Psalm 16 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Psalm 16 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Ufna prośba o ochronę

Dawidowy.

1 Do złotej myśli. Strzeż mnie, Boże, gdyż w Tobie szukam schronienia! 2 Powiedziałem* do PANA: Ty jesteś moim Panem, Poza Tobą nie ma dla mnie dobra.* 3 Co do świętych, którzy są w tej ziemi, Są wspaniali i są mą rozkoszą; 4 Pomnożą jednak swe troski, Ci, którzy pójdą za cudzymi bóstwami!* Tym nie wyleję krwi na ofiarę I nie wezmę ich imion na wargi.* 5 PAN — oto mój dział i kielich pomyślności! Ty trzymasz w dłoni mój los. 6 Wytyczono mi miejsca urocze, Tak! Przypadło mi przepiękne dziedzictwo. 7 Będę błogosławił PANA, To On udzielił mi rady, W nocy pouczyło mnie moje sumienie.* 8 PAN jest u mnie zawsze na pierwszym miejscu,* Z Nim u mej prawicy nie zachwieję się. 9 Dlatego poweselało me serce, radość przenika me wnętrze, Więcej! Ciało również odpocznie bezpiecznie, 10 Gdyż nie zostawisz mojej duszy w świecie zmarłych, Nie dopuścisz, by oddany Tobie miał oglądać grób.* 11 Dasz mi raczej poznać drogę życia, Pełną radość Twojej obecności I rozkosz u Twojego boku — na zawsze.