Daniel 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Baran, kozioł i mały róg

1 W trzecim roku panowania króla Belszasara ja, Daniel, miałem widzenie związane z tym, które miałem wcześniej. 2 W tym widzeniu, w czasie, gdy patrzyłem, byłem* na zamku w Suzie, leżącej w prowincji Elam. Sam zaś w tym widzeniu znalazłem się nad rzeką* Ulaj. 3 Gdy podniosłem oczy, zobaczyłem jakiegoś barana. Stał on przy rzece. Miał dwa rogi. Oba były długie, ale jeden róg był dłuższy od drugiego. Ten dłuższy wyrósł później. 4 Widziałem, jak baran bódł: na zachód, na północ, na południe, a żadne zwierzę nie mogło mu sprostać i nie było nikogo, kto by mógł wyratować kogoś z jego mocy. Baran robił, co chciał, i stawał się coraz groźniejszy.* 5 Gdy się nad tym zastanawiałem, od zachodu nadciągnął kozioł. Sunął po obliczu całej ziemi, ale jej nie dotykał. Między oczami miał pokaźny róg. 6 Zbliżył się do barana z dwoma rogami, który stał nad rzeką, i rozpędził się na niego w gwałtownym przypływie swej siły. 7 I widziałem, jak natarł na barana, jak rozjuszony w niego uderzył. Złamał oba jego rogi. A baran nie mógł mu sprostać. Kozioł rzucił nim o ziemię, zdeptał go i nikt nie był w stanie wyrwać barana z jego mocy. 8 A kozioł bardzo się rozrósł. Lecz gdy już spotężniał, jego wielki róg został złamany i spod niego wyrosły cztery inne pokaźne rogi — na cztery wiatry niebios. 9 Z jednego z tych rogów wyrósł kolejny mały róg. Następnie mocno się rozrósł w kierunku południowym i wschodnim, i w kierunku uosobienia piękna.* 10 Swym wzrostem sięgnął zastępu* niebieskiego, zwalił na ziemię niektórych z tego zastępu — niektóre z jego gwiazd — i podeptał nogami. 11 Swoją wielkością zapragnął zrównać się z księciem zastępu.* Za jego sprawą ustało składanie codziennej ofiary, a miejsce świątyni zostało zbezczeszczone. 12 Z powodu nieprawości zastęp będzie wydany* wraz z* codzienną ofiarą, prawda zostanie sponiewierana na ziemi,* a wszystko, co zostanie przedsięwzięte, będzie się udawało.* 13 I usłyszałem, jak jeden święty mówił do drugiego i jak ten drugi mu odpowiedział: Jak długo trwać będzie to, czego dotyczy widzenie: brak składania codziennej ofiary, niszcząca nieprawość oraz wydanie świątyni i zastępu* na podeptanie? 14 Odpowiedź brzmiała: Trwać to będzie dwa tysiące trzysta wieczorów i poranków* — i miejsce święte zostanie uporządkowane. 15 Gdy ja, Daniel, zobaczyłem to wszystko i starałem się to zrozumieć, stanął przede mną ktoś z wyglądu przypominający mężczyznę. 16 Jednocześnie spomiędzy [brzegów]* Ulaj usłyszałem głos: Gabrielu,* wyjaśnij mu to widzenie.* 17 I Gabriel podszedł bliżej do miejsca, gdzie stałem, a kiedy podszedł, przejął mnie lęk i upadłem na twarz. On zaś powiedział do mnie: Wiedz, synu człowieczy, że to widzenie dotyczy czasu końca. 18 Gdy przemówił do mnie, popadłem w odrętwienie, leżąc twarzą ku ziemi, lecz on mnie dotknął i postawił [na nogi] na miejscu, w którym stałem. 19 Ja ci wyjaśnię — powiedział — co będzie pod koniec czasu gniewu, gdyż koniec przypadnie na wyznaczony czas. 20 Baran z dwoma rogami, którego widziałeś i który miał dwa rogi, to królowie Medii i Persji. 21 Kozioł to królestwo Grecji. Wielki róg między jego oczami, to jej pierwszy król. 22 To, że został złamany i spod niego wyrosły cztery rogi, oznacza, że z tego narodu powstaną cztery królestwa, słabsze jednak niż to, którym władał on. 23 A przy końcu ich królowania, gdy nieprawi* dopełnią miary, nastanie król o zuchwałej twarzy, obeznany z podstępem.* 24 Rozszerzy on swoje wpływy, lecz nie tylko dzięki swej sile, i będzie wyjątkowo niszczący. Szczęśliwie mu się powiedzie we wszystkim, co przedsięweźmie, i będzie niszczył możnych* i lud świętych.* 25 Dzięki jego przebiegłości uda mu się jego podstęp, a w swoim sercu będzie myślał wyniośle. I wielu zniszczy bez rozgłosu;* powstanie przeciw księciu książąt i zostanie zmiażdżony bez udziału ludzkiej ręki. 26 Widzenie o wieczorach i porankach — jak powiedziano — jest prawdą. Ty jednak zapieczętuj to widzenie. Odnosi się ono do wielu dni.* 27 Wtedy ja, Daniel, omdlałem i chorowałem przez kilka dni. Potem jednak wstałem i pełniłem służbę u króla, byłem jednak zaniepokojony tym widzeniem i nie rozumiałem go.