Psalm 36 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Psalm 36 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pieśń o nędzy bezbożnych

Psalm Dawida, sługi PANA.

1 Dla prowadzącego chór. 2 Oświadczenie: Nieprawość bezbożnego tkwi w głębi jego serca,* W jego posunięciach nie ma lęku przed Bogiem. 3 Zwodzi on siebie w swoich własnych oczach, Aby iść za bezprawiem i żywić nienawiść.* 4 Słowa jego ust są pełne nieprawości i fałszu, Nie chce postępować rozumnie i dobrze. 5 Na swoim posłaniu rozważa nieprawość, Wybiera krętą drogę i złem się nie brzydzi. 6 PANIE! Twoja łaska sięga samych niebios, Twoja wierność — obłoków; 7 Twoja sprawiedliwość jest jak potężne góry,* Twe rozstrzygnięcia niezmiernie głębokie! Ty, PANIE, ratujesz ludzi i zwierzęta.* 8 Jak cenna jest Twoja łaska, o Boże! Dzięki niej ludzie chronią się w cieniu Twoich skrzydeł 9 I nasycają dostatkiem Twego domu — Poisz ich strumieniem swojej obfitości.* 10 Bo u Ciebie jest źródło życia, W Twoim świetle oglądamy światło. 11 Okaż swoją łaskę tym, którzy Ciebie znają, I swoją sprawiedliwość ludziom prawego serca. 12 Niech mnie nie rozdepcze stopa ludzi pysznych I z miejsca na miejsce nie gna bezbożna ręka. 13 Oto* upadli ci, którzy czynili bezprawie, Zostali powaleni i powstać już nie mogą.