Markus 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Jezus przed Piłatem

1 Zaraz o świcie arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całą Wysoką Radą odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi. 2 Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? Ty to mówisz — odparł Jezus. 3 Arcykapłani zaś pośpieszyli oskarżać Go o różne rzeczy. 4 Wtedy Piłat znów zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zauważ, że stawiają Ci poważne zarzuty. 5 Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwił.

Jezus i Barabasz

6 Na każde święto Piłat uwalniał im jednak jednego więźnia, tego, o którego prosili. 7 W tym czasie więziono niejakiego Barabasza. Został on aresztowany wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa. 8 Tłum wystąpił więc z prośbami, aby Piłat uczynił im to, co zawsze. 9 Ten zapytał: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów? 10 Coraz bardziej uświadamiał sobie bowiem, że arcykapłani wydali Go z zawiści. 11 Arcykapłani zaś tak wpłynęli na ludzi, że ci wybrali Barabasza. 12 Piłat zapytał: A co mam zrobić z tym, którego nazywacie królem Żydów? 13 Ukrzyżuj Go! — zawołali. 14 Na pytanie Piłata: Jakiego zła się dopuścił? oni tym głośniej krzyczeli: Ukrzyżuj Go! 15 Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość żądaniom tłumu, uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie. 16 Żołnierze odprowadzili Go więc na wewnętrzny dziedziniec pałacu, gdzie zwołali kilkuset żołnierzy. 17 Ubrali Jezusa w purpurowy płaszcz, a na Jego skronie wcisnęli cierniowy wieniec. 18 Następnie zaczęli wiwatować: Witaj, królu Żydów! 19 Bili Go przy tym trzciną po głowie, pluli na Niego i klękając udawali pokłony. 20 A gdy Go wydrwili, zdjęli z Niego purpurowy płaszcz i ubrali Go w Jego własne szaty. Potem zaś wyprowadzili na ukrzyżowanie. 21 Po drodze spotkali Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufusa, który właśnie tamtędy wracał z pola, i zmusili go, aby poniósł Jego krzyż.

Ukrzyżowanie Jezusa

22 Tak przyprowadzili Go na miejsce zwane Golgota, co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki. 23 Dawali Mu do picia wino zmieszane z mirrą,* ale On nie chciał pić. 24 Wtedy Go ukrzyżowali i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma sobie wziąć. 25 A gdy Go ukrzyżowali, była godzina dziewiąta. 26 Umieścili też napis podający powód Jego skazania. Głosił on: Król Żydów. 27 Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch przestępców, jednego po prawej, a drugiego po Jego lewej stronie. 28 W ten sposób wypełniły się słowa Pisma: I uznano Go za jednego z przestępców.* 29 A ci, którzy przechodzili obok, kręcili głowami i mówili: Hej, Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, 30 zejdź z krzyża i ratuj siebie! 31 Podobnie drwili między sobą arcykapłani wraz ze znawcami Prawa: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może. 32 Chrystus, król Izraela — niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim byli ukrzyżowani.

Rozdarcie zasłony

33 A około południa całą ziemię zaległa ciemność i trwała aż do godziny piętnastej. 34 O tej też godzinie Jezus zawołał: Eloi, Eloi, lema sabachtani? Co w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś? 35 A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, powtarzali między sobą: Spójrzcie, woła Eliasza. 36 Ktoś podbiegł, nasączył gąbkę kwaśnym winem, zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc do pozostałych: Zostańcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć. 37 Jezus zaś zawołał donośnym głosem i wydał ostatnie tchnienie. 38 Wtedy zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, z góry w dół. 39 A setnik, który stał naprzeciw Niego, gdy zobaczył, w jaki sposób Jezus umarł, stwierdził: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga. 40 Były tam również kobiety. Przyglądały się one z daleka. Wśród nich stała Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Młodszego i Jozesa, oraz Salome. 41 Właśnie one, gdy był w Galilei, chodziły z Nim i usługiwały Mu. Lecz było też wiele innych kobiet, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy.

Pogrzeb Jezusa

42 Gdy nastał już wieczór, a był to jeszcze Dzień Przygotowania poprzedzający szabat, 43 przyszedł Józef z Arymatei, szanowany członek Wysokiej Rady, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie udał się on do Piłata i prosił o ciało Jezusa. 44 Piłat zdziwił się, że Jezus już nie żyje, przywołał zatem setnika i zapytał go, czy skazaniec dawno umarł. 45 A upewniony przez setnika o śmierci Jezusa, darował Jego ciało Józefowi. 46 Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w nie, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień. 47 Maria Magdalena natomiast i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono.