Psalm 101 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pragnienie prawości

Psalm.

1 Dawidowy. Zaśpiewam o łasce i o prawie; Tobie, PANIE, pragnę grać! 2 Przyswoję sobie drogę doskonałą — Powiedz, kiedy do mnie przybędziesz? Będę chodził w niewinności mego serca Także wtedy, gdy przebywam w swoim domu.* 3 Nie postawię sobie przed oczami żadnej sprawy, która byłaby niegodna. Znienawidziłem postępowanie przestępców — Nie przylgnie ono do mnie. 4 Niech przewrotne serce* odwróci się ode mnie — Zła znać nie chcę! 5 Kto skrycie zniesławia bliźniego, tego zniszczę; Nie zniosę wyniosłych oczu i butnego* serca. 6 Zatroszczę się natomiast o wiernych tej ziemi;* Chciałbym, aby mieszkali ze mną. Kto pragnie postępować nienagannie, Ten będzie mi służył. 7 Nie zamieszka pod moim dachem nikt, kto dopuszcza się zdrady, Ten, kto ucieka się do kłamstwa, nie ostoi się w mych oczach. 8 Każdego ranka będę tępił wszystkich bezbożnych tej ziemi, Tak by usunąć z miasta PANA wszystkich czyniących nieprawość.