Jesaja 53 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

1 Kto uwierzył naszej wieści? A ramię PANA — nad kim się ukazało? 2 Wyrósł przed Nim jak latorośl* i jak korzeń z suchej ziemi. Nie miał postaci ani urody, które by przyciągały nasz wzrok, ani wyglądu, który można by podziwiać. 3 Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi. Był człowiekiem obeznanym z cierpieniem, zaznajomionym z chorobą — kimś, przed kim zakrywa się twarz, wzgardzony był tak, że nawet nie zwracaliśmy na Niego uwagi. 4 Tymczasem On wziął na siebie nasze choroby, dźwigał nasze cierpienia. A my myśleliśmy, że [słusznie] jest zraniony, uderzony przez Boga i umęczony. 5 Lecz On został przebity za nasze przestępstwa, zgnieciony za nasze winy,* spadła na Niego kara w imię naszego pokoju, a Jego ranami zostaliśmy uleczeni. 6 Wszyscy jak owce zbłądziliśmy; zboczyliśmy — każdy na własną drogę, a PAN Jego dotknął karą za winę nas wszystkich. 7 Bito Go i torturowano, lecz On nie otworzył swych ust, jak owca na rzeź prowadzona, jak baranek niemy przed tymi, którzy go strzygą, podobnie nie otworzył swych ust. 8 Z więzienia i sądu zabrano Go,* a Jego współcześni? Nikt się tym nie przejął! Tak, wyrwany został z ziemi, spośród żywych, za przestępstwo mojego ludu* spadł na Niego cios. 9 I wyznaczono Mu grób wśród bezbożnych, spoczął w grobowcu* bogatego,* choć nie uczynił nikomu nic złego ani Jego ust nie splamił nigdy fałsz. 10 Ale to PAN zechciał Go tak zgnieść i dotknąć słabością. Gdy swoim życiem dopełni ofiary za winę, ujrzy potomstwo, będzie żył długo i dzięki Niemu spełni się pragnienie PANA. 11 Dzięki swej męce przejrzy,* nasyci się swoim* poznaniem. Sprawiedliwy mój sługa wielu usprawiedliwi,* sam dźwignie na siebie ich winy. 12 Dlatego dam Mu dział wśród wielu* i podzieli łup mocnych za to, że wydał na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony — On, który poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.