Psalm 142 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Prośba o wybawienie z więzienia

Przebywał wówczas w jaskini.

1 Pieśń pouczająca. Dawidowa. Modlitwa. 2 Głośno wołam do PANA, Usilnie PANA błagam, 3 Wylewam przed Nim swą troskę I opowiadam Mu o swej niedoli. 4 Gdy omdlewa we mnie mój duch, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której chodzę, Zastawili na mnie sidła. 5 Popatrz w prawo i zobacz — Nikt mnie nie bierze w obronę! Przepadła nadzieja ratunku, Nikogo już nie obchodzę. 6 Do Ciebie wołam, PANIE! Ogłaszam: Jesteś moim schronieniem, Ty jesteś dla mnie wszystkim, co mam na tym świecie.* 7 Zwróć uwagę na moje wołanie, Zobacz, jak nisko upadłem. Wybaw mnie od mych prześladowców, Ponieważ górują nade mną! 8 Wyprowadź mnie z więzienia, Tak bym wysławiał Twe imię; Bo gdy mi okażesz wspaniałomyślność,* Wówczas otoczą mnie sprawiedliwi.