Hesekiel 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Chwała Boża w świątyni

1 Gdy spojrzałem, zauważyłem na kopule* znajdującej się nad głowami cherubów coś, co przypominało kamień szafiru, a z wyglądu podobne było do tronu. 2 Usłyszałem też, jak Pan powiedział do człowieka w lnianej szacie: Wejdź między koła* pod cherubami.* Tam, spomiędzy cherubów, nabierz w dłonie rozżarzonych węgielków i rozrzuć je obficie po mieście! I na moich oczach uczynił to. 3 Gdy człowiek w białej szacie wszedł pomiędzy nie, cheruby stały po południowej stronie* przybytku, a wewnętrzny dziedziniec napełniony był obłokiem. 4 Chwała PANA podniosła się znad cherubów* i przesunęła nad próg przybytku. Wtedy przybytek wypełnił się obłokiem, a dziedziniec blaskiem chwały PANA. 5 A szum skrzydeł cherubów słychać było aż na zewnętrznym dziedzińcu. Brzmiał on jak głos Wszechmocnego* Boga w czasie, gdy przemawia. 6 A gdy Pan rozkazał człowiekowi w lnianej szacie, że ma nabrać ognia spomiędzy kół i spomiędzy cherubów, podszedł on i stanął przy kole. 7 Wtedy jeden z cherubów sięgnął ręką do ognia, który płonął między cherubami, nabrał żaru i włożył go w garście człowieka w lnianej szacie, który wziął go i wyszedł. 8 Pod skrzydłami cherubów widać bowiem było coś na kształt ludzkiej ręki. 9 Przy każdym z nich były też cztery koła, po jednym przy każdym cherubie. Koła te lśniły jak chryzolit. 10 Wyglądały tak, jakby jedno koło wbudowane było w drugie. 11 Mogły one przemieszczać się w czterech kierunkach, lecz w czasie ruchu nie obracały się. Nie wykonując obrotów, przemieszczały się tam, gdzie skierowana była głowa 12 i dokąd przemieszczało się całe ciało, czyli korpus, ręce i skrzydła cherubów. Wszystkie cztery koła były wokół pełne oczu. 13 Usłyszałem też, że nazywano je kołowrotami.* 14 Co do cherubów, to każdy z nich miał cztery twarze. Pierwsza była obliczem cheruba,* druga obliczem człowieka, trzecia obliczem lwa, a czwarta obliczem orła. 15 Cheruby uniosły się. Były to te same żywe istoty, które widziałem nad rzeką Kebar. 16 Gdy przemieszczały się, przemieszczały się przy nich i koła. Gdy podnosiły swe skrzydła, aby wznieść się nad ziemię, koła — nie obracając się — wznosiły się przy nich. 17 Na czas postoju stawały, a przy wznoszeniu się cherubów szły w górę, ponieważ był w nich duch* żywych istot. 18 Tymczasem chwała PANA przesunęła się znad progu przybytku i stanęła nad cherubami. 19 Wówczas cheruby podniosły swe skrzydła i — na moich oczach — uniosły się z ziemi, a koła tuż przy nich, i stanęły w przejściu wschodniej bramy świątyni PANA, a chwała Boga Izraela zatrzymała się w górze nad nimi. 20 Cheruby były tymi samymi żywymi istotami, które widziałem pod chwałą Boga Izraela nad rzeką Kebar. Właśnie po tym poznałem, że to były cheruby. 21 Każdy z nich miał cztery twarze i cztery skrzydła, a pod skrzydłami coś na kształt ludzkich rąk. 22 Również ich twarze przypominały z wyglądu twarze cherubów znad rzeki Kebar. One również przemieszczały się prosto przed siebie.