Psalm 19 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wspaniałość stworzenia i Prawa

1 Dla prowadzącego chór. Psalm Dawida. 2 Niebiosa* ogłaszają chwałę Boga, Firmament opowiada o dziele Jego rąk. 3 Dzień dniowi podaje wiadomość, Noc z nocą dzieli się poznaniem. 4 Nie jest to mowa ani nie są to słowa, Nie dochodzi z ich strony żaden dźwięk, 5 A jednak po całej ziemi roznosi się wieść I do krańców świata dociera ich przesłanie.* Na tych krańcach On postawił słońcu namiot, 6 Z którego wychodzi ono jak pan młody z małżeńskiej sypialni, Tryska wigorem jak zawodnik* tuż przed swoim startem. 7 Na krańcu nieba wschodzi, Na drugim krańcu zachodzi I nic się nie ukryje przed jego promieniami. 8 Prawo PANA jest doskonałe,* Pokrzepia duszę. Postanowienia* PANA sprawdzone, Niedoświadczonych* uczą mądrości. 9 Polecenia PANA są trafne, Pocieszają serce. Przykazanie PANA wyraźne,* Otwiera oczy.* 10 Bojaźń PANA zapewnia czystość, Trwać będzie na zawsze.* Rozstrzygnięcia PANA niezawodne,* A przy tym sprawiedliwe, 11 Bardziej upragnione niż złoto, Nawet najszczersze, Słodsze niż miód, Choć spływałby prosto z plastra. 12 Twój sługa również doznał dzięki nim oświecenia, Tych, którzy ich przestrzegają, czeka wielka nagroda. 13 Przeoczenia — któż zrozumie? Oczyść je, niedostrzeżone; 14 Trzymaj też swojego sługę z dala od rozmyślnych grzechów,* Aby mną nie zawładnęły. Wtedy będę doskonały, Wolny od największych przestępstw. 15 Przyjmij, PANIE, me wyznania I myśli, które noszę w sercu, Ty, moja Opoko i mój Odkupicielu!