Sprüche 27 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Uwagi służące powodzeniu

1 Nie chwal się dniem jutrzejszym, skoro nie wiesz, co stanie się dziś. 2 Niech cię chwali ktoś inny, a nie własne usta, obcy, a nie własne wargi. 3 Kamień jest ciężki i piasek sporo waży, lecz rozdrażnienie wywołane przez głupca jest cięższe od obu. 4 Okrutna jest zapalczywość, a gniew bywa jak powódź, lecz kto ostoi się przed zazdrością?* 5 Lepsza jawna nagana niż skrywana miłość. 6 Rany zadane przez kogoś, kto kocha, są oznaką wierności, pocałunki człowieka, który nienawidzi, są tylko pozorami.* 7 Człowiek nasycony depcze plaster miodu, lecz dla wygłodzonego nawet gorycz jest słodyczą. 8 Człowiek wygnany z ojczyzny* jest jak ptak, który uciekł z gniazda. 9 Wonny olejek i kadzidło cieszą serce, lecz prawdziwą słodyczą jest przyjaciel, który radzi szczerze. 10 Nie opuszczaj przyjaciela ani przyjaciela ojca; nie wchodź też do domu brata w dniu swojej niedoli — lepszy sąsiad blisko niż brat daleko. 11 Bądź mądry, mój synu, i ciesz moje serce, a będę mógł odpowiedzieć temu, kto mi ubliża. 12 W obliczu nieszczęścia przezorny się ukrywa; prostacy prą do przodu — i ponoszą szkodę. 13 Weź szatę tego, kto poręczył za obcego; weź od niego zastaw za cudzoziemkę. 14 Kto błogosławi bliźniego gromkim głosem wcześnie rano, temu uznaje się to za przekleństwo. 15 Ciągłe kapanie w deszczowy dzień i kłótliwa kobieta — to jedno i to samo. 16 Kto chce ją powstrzymać, powstrzymuje wiatr, chce w zaciśniętej dłoni zatrzymać oliwę. 17 Żelazo ostrzy żelazo; człowieka ostrzy człowiek. 18 Kto dba o figowiec, spożyje jego owoc; kto dba o swego pana, będzie zbierał zaszczyty. 19 Jak woda ukazuje twarz, tak serce ukazuje człowieka. 20 Świat umarłych jest nienasycony — i nienasycone są oczy człowieka. 21 Dla srebra — tygiel; dla złota — piec, a dla człowieka próbą jest sława. 22 Choćbyś starł głupca w moździerzu tłuczkiem, razem z ziarnem, głupota go nie opuści. 23 Pilnie doglądaj stanu swoich owiec, skupiaj uwagę na stadach, 24 gdyż majątek nie trwa na wieki ani z pokolenia w pokolenie korona. 25 Gdy sprzątnięte jest siano, zaczyna odrastać trawa, zebrane są też zioła z gór; 26 wtedy masz jagnięta na odzież, kozły na opłatę za pole 27 i dość koziego mleka, by wyżywić siebie, swój dom — i utrzymać służbę.