Jesaja 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zapowiedź niepowodzeń dla Kusz

1 Biada ziemi brzęczących skrzydełek* położonej za rzekami Kusz! 2 Wysyła ona posłów drogą morską, suną w łodziach z papirusu po wodzie: Idźcie — mówi — szybcy posłańcy, do narodu rosłego, z gładką skórą, do ludu budzącego grozę blisko i daleko,* do narodu oręża* i podboju, którego kraj przecinają rzeki! 3 Wszyscy mieszkańcy świata i wy, osiedleńcy na ziemi! Gdy zatkną sztandar na górach, zobaczycie; a gdy zadmą w róg — usłyszycie! 4 Gdyż tak powiedział PAN do mnie: Spokojnie będę przyglądał się z mojego miejsca, jak słońce w dzień upału lub jak obłok rosy w skwarze żniw. 5 Bo przed żniwem, kiedy kwiat opada, a zalążek zamienia się w dojrzałą kiść, odrosty będą ścięte nożycami, a pędy usunięte, odrzucone. 6 Pozostawione będą wszystkie drapieżnym ptakom górskim oraz polnym zwierzętom, aby drapieżne ptaki spędziły na nich lato, a wszystkie zwierzęta polne zimę. 7 W tym czasie dary PANU Zastępów nieść będzie lud rosły, z gładką skórą, lud budzący grozę blisko i daleko, naród oręża i podboju, którego kraj przecinają rzeki, do miejsca noszącego imię PANA Zastępów — na górę Syjon.