Hosea 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zapowiedź kresu świąt i uroczystości

1 Nie ciesz się, Izraelu! Nie wesel się jak ludy, gdyż odstąpiłeś w nierządzie od Boga, lubiłeś, gdy na klepiskach płacono ci za nierząd! 2 Lecz klepiska i tłocznie już ich nie wykarmią, a moszcz okaże się zawodny. 3 Nie pozostaną w ziemi PANA! Efraim pójdzie do Egiptu, w Asyrii będzie jadł nieczysty pokarm. 4 Nie będą w ofierze wylewać wina dla PANA, nie sprawią Mu przyjemności swoimi ofiarami. Będzie to dla nich niczym chleb żałoby — kto go spożyje, stanie się nieczysty. Tak, swoim chlebem zaspokoją tylko swój głód, nie przyniosą go do domu PANA. 5 Co będziecie robili, kiedy przyjdą święta? Czym to się zajmiecie w świąteczny dzień PANA? 6 Bo choćby nawet uszli z powodu spustoszenia, Egipt ich pozbiera, a Memfis pogrzebie. Ich srebrne kosztowności przypadną pokrzywie, a w ich namiotach rozgości się głóg. 7 Nadeszły dni nawiedzenia! Nadeszły dni odpłaty! Przekona się Izrael, czy prorok jest głupcem i czy szaleńcem jest człowiek mający ducha — a stanie się to z powodu twojej wielkiej winy i z powodu twojej wielkiej wrogości. 8 Czy Efraim jest stróżem? Czy prorokiem u mego Boga?* Sidło ptasznika jest na wszystkich jego drogach, a wrogość w domu* jego Boga. 9 Pogrążyli się w zepsuciu jak za dni Gibei. Lecz On wspomni ich winę, nawiedzi ich za grzechy.

Zapowiedź odrzucenia i niewoli

10 Izrael był dla Mnie jak winne grona na pustyni. Traktowałem z początku waszych ojców jak wczesną figę na figowcu. Lecz potem przyszli do Baal-Peor i poświęcili się hańbie! I stali się ohydztwem jak to, co pokochali. 11 Efraim? Niczym ptak uleci jego chwała — nie będzie noworodków ani kobiet przy nadziei, ani nawet poczęcia. 12 A nawet gdyby synów odchowali, to im ich uśmiercę, nikt im nie zostanie. Biada im, gdy się od nich odwrócę! 13 Efraim, jak widziałem, wystawi córki na łup,* a swoich synów Efraim wyprowadzi na ścięcie. 14 Daj im, PANIE, co masz im dać: niepłodne łono i piersi wyschnięte! 15 Całe ich zło zaczęło się już w Gilgal! Tak, tam ich odrzuciłem. Za ich zło wypędzę ich z mego domu. Nie będę ich już kochał — wszyscy ich książęta to zwykli buntownicy! 16 Efraim powalony. Jego korzeń — suchy. Owocu nie urodzi — a gdyby urodził, uśmiercę skarby ich łona. 17 Mój Bóg ich odrzuci, bo Go nie słuchali* — i będą tułaczami wśród narodów.