Jesaja 20 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Błąd polegania na Egipcie

1 W tym samym roku, w którym naczelny wódz wojsk Sargona, króla Asyrii, wysłany przez swego pana wyruszył przeciwko Aszdodowi, walczył z tym miastem i zdobył je,

2 PAN, za pośrednictwem Izajasza, syna Amosa, przekazał takie słowa: Idź i zdejmij włosiennicę ze swych bioder oraz sandały ze swoich nóg! I Izajasz tak uczynił; chodził nago i boso.

3 Wówczas PAN powiedział: Jak mój sługa, Izajasz, chodził nago i boso przez trzy lata — jako znak i zapowiedź przeciwko Egiptowi i Kusz —

4 tak właśnie król Asyrii poprowadzi jeńców z Egiptu i wygnańców z Kusz, młodzież oraz starców, nago i boso, i z odsłoniętymi pośladkami — ku hańbie Egiptu.

5 To ich przestraszy i odbierze im pewność, jaką wiązali z Kusz, swą nadzieją, oraz z Egiptem, swoją chlubą.

6 W tym dniu powiedzą mieszkańcy tego wybrzeża: Oto i nasza nadzieja! A my biegliśmy tam po pomoc,* by uratować się przed królem Asyrii! Jak my się teraz uratujemy?

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład literacki © 2018 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).