Obadja 7 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Wstęp

1 Widzenie Abdiasza.* Tak mówi Wszechmocny PAN o Edomie:* Usłyszeliśmy wieść od PANA i do narodów wyruszył już goniec: Wstańcie! Wyruszmy przeciwko niemu na wojnę!

Zapowiedź zniszczenia

2 Oto uczynię cię małym wśród narodów — będziesz bardzo wzgardzony. 3 Zwiodła cię pycha twego serca, ty, mieszkańcu szczelin skalnych!* Siedzibę masz wysoko, więc mówisz w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię?* 4 Otóż choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł, choćbyś pośród gwiazd uwił sobie gniazdo, i stamtąd cię sprowadzę — oświadcza PAN. 5 Gdyby złodzieje przyszli do ciebie, gdyby nocni rabusie — o, jakże będziesz zniszczony! — czy nie ukradliby tylko tego, po co przyszli? Gdyby zbierający winogrona przybyli do ciebie, czy nie zostawiliby za sobą pojedynczych gron? 6 Ezaw zostanie dokładnie przeszukany,* przetrząśnięte będą jego tajne skarbce! 7 Aż po granicę cię przegnają! Oszukają cię wszyscy twoi sprzymierzeńcy, pokonają twoi sojusznicy; ci, którzy jedzą twój chleb, zastawią na ciebie sidła — a ty dasz się zaskoczyć. 8 Tak, w tym dniu — oświadcza PAN — wytępię mędrców z Edomu i roztropnych — z góry Ezawa. 9 Wtedy przerażą się twoi waleczni, Temanie,* tak że będzie wycięty każdy z góry Ezawa — z powodu zbrodni.

Powód zniszczenia

10 Ze względu na gwałt na twoim bracie Jakubie, okryje cię wstyd i będziesz wycięty na wieki. 11 W czasie, kiedy stałeś na uboczu, kiedy obcy rabowali jego dobra,* cudzoziemcy wkroczyli do jego bram i o Jerozolimę rzucali los — ty też byłeś jak jeden z nich! 12 Nie przyglądaj się bratu w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się, że zagłada spotkała synów Judy. Nie przechwalaj się w dniu niedoli! 13 Nie wkraczaj do bramy mego ludu w dniu jego klęski! Nie przyglądaj się i ty jego nieszczęściu w dniu jego klęski! Nie sięgaj po jego mienie w dniu jego klęski! 14 Nie stawaj na rozstaju dróg, by wycinać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli! 15 Gdyż bliski jest dzień PANA dla wszystkich narodów! Jak ty postępowałeś, tak postąpią z tobą. Zapłata za twoje czyny wróci na twoją głowę. 16 Bo jak piliście na mojej świętej górze, tak pić będą stale wszystkie narody; będą pić, będą chłeptać — i pamięć po nich zaginie!

Zapowiedź odbudowy Izraela

17 Lecz na górze Syjon będzie wybawienie i będzie ona święta, a dom Jakuba przejmie ich posiadłości. 18 I stanie się dom Jakuba ogniem, dom Józefa płomieniem, a dom Ezawa — słomą: podpalą go i strawią! I z domu Ezawa nikt nie ocaleje — gdyż PAN tak rozstrzygnął. 19 Ci z Negeb* posiądą górę Ezawa, a ci z Szefeli* — Filistynów. Posiądą też pola Efraima i pola Samarii, a Beniamin zajmie Gilead. 20 Wygnańcy zaś tej twierdzy* synów Izraela, posiądą ziemię Kananejczyków aż po Sareptę,* i wygnańcy z Jerozolimy, którzy mieszkają w Sefarad,* posiądą miasta Negebu. 21 I wstąpią ocaleni* na górę Syjon, aby sądzić* górę Ezawa — a panowanie będzie należeć do PANA.