Psalm 57 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń radości wybawionego

Na melodię: Nie niszcz. Dawidowy. Do złotej myśli.

1 Dla prowadzącego chór. Dawid schronił się wówczas przed Saulem w jaskini. 2 Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, Bo moja dusza w Tobie szuka schronienia. W cień Twoich skrzydeł uciekam, Dopóki trwa zagrożenie!* 3 Wołam do Boga Najwyższego — Do Boga, stróża moich spraw!* 4 On ześle mi pomoc i ratunek z nieba, Podepcze moich gnębicieli. Sela. Bóg okaże mi łaskę i objawi swą wierność. 5 Moja dusza mieszka pośród lwów, Gotowych na pożarcie ludzi, Ich zęby niczym włócznie i strzały, Ich języki niczym ostry miecz. 6 Wznieś się ponad niebo, o Boże, Niech całą ziemię okryje Twoja chwała! 7 Zastawili sieć na moje stopy, Zasiali niepokój,* wykopali dół — Sami jednak dosięgli jego dna. Sela. 8 Gotowe jest moje serce, o Boże, Gotowe jest moje serce, Będę Ci śpiewał i grał. 9 Obudź się, całe me wnętrze! Obudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę. 10 Będę Cię wysławiał wśród ludów, o Panie, Będę dla Ciebie grał wśród narodów, 11 Bo wielkość Twojej łaski sięga niebios, A Twej wierności — obłoków. 12 Wznieś się nad niebiosa, o Boże, Niech całą ziemię okryje Twoja chwała!