Sprüche 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Ważność pielęgnowania przyjaźni

1 Samotnik będzie szedł za własnym pragnieniem, wyłamie się on z każdej zdrowej rady.* 2 Głupiec nie lubi dochodzić sensu spraw, wystarcza mu, że mówi to, co myśli. 3 Z bezbożnością idzie wzgarda, z hańbą zdąża urąganie. 4 Słowa ludzkich ust są jak głębokie wody, a źródło mądrości jest jak bystry potok. 5 Niedobrze jest okazywać przychylność bezbożnemu,* a przy tym krzywdzić w sądzie sprawiedliwego. 6 Wargi głupca wywołują sprzeczkę, a jego usta wyzywają do ciosów. 7 Usta głupca są jego zgubą, a jego wargi sidłem dla duszy. 8 Słowa obmówcy są jak smakołyki, łatwo wpadają głęboko do wnętrza. 9 Już ten, kto się ociąga w obowiązkach, jest bratem wyrządzającego szkodę. 10 Imię JHWH to potężna baszta, chroni się w niej sprawiedliwy i zażywa bezpieczeństwa. 11 Mienie bogatego jest warownym grodem i wysokim murem — lecz w jego własnym pojęciu. 12 Serce ludzkie jest wyniosłe przed upadkiem, ale prawdziwą chwałę poprzedza pokora. 13 Kto odpowiada, zanim wysłucha, zdradza swoją bezmyślność i ściąga na siebie hańbę. 14 Człowiek dzielny duchem wytrzyma chorobę, lecz tego, kto pogodził się z klęską — kto podniesie? 15 Serce rozumne nabywa wiedzy, szuka jej ucho mędrców. 16 Dar toruje człowiekowi drogę i prowadzi go przed wielkich. 17 Sprawiedliwym wydaje się ten, kto pierwszy przemawia w swej sprawie, niech jednak przyjdzie bliźni i niech go przepyta. 18 Los kładzie kres sporom i rozstrzyga sprawy najmocniejszych. 19 Skrzywdzonego brata trudniej przejednać niż zdobyć warowny gród, jego nieugiętość w sporze bywa jak rygle pałacu. 20 Owocem własnych ust człowiek nasyca swe wnętrze, syci go plon jego warg. 21 Śmierć i życie są w mocy języka, kto umie się nim posługiwać, korzysta z jego owocu. 22 Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i zyskał przychylność u PANA. 23 Ubogi odzywa się błagalnie, a bogaty odpowiada surowo. 24 Bliźni człowieka — ci mogą zawieść, bywa jednak, że przyjaciel jest bardziej przywiązany niż brat.