Hiob 28 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pytanie o mądrość

1 Tak, srebro ma swoje kopalnie i są miejsca, gdzie oczyszcza się złoto. 2 Wydobywa się z ziemi żelazo i z rudy wytapia się miedź. 3 Człowiek rozświetla ciemności i dociera do najdalszych zakątków — w mroku i ciemności poszukuje cennych kamieni. 4 Drąży szyby tam, gdzie nikt z ludzi nie mieszka, w miejscach jeszcze nietkniętych stopami człowieka, kołysze się przy pracy, zawieszony na linach. 5 Oto i ziemia — na niej rodzi się chleb, ale pod swą powierzchnią płonie niczym ogień. 6 W jej kamieniach kryją się szafiry, przy nich trafiają się okruchy złota. 7 Ścieżki do tych skarbów nie zna nawet sęp, nie znajduje jej oko sokoła. 8 Nie kroczą po niej dumne bestie, nie paraduje tamtędy lew. 9 Za to człowiek wyciąga swą rękę po krzemienie, góry wywraca od podstaw, 10 wykuwa w skałach sztolnie i swym okiem dostrzega to wszystko, co cenne. 11 Potrafi zbadać źródła rzek i obnażyć światłem największe skrytości.* 12 A mądrość — gdzie można ją znaleźć? I gdzie jest siedziba rozumu? 13 O, jej ścieżek śmiertelnik już nie zna, nie da się jej znaleźć w krainie żyjących. 14 Otchłań mówi: We mnie jej nie ma, morze wtóruje: U mnie też nie. 15 Nie można jej dostać za szczere złoto ani na wadze odmierzyć za nią srebra. 16 Nie da się odważyć za nią złota z Ofiru, szafiru ani drogocennego onyksu.* 17 Nie można jej porównać ze złotem ani szkłem, nie da się wymienić na złote naczynia. 18 Korale? Kryształy? Nie warto wspominać — dla nabycia mądrości nie wystarczy pereł. 19 Przewyższa swą wartością nawet topaz z Etiopii, jej równoważnikiem nie jest choćby najczystsze złoto! 20 Mądrość zatem — skąd się ona bierze? I gdzie mieści się siedziba rozumu? 21 Oczy żyjących jej nie wyśledzą i zakryta jest przed ptactwem niebios. 22 Śmierć i kraina zniszczenia* mówią: My na własne uszy słyszałyśmy tylko wieść o niej. 23 Jedynie Bóg rozpoznaje jej ścieżki, tylko On zna jej siedzibę, 24 ponieważ On widzi krańce ziemi i wie o wszystkim, co się dzieje pod niebem. 25 Gdy określał wagę dla wiatru i wyznaczał miarę dla wód, 26 gdy ustalał zasady dla deszczu i błyskawicom wytyczał szlak, 27 wtedy zgłębił ją i przemyślał, ustalił i wypróbował — 28 i powiedział człowiekowi tak: Mądrość to bojaźń Pana; rozum to unikanie zła.