz zgiełk narodów. 9 Dlatego Twoje znaki budzą respekt nawet na krańcach ziemi; Dzięki Tobie panuje radość tam, gdzie wstaje poranek i gdzie zapada wieczór. 10 Troszczysz się o ziemię, zapewniasz jej obfitość, bogato zaopatrujesz; Strumień Boży jest pełen wody, Zbiory zboża, dzięki Tobie, pewne — Tak, jak względem niej postanowiłeś. 11 Nawadniasz zagony ziemi, wyrównujesz jej skiby, Zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz młodym pędom. 12 Wieńczysz rok swoją dobrocią, A Twoje ścieżki spływają obfitością, 13 Nie brak wody na pustynnych pastwiskach, Radością przepasują się wzgórza, 14 Łąki zdobią się stadami owiec, Doliny przywdziewają wstęgi zbóż — I śmieją się szeroko! Tak, na głos śpiewają!