5.Mose 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Dział kapłanów i Lewitów

1 Kapłani, Lewici, całe plemię Lewiego, nie będą mieli działu ani dziedzictwa w Izraelu. Będą korzystać z wdzięcznych darów składanych PANU i z tego, co jest Jego działem. 2 Jednak dziedzictwa wśród swoich braci Lewi mieć nie będzie; PAN — On będzie jego dziedzictwem, jak im zapowiedział. 3 Oto, do czego będą mieć prawo kapłani: od ludu, od składających rzeźną ofiarę — czy to cielca, czy owcę — kapłan otrzyma łopatkę, obie szczęki i żołądek. 4 Do kapłana należeć będą pierwociny twojego zboża, moszczu i oliwy oraz pierwociny wełny twoich owiec, 5 ponieważ jego wybrał PAN, twój Bóg, ze wszystkich twoich plemion, by stawał i pełnił obowiązki w imię PANA — jego i jego synów, po wszystkie czasy. 6 A jeśli przyjdzie Lewita z jednego z twoich miast w Izraelu, w którym mieszka, do miejsca, które wybierze PAN, z pragnieniem pełnienia służby, 7 to będzie pełnił obowiązki w imię PANA, swojego Boga, dokładnie tak, jak jego bracia, Lewici, służący tam przed obliczem PANA. 8 Będzie on korzystał z takiego samego działu jak pozostali, niezależnie od tego, co uzyska ze sprzedaży własności swoich przodków.

Zakaz przejmowania praktyk religijnych od ludów Kanaanu

9 Kiedy już wejdziesz do ziemi, którą PAN, twój Bóg, ci daje, to nie przejmuj obrzydliwych postępków narodów, które tam mieszkają. 10 Niech nie znajdzie się u ciebie nikt, kto przeprowadzałby swojego syna lub córkę przez ogień, ani przepowiadający przyszłość,* ani guślarz,* ani czarownik,* 11 ani zaklinacz, ani radzący się zmarłych przodków lub duchów,* ani zwracający się do umarłych.* 12 Każdy, kto dopuszcza się tych rzeczy, jest obrzydliwością dla PANA. Właśnie z powodu tych obrzydliwości PAN, twój Bóg, wydziedzicza te narody przed tobą. 13 Ty natomiast bądź bez skazy przed PANEM, twoim Bogiem. 14 Narody, które wydziedziczasz, słuchają wieszczbiarzy i wróżbitów, tobie jednak PAN, twój Bóg, na to nie pozwolił.

Zapowiedź nadejścia proroka podobnego Mojżeszowi

15 PAN, twój Bóg, wzbudzi ci proroka pochodzącego spośród ciebie, spośród twoich braci, podobnego do mnie — i jego będziecie słuchać.* 16 Stanie się dokładnie tak, jak prosiłeś PANA, twojego Boga, na Horebie, w dniu zgromadzenia, gdy mówiłeś: Nie chcę już słuchać głosu PANA, mojego Boga, nie chcę też już patrzeć na ten wielki ogień, abym nie umarł. 17 PAN powiedział wówczas do mnie: Mają słuszność w tym, co mówią. 18 Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty. Włożę moje słowa w jego usta i on oznajmi im wszystko, co mu nakażę. 19 I Ja rozliczę każdego, kto nie posłucha moich słów, które ten prorok oznajmi w moim imieniu. 20 Natomiast prorok, który ośmieli się głosić w moim imieniu coś, czego mu nie nakazałem, lub który odważy się przemówić w imieniu innych bogów — taki prorok poniesie śmierć. 21 A jeślibyś się zastanawiał: Po czym poznam, że tych słów nie oznajmił sam PAN? 22 Otóż, jeśli prorok przemówi w imieniu PANA, a to, o czym powie, nie spełni się ani nie nastąpi, to jest to słowo, którego PAN nie wypowiedział. Słowa te w swoim zuchwalstwie wypowiedział sam prorok — nie drżyj przed nim!